Etappe 16: Luarca - Ermita de Alba, 185 km

Deze Vuelta blijft verrassende ontwikkelingen opleveren. Na de veertiende rit leek Quintan ineens weer de beste van de favorieten en dat dacht zijn ploeg op. De hele dag reden ze op kop, dit moest de dag van Nairo worden. Dan blijkt alleen dat Nairo weer een wat mindere dag heeft en is Rodriguez plots weer de sterkste van allemaal. Natuurlijk, de slotklim was in het voordeel van Rodriguez, met zulke steile stroken, maar op voorgaande steile slotklimmen kon Purito het toch niet helemaal waar maken. Nu ging dat ineens perfect, hij ging zelfs voor de laatste kilometer aan. Dat was ook wel een behoorlijke verrassing. De grootste verrassing van de dag kwam echter van Haimar Zubeldia. De onzichtbare Bask, die altijd een poging doet om de camera's te ontwijken, reed tijdens de vijftiende rit vol in beeld. Hij ging vroeg in de aanval en bleek op de slotklim de sterkste van zijn groep. Als Movistar niet zoveel vertrouwen had gehad in Nairo had Haimar Zubeldia een rit gewonnen in de Vuelta, denk daar maar eens over na. Gelukkig ging dat niet door, Zubeldia die daadwerkelijk in beeld gaat rijden en koersen wint ga ik niet overleven. De overwinning ging naar Rodriguez, voor Majka en Dani Moreno. Aru was pas vijfde en lijkt de laatste dagen een beetje kwetsbaar. Hij heeft in het algemeen klassement nog maar één seconde voor op Rodriguez, die nu dan weer de grote favoriet voor de eindzege lijkt. Rodriguez heeft het nog nooit voor elkaar gekregen om een grote ronde te winnen, op het moment dat hij in de buurt van de eindzege komt weet hij zelfs te verliezen van een Hesjedal. Hij zal nu ongetwijfeld ook weer naast de zege gaan grijpen. Majka begint ook een gevaarlijke klant te worden, lijkt net wat frisser dan Aru. Dumoulin kraakte nu toch echt en verloor 50 seconden, maar dat werd ook wel tijd. Is niet meer dan normaal op zo'n klim. Tijdens deze rit gaat hij waarschijnlijk alleen nog maar meer verliezen, want de laatste van het drieluik bergetappes is ook meteen de zwaarste. Deze etappe kent nog meer hoogtemeters dan de etappe in Andorra. Leuk vooruitzicht voor alle renners die het nu al moeilijk hebben.

De route van etappe 16 (Afbeelding: letour.fr)

Het profiel van de etappe (Afbeelding: letour.fr)

De laatste rit voor de tweede rustdag start in Luarca. Een klein dorpje met 5000 inwoners in Asturias. Luarca is de hoofdplaats van de gemeente Valdés en ligt aan de kust. Het is vooral een vissersdorpje, met een van de belangrijkste havens van Asturië. Bezoekers van Luarca kunnen dus vooral genieten van verschillende soorten vis. Het dorpje ligt aan de noordelijke pelgrimsroute naar Santiago de Compostella. Op de haven na is er niet veel te beleven. Luarca heeft een vuurtoren, maar veel meer aansprekende bouwwerken zijn er niet. Er is wel een paleis, maar dat gebouw mag de naam eigenlijk niet dragen. Voor een paleis behoorlijk lelijk. De renners blijven niet lang in Luarca hangen. Al snel verlaten ze de kust en gaan ze op weg naar het zuiden, de bergen in. Direct na het vertrek klimwerk.

De startplaats van vandaag, Lucarca (Foto: WikiCommons)

Als de neutralisatie voorbij is mag er gelijk 14,5 kilometer geklommen worden. De Alto de Aristébano is de eerste beklimming van de dag. Deze beklimming van de derde categorie is in principe niet heel lastig. Slechts 3,5% gemiddeld. In het begin is de klim nog wel lastig, de eerste drie kilometer zitten er wat stroken bij aan 7 en zelfs 8%. Dat is wel lekker, na twee bergetappes achter elkaar de derde meteen met zulke percentages mogen beginnen. Na deze lastige aanvangsfase wordt de klim nooit meer lastig. Het blijft aan een procent of drie omhoog lopen, met soms zelfs een kilometer aan twee procent. Behoorlijk makkelijke klim, maar met het feit in het achterhoofd dat er hierna nog zes beklimmingen komen is dat geen overbodige luxe. De afdaling van de Alto de Aristébano is niet zo lastig. De klim is niet steil en de afdaling ook niet echt, bovendien is de weg behoorlijk breed. In de afdaling is ook nog een stukje waar het weer omhoog loopt. Al bij al geen serieuze afdaling.

