Stembusstrijd in Italië tussen Bersani en Berlusconi

anoniem_22072019025900

Onder druk van de financiële markten, die hamerden op een opgeruimd huishoudboekje en stabiliteit, zag Silvio Berlusconi zich in november 2011 gedwongen af te treden als premier van Italië. De steun van het parlement was hij kwijt en het politieke leven van de excentrieke mediamagnaat leek, mede door de rechtszaken die hem achtervolgden, ten einde. Tot hij eind 2012 aankondigde nog eenmaal een succesvolle campagnestrijd te willen leveren.

Werd zijn terugkeer aanvankelijk ontvangen met besmuikt hoongelach, inmiddels hebben zijn campagnestrategen de technocratische premier Mario Monti het plezier in verder landsbestuur ontnomen. Zondag en maandag kiest Italië een nieuw parlement. In de peilingen neemt Berlusconi de tweede plaats in, maar de centrumlinkse koploper Pier Luigi Bersani voelt zijn hete adem in de nek.

Monti gold in zeker opzicht als de anti-Berlusconi. Als sober hervormer probeerde hij Italië sinds eind 2011 onverstoorbaar weer op de rails te zetten en contrasteerde hij sterk met het 'bunga bunga'-tijdperk van zijn voorganger. Met strenge bezuinigingen en hogere belastingen kalmeerde hij de markten en herstelde hij het vertrouwen in zijn land. Omdat de economische groei echter uitbleef, laaide de kritiek op.

De partij van Berlusconi, Volk van de Vrijheid, trok eind vorig jaar haar steun voor Monti in. De centrumcoalitie van de demissionaire premier kan in de peilingen nog maar op zo'n dertien procent van de stemmen rekenen en ligt daarmee zelfs achter op komiek Beppe Grillo, wiens populistische kruistocht tegen de gevestigde orde bij veel Italianen in goede aarde valt.

Centrumlinks heeft zich het afgelopen jaar in de luwte gericht op groei. Bersani gaat in de peilingen op kop en heeft de gelederen van zijn Democratische Partij versterkt met de populaire maffiabestrijder Pietro Grasso. Grasso is geliefd bij linkse én rechtse Italianen. Zijn reputatie als handhaver van het recht kan Bersani's belofte dat hij de moraal zal terugbrengen in de Italiaanse politiek, kracht bijzetten. De sleutel voor de Italiaanse koers de komende jaren ligt waarschijnlijk in handen van Bersani. Bij winst zal hij moeten besluiten of hij door het midden of over de rechterflank een coalitie opzet.