FOK!toen: Eno - Here Come The Warm Jets (1974)

Het is deze maand alweer veertig jaar geleden dat het epische debuutalbum Here Come The Warm Jets van de Britse muzikale duizendpoot Brian Eno voor het eerst in de platenwinkels te vinden was. Een mooie gelegenheid voor FOK!toen om weer eens aandacht te kunnen besteden aan een klassieker uit de zeventiger jaren.

De vroege jaren
Brian Peter George Eno wordt op 15 mei 1948 geboren in het Britse plaatsje Woodbridge in Suffolk. In het midden van de zestiger jaren volgde Eno een opleiding aan een kunstacdemie in Essex waar hij voor het eerst in aanraking komt met experimentele muziek. Aan het begin van de zeventiger jaren voegt Eno zich als toetsenist bij de groep Roxy Music. Op zowel Roxy Music (1972) als For Your Pleasure (1973) is de invloed van Eno duidelijk te horen. Roxy Music werd al snel een populaire groep binnen de glam rock scene en daar hoort natuurlijk ook veelvuldig optreden bij. Eno was het touren echter al snel zat en had ook regelmatig aanvaringen met de egotrippende Bryan Ferry. Vlak nadat For Your Pleasure was verschenen verliet Eno de band om zich op solowerk te kunnen richten.

Here Come The Warm Jets
In september 1973 is Eno in de Majestic Studios in London, waar hij in slechts 12 dagen zijn eerste album opneemt. Met Derek Chandler achter de knoppen neemt de Brit in totaal tien nummers op, waarop we een bont scala aan bekende muzikanten tegenkomen. Zo kent Here Come The Warm Jets gastoptredens van John Wetton en Robert Fripp van King Crimson, Simon King van de groep Hawkwind, Bill MacCormick van Matching Mole, Paul Rudolph van Pink Fairies, Chris Spedding en alle bandleden van Roxy Music behalve zanger Bryan Ferry.

Op het album Here Come the Warm Jets horen we diverse muzikale invloeden terug. Zo doen nummers zoals 'Needles in the Camel's Eye' en 'The Paw Paw Negro Blowtorch' wel denken aan het oudere werk van Roxy Music, alleen is het bij Eno net wat experimenteler in de aanpak. Bij liedjes als 'Cindy Tells Me' horen we Eno een greep doen uit de populaire muziek van de vijftiger jaren, terwijl het drumwerk op 'Blank Frank' nogal doet denken aan Bo Diddley's 'Who Do You Love?'

Voor de teksten van de tracks op Here Come The Warm Jets maakte Eno gebruik van een bijzondere techniek. Nadat hij de eerder opgenomen backingtracks afspeelde bedacht hij ter plaatse passende lettergrepen om daar vervolgens een passende tekst van te maken. Deze techniek zou Eno bij zijn eerste vier albums gebruiken.

Why? Ask why?
For by the by and by
All mysteries are just more
Needles in the camel's eye

Het album

Kant A:
A1 Needles In The Camel's Eye
A2 The Paw Paw Negro Blowtorch
A3 Baby's On Fire
A4 Cindy Tells Me
A5 Driving Me Backwards

Kant B:
01 On Some Faraway Beach
02 Blank Frank
03 Dead Finks Don't Talk
04 Some Of Them Are Old
05 Here Come The Warm Jets

Het ontvangst
In januari 1974 lag Here Come The Warm Jets voor het eerst in de betere platenwinkels. Het album was één van Eno's meest succesvolle platen en zou in maart 1974 de 26e plaats halen in de Britse hitlijsten. In Amerika kwam de elpee niet verder dan de 151e plaats in de album top 200.

In februari 1974 begint Eno aan een promotietour, met de groep The Winkies als begeleidingsband. De tournee wordt na slechts 5 optredens afgebroken, als Brian Eno met een klaplong wordt opgenomen in een ziekenhuis. In maart 1974 is in het programma van John peel op de BBC een opname te horen van de sessie, die de groep op 19 februari opnam in BBC Studio Four in Londen. Eno & the Winkies waren in het programma te horen met de nummers 'Baby's on Fire', 'I'll Come Running (to Tie Your Shoe)', 'The Paw Paw Negro Blowtorch' en een cover van Little Willie John's 'Fever'.

Het zou tot 1 juni 1974 duren voordat Brian Eno weer op een podium te zien zou zijn. Van het optreden in Londen, samen met Nico, Kevin Ayers en John Cale, zou later diezelfde maand de elpee June 1, 1974 worden uitgebracht.

De heruitgaven
In 1977 zou Here Come The Warm Jets opnieuw uitgebracht worden, ditmaal door Polydor Records, gevolgd in januari 1987 door de compact disc van het album. In 2004 verschenen bij Virgin Records geremasterde heruitgaven van alle oude albums van Eno, waaronder ook de inmiddels 30 jaar oude Here Come The Warm Jets.

Op zijn volgende albums Taking Tiger Mountain (By Strategy), Another Green World en Before and After Science zou Eno zich nog steeds bezig houden met het maken van popliedjes, al horen we op de twee laatstgenoemde albums al de nodige sporen van zijn latere ambient geluidsvelden. Naast zijn rustgevende klanken voor liften, winkelcentra en vliegvelden is Eno natuurlijk ook bekend van zijn werk als producer voor artiesten zoals David Bowie (zijn beroemde 'Berlin'-trilogie), Talking Heads, U2, Depeche Mode, Massive Attack en Coldplay. Een groot muzikant die we zeker tot de modern klassieke componisten van de 20e eeuw mogen rekenen.