De eerste klim van de dag

Opnieuw wordt een prachtig landschap doorkruisd (Foto: WikiCommons)

Na 23 kilometer passeren de renners Navelgas. Leuke naam voor een dorp. Na dit dorpje is er weer een klim, maar hier zijn nog een punten te verdienen. De Alto de Forcayao, een klimmetje van iets meer dan vier kilometer aan zes procent. Behoorlijk serieus dus nog. Na dit klimmetje is er een korte afdaling van een kilometer of drie voor na 32 kilometer koers de volgende klim alweer begint. De Alto de Piedratecha is een beklimming van de tweede categorie, ongeveer 10 kilometer lang en 5,5% gemiddeld. Niet direct de lastigste klim van de dag, maar toch nog best wel pittig. Paar kilometer aan 5%, met een zwaarste kilometer aan 7%. Richting de top van de klim nog een strook aan 10% om het leuk te houden. Na 43 kilometer komen de renners boven en krijgen ze het langste deel van de etappe zonder klim. Nu in 40 kilometer tijd toch al bijna 28 kilometer geklommen, deze etappe is minstens zo zwaar als de etappe in Andorra. De klimmen zijn nu alleen een beetje meer uitgespreid over de rit. Drie klimmen kort achter elkaar, maar nu even een moment van rust.

De Alto de Piedratecha

Na de Alto de Piedratecha is er niet direct een lange afdaling. Er is een korte afdaling van een paar kilometer richting Tineo, waarna het vlak wordt. Voor het eerst wat vlakke kilometers tijdens deze rit. Kilometer of 15 vlak, tot La Espina wordt bereikt. Bijna direct na dit dorpje is er wel een echte afdaling, van een kilometer of 10. Deze afdaling is niet echt lastig te noemen, de weg is breed en er ligt nieuw asfalt. In Villazón, na 75 kilometer, is de echte afdaling al geweest en gaat het nog een beetje lichtjes naar beneden richting de volgende klim. Die volgende klim begint na 80 kilometer en heet Alto de Cabruñana. Deze beklimming van de derde categorie is slechts vijf kilometer lang, maar wel 6% gemiddeld. Van die vijf zijn er twee van zeven procent, daarom dus nog best pittig. Na 85 kilometer komen de renners boven en hebben ze zo'n beetje de helft van de klimmetjes gehad. In deze helft zaten wel de makkelijke beklimmingen, alles wat nu gaat komen is nog lastiger.

De Alto de la Cabruña

Na de Alto de Cabruñana is er een afdaling van zeven kilometer. Deze afdaling is bepaald niet lastig, er wordt afgedaald over een brede weg zonder echte bochten. Na deze afdaling krijgen we pas voor de tweede keer deze rit te maken met een vlak stuk. 24 kilometer vlak, tot de volgende klim. Deze kilometers zijn ook niet altijd even vlak, er zit tussendoor nog een klein pukkeltje. Na 116 kilometer begint de Alto del Tenebredo, een beklimming van de tweede categorie. Deze alto is maar 3,5 kilometer lang. Toch tweede categorie, dan kan je al raden wat voor klim het is. Een verschrikkelijk steile natuurlijk, 9,4% gemiddeld. De klim begint met een kilometer aan 11%, gevolgd door een vlakkere kilometer aan 3,5%. Na die kilometer hoop je dat er niets meer komt, maar dat valt dan vies tegen. Een kilometer aan 13%, waarvan het de laatste 500 meter aan 17% stijgt. Heerlijk klimmetje, met richting de top nog een stuk aan 9%. Een verschrikkelijke klim, maar dus niet zo lang. Ver van de finish, dus uiteindelijk zal het niet veel uitmaken. Een klim die al vaker is voorgekomen in de Vuelta. In 2013 bijvoorbeeld, toen er naar de Angliru gefietst werd kwam deze Tenebrede ook voor. Wel begrijpelijk, goede manier om de renners nog wat verder te vermoeien. Na 120 kilometer zijn de renners boven en hebben ze nog 65 kilometer en drie beklimmingen te gaan.

