FOK!toen: Mortal Kombat
Geweld in videogames is al jaren een veel besproken onderwerp in de media. Een van de eerste échte spraakmakers was natuurlijk Mortal Kombat omdat de graphics hier voor het eerst zeer realistisch waren, zeker voor die tijd. FOK!toen neemt je terug naar het begin. Fatality!
Mortal Kombat werd in oktober 1992 geïntroduceerd in de Amerikaanse speelhallen waar het direct een succes werd. De populariteit van vechtgames, het realistische uiterlijk en uiteraard het excessieve geweld zorgden ervoor dat drommen mensen elkaar verdrongen om hun kwartjes in de kasten te gooien.
De opzet van Mortal Kombat was niets bijzonders; je kiest één van de zeven speelbare personages en moet de rest één voor één in elkaar meppen. Aan het einde van de rit vocht je nog tegen jezelf, een eindbaas met vier armen genaamd Goro en de echte echte eindbaas Shang Tsung. Alle personages werden gespeeld door echte 'acteurs' die gedigitaliseerd werden.
Feature bij GameMaster over de acteurs van Mortal Kombat
De graphics waren echter niet de enige reden voor het succes. De meeste bekendheid verkreeg Mortal Kombat door het gewelddadige karakter van de game. Nu zijn vechtgames nooit lief en schattig, maar Mortal Kombat deed er een schepje bovenop met veel bloed en de 'finishing moves' genaamd Fatalities.
Aan het eind van een gevecht mocht de winnaar een poging doen om de tegenstander op een zo gruwelijk mogelijke manier af te maken. Door specifieke knoppencombinaties in te toetsen voer je een dodelijk speciale aanval uit waarbij menig tere ziel wegkijkt. De release van Mortal Kombat was er mede voor verantwoordelijk dat de Amerikaanse leeftijdskeuring E.S.R.B. in het leven werd geroepen.
De fatalities uit Mortal Kombat I en II
De arcadeversie van Mortal Kombat werd niet veel later ook uitgebracht naar de verschillende spelcomputers van die tijd. In de strijd tussen Super Nintendo en Sega Genesis/Megadrive werd de game ook veel genoemd omdat de Super Nintendo-versie technisch superieur was maar geen bloed en aangepaste fatalities had.
Ook verscheen er vrij snel een vervolg met meer speelbare personages, meer locaties en natuurlijk meer fatalities. De finishing moves in het tweede deel waren bovendien ook gevarieerder en de vriendelijke friendships en babalities deden hun intrede. Uiteindelijk zijn er ontzettend veel games en spin-offs in de serie verschenen waarbij de zogenaamde 'reboot' uit 2011 het meest recente deel is.
Naast games kent de franchise ook verschillende films, comics en zelfs een tv-serie. De kwaliteit was niet altijd even goed, maar het zijn zeker culthits te noemen.