De afdaling van de Alto del Tenebredo is een paar kilometer lang en niet zo lastig. De weg is wel behoorlijk smal, maar er zitten niet veel bochten in deze afdaling. De paar bochten die er wel in zitten zijn dan ook meteen wat vervelend, maar al vrij snel bereiken de renners een wat grotere weg. Als ze op die grotere weg fietsen daalt het nog wat verder, maar dat stelt niet veel meer voor. Na 130 kilometer wordt Soto de Ribera gepasseerd en zitten we een stukje ten zuiden van Oviedo, de hoofdstad van Asturias. Na Soto de Ribera is het nog tien kilometer vlak tot de volgende beklimming. De Alto del Cortal gaat dan beginnen, na 141 kilometer. El Cordal is een beklimming van de tweede categorie, 8,5 kilometer lang en 6% gemiddeld. Van deze kant is de klim nog wel een beetje regelmatig. Er zit een zwaardere kilometer aan 7,2% bij en een wat makkelijkere kilometer aan 3,3%, verder zit het altijd zo'n beetje tussen vijf en zes procent. Een behoorlijke klim, maar in vergelijking met de twee bergen die hierna gaan komen nog steeds kinderspel. De Alto del Cordal komt vrij vaak voor in de Vuelta, vooral de afgelopen jaren. Zowel in 2013 als 2014 maakte de Cordal deel uit van de Vuelta. In 2013 in de rit naar de Angliru en in 2014 in de rit naar La Farrapona. Zo'n beetje een standaardklim als we in Asturië zijn.

De afdaling van de Alto del Cordal is een korte, maar wel een lastige. Amper zes kilometer, maar wel behoorlijk steil en met behoorlijk wat bochten. De weg is bovendien redelijk smal. De renners passeren ook wat dorpjes, waar de meeste bochten liggen en waar het een beetje onoverzichtelijk is. In een van die dorpjes daalt het aan 12%, dat is dus wel een redelijk lastige passage. Gelukkig duurt het lastige deel van de afdaling niet zo lang, na een paar kilometer komen de renners op een wat bredere weg terecht die minder bochten heeft. De renners dalen tot Pola de Lena, waar de tussensprint van de dag is. Pola de Lena is een bekend dorp in Asturias en in de Vuelta. Ieder jaar komt de Vuelta hier wel langs en dat is best logisch, in Pola de Lena kun je aan een aantal beklimmingen beginnen. Een van die beklimmingen is de Alto de la Cobertoria en daar gaan de renners bijna aan beginnen. Pola de Lena is ook een vaste aankomstplaats in de Vuelta a Asturias. Het zal voor altijd een bijzondere plaats blijven, omdat Amets Txurruka hier in 2013 zijn eerste overwinning als prof boekte. Dit jaar liet Igor Antón in Pola de Lena dan weer zien dat hij nog bestaat. De tussensprint in Pola de Lena komt na 156 kilometer, nog 30 kilometer en twee beklimmingen te gaan.

In Pola de Lena slaan de renners al vrij snel rechtsaf en begint de Alto de la Cobertoria meteen. Deze beklimming van de eerste categorie is tien kilometer lang en 8,7% gemiddeld. De klim begint makkelijk, met een kilometer aan 4%. Al snel wordt het wat lastiger, de tweede kilometer is aan 8% en daarna wordt het echt leuk. Vijf kilometer aan 10%, met stroken aan 15%. Tijdens deze rit zal het echt een keer mogelijk zijn om wat vroeger aan de finale te beginnen. Deze kilometers zijn ontzettend zwaar. Na zeven kilometer klimmen wordt het weer wat makkelijker, van 10% zakt het af naar 6% tot het richting de top nog maar een procentje of twee is. Deze Alto de la Cobertoria is ontzettend zwaar en dat is ook meteen de reden dat deze klim met enige regelmaat voorkomt in de Vuelta. In 2010, 2012 en 2014, om maar een paar jaren te noemen. Vorig jaar zat de Cobertoria in de rit naar La Farrapona. In 2012 in de rit naar Cuitu Negru en in 2010 in de rit naar Cotobello. Allemaal prima ritten, niks mis met de Alto de la Cobertoria dus. Ook in de Vuelta a Asturias van dit jaar kwam ie nog voor. Naast het feit dat het een zware klim is ook nog wel een mooie klim. Op 20 kilometer van de streep komen de renners boven.

Er volgt een afdaling van tien kilometer richting Bárzana. Deze afdaling is behoorlijk makkelijk, vanwege de brede weg en een gebrek aan serieuze bochten. Wat het iets lastiger maakt is dat ook deze kant van de Cobertoria behoorlijk steil is. Er wordt een paar kilometer lang aan 9% gedaald, de snelheid zal dus behoorlijk hoog liggen. Toch mogen we hier verder geen problemen verwachten, die komen waarschijnlijk eerder tijdens de afdaling van de Cordal. Dit zou moeten lukken. Na 176 kilometer fietsen de renners door Bárzana en zijn er nog twee vlakke kilometers voor de slotklim begint. De verschrikkelijke slotklim naar Ermita de Alba. Deze beklimming van de buitencategorie begint na 178 kilometer en is iets minder dan zeven kilometer lang. Gemiddeld is Ermita de Elba 11%, dat is best behoorlijk verschrikkelijk. De klim begint meteen met een kilometer aan 9,4%. Dan sterf je waarschijnlijk al af, maar dat is dus de makkelijkste kilometer van de klim. De kilometers daarna komt het niet meer onder de 10%. Het wordt tot de top nooit meer makkelijk, de percentages rond de 20% vliegen je om de oren. Op een bepaald punt halen we zelfs 24%, dan kom je toch al aardig in de buurt van de Angliru. De Angliru is een stuk langer en nog wat zwaarder, maar heel veel hoeft deze klim er ook weer niet voor onder te doen. De laatste meters van de klim zijn nog wat zwaarder, in de laatste halve kilometer stijgt het aan gemiddeld 15,5% met uitschieters naar 23%. Hier gaat echt met minuten gesmeten worden, dat kan niet anders.

De laatste dag voor de rustdag nog even zo'n rit, best pittig. Het is de Spanjaarden gelukt om weer een nieuwe achterlijk steile klim te vinden. Eigenlijk is dat niet zo moeilijk, het stikt hier van de steile klimmen. Een paar kilometer verderop ligt nog een klim naar het dorpje Bermiego, ook nog even acht kilometer aan 9%. Dat is typisch Asturië, bijna misdadig steil is het hier. We finishen in de buurt van Ermita de Alba, dat is een kapelletje op de top van een berg. We zitten in de gemeente Quirós, vandaar dat deze naam te vinden is als je naar de kaart en het profiel kijkt. Ermita de Alba stond al langer op de lijst van Unipublic, er zou misschien in 2008 al eens een keer aangekomen worden. Dat ging toen niet door, maar nu in 2015 is het dan zo ver. In het jaar dat er alleen maar nieuwe aankomsten bergop aangedaan worden is ook deze klim van de partij. Het is een redelijk smalle weg, die ook niet altijd even goed is. Dat komt omdat er op een paar dorpjes na niet veel te beleven is in dit gebied. Tussen die dorpjes is de weg nog wel goed, maar vooral de laatste kilometers zijn er geen dorpjes meer over en wordt de weg wat minder. Vroeger was dit vooral een weggetje om je vee naar boven te loodsen, nu komt de Vuelta langs. Net als tijdens de vorige etappe is er wel weer een behoorlijk mooie omgeving. Daar gaan de renners alleen niet echt van genieten. Ze gaan strompelend over de finish komen.

Het is nog steeds niet echt warm in Spanje, maar het gaat langzaam wel weer de betere kant op. 21 graden bij de start in Luarca, waarschijnlijk een paar graden minder boven bij Ermita de Alba. Geen kans op neerslag, qua regen is het een gunstige Vuelta. Klein beetje wind, maar dat maakt allemaal niet uit tijdens deze rit. Om 12:23 vertrekken de renners uit Luarca en om 16:00 begint de uitzending. Helaas niet integraal, dat was geen overbodige luxe geweest. Rond 16:00 hebben de renners al vier beklimmingen gehad en zijn ze op weg naar de Alto del Cordal. De Cordal, La Cobertoria en de slotklim krijgen we dus wel te zien, zou een topshow op moeten leveren. De finish wordt verwacht tussen 17:23 en 17:59.

De laatste dagen zit ik er steeds volledig naast, dat is ook een kunst. Dat Movistar is flink met m'n kloten aan het spelen. Ben benieuwd wat ze nu gaan doen, nu Quintana ineens weer minder goed leek. Neem niet aan dat ze nu de hele dag op kop gaan rijden, dat zou vrij dom zijn. Lijkt me eerder dat ze het werk moeten overlaten aan Rodriguez. Hij is nu de man die het moet gaan doen. Deze etappe is enorm geschikt voor hem, met al dat steile werk op het eind. Als hij in vorm is kan alleen een fitte Valverde hem bijhouden op stroken aan 20%. Die is alleen niet helemaal fit, zijn piek van drie jaar lijkt nu dan toch eindelijk afgelopen te zijn. Ik vraag me af wie er nu in het peloton gaat controleren. Astana heeft al eerder laten zien daar geen interesse in te hebben en dat zal nu helemaal niet meer het geval zijn, nu Aru wat minder lijkt. Movistar zou wel heel dom zijn om nu op kop te gaan vlammen, dat heeft geen enkele zin als Quintana Rodriguez niet bij kan houden. Ik verwacht eerder dat Movistar zich nu rustig gaat houden en dan eventueel iets gaat proberen op de Cordal of La Cobertoria. De Cordal is vooral voor Valverde interessant, omdat hij zich dan in de afdaling kan storten. Nairo zou dan weer eerder iets op La Cobertoria moeten proberen, omdat hij op die steile slotklim toch weer weggeblazen gaat worden door Rodriguez. Katusha zal de boel wel gaan controleren, maar geen idee of ze dan ook meteen de kopgroep binnen handbereik willen houden. Denk dat deze rit dan wel weer voor wat vluchters zal zijn, hoewel ik er dus de laatste tijd bijzonder vaak naast zit. Hoe dan ook moet het tussen de favorieten een mooie strijd worden, waarbij Rodriguez nu ineens de grootste favoriet is. Met de hulp van een goede Moreno kan hij ver komen. Ook Majka zal het weer goed doen en voor Aru en Quintana gaat het weer een lastige dag worden. Die jongens zullen wel weer de top vijf vormen van de klassementsmannen. Noem ik verder nog vijf jongens die in de aanval kunnen of moeten gaan.
1. Henao. Lekker man, Colombiaantje die wint. Henao valt tot nu toe stiekem een beetje tegen. Na zijn lange blessure kwam hij sterk terug, met bijna alleen maar goede resultaten. In de Vuelta valt dat tot nu toe een beetje tegen, hij staat slechts 22e in het algemeen klassement. Hij kan eigenlijk alleen nog wat van deze Vuelta maken door in de aanval te gaan. Als hij eenmaal in een kopgroepje zit dat het haalt is hij ook meteen de grote favoriet. Sergio is ijzersterk op al dat steile gedoe. Dat ligt hem als geen ander, een Henao in topvorm doet ook mee voor de winst in de Waalse Pijl en dat soort gedoe. Dan kan je hier ook wel een prima prestatie leveren.
2. Cano. Alex Cano, het kleine neefje van Mauricio Ardila. Die kent u nog wel. Dit kleine Colombiaantje begon slecht aan de Vuelta en werd net als zo'n beetje al zijn ploeggenoten ook nog eens getroffen door een virus. Het lijkt nu wat beter met Alex te gaan, tijdens de vijftiende rit werd hij 21e. Hij was ruim drie minuten voor ploeggenoot Rodolfo Torres binnen, die behoorlijk tegenvalt. Cano zelf valt ook wel een beetje tegen, daar werd op voorhand ook meer van verwacht. Een 21e plaats is niet slecht, maar ook wel weer een beetje kleurloos. Dan maar eens in de aanval gaan om dat kleurloze kwijt te raken.
3. Plaza. Lampre is wel prima bezig deze Vuelta, zo'n beetje iedere dag in de aanval. Ruben Plaza is ook al eens in de aanval geweest en verzamelde toen wat punten voor de bergtrui. Hij staat nog steeds op de tweede plaats in dat klassement, maar heeft wel een behoorlijk grote achterstand op Omar Fraile. Om die achterstand goed te maken moet hij tijdens deze rit wel in de aanval. Neem tenminste aan dat hij wel geïnteresseerd is in de bergtrui, zou toch weer een mooie prijs zijn. En passent ook nog kans maken op een rit, wat wil je nog meer.
4. Monfort. Nu Haimar Zubeldia in de aanval is geweest kan Maxime niet achterblijven. De jongens die nooit in beeld rijden gaan nu ineens wel in beeld rijden. De wereld op z'n kop. Maxime rijdt echter wel een matige Vuelta, hij staat slechts op de 29e plaats. Een paar keer in de aanval gaan is het enige wat zijn anonieme plaats in de top 20 nog kan redden.
5. Fraile. Omar moet nog even wat punten sprokkelen voor zijn bergtrui. Hij heeft nog steeds een riante voorsprong, maar als hij tijdens deze rit niet in de vlucht zit kan die voorsprong redelijk snel verdwijnen. Hij heeft zich de afgelopen dagen rustig gehouden, waarschijnlijk met het oog op deze rit. Hij zal wel in de kopgroep zitten en op de eerste vier beklimmingen van de dag wat punten sprokkelen. Daarna wordt het lastig, maar misschien dat hij op de Cordal en La Cobertoria ook nog van voren te vinden is.