Atoombom onthult geheim achilleshiel

De Grieken wisten het zo'n 3000 jaar geleden al: de achillespees kan een mens veel leed veroorzaken. Ook tegenwoordig zijn er veel sporters die hun ambities in rook zien opgaan na een blessure aan de achillespees. Onderzoekers hebben nu ontdekt waarom zo'n blessure zo ernstig is. Met behulp van atoombommen, nog wel.

Tussen 1955 en 1963 werden er namelijk veel kernproeven uitgevoerd. Dat resulteerde in veel koolstof-14, een radioactieve isotoop van het element koolstof (C), in de atmosfeer. Via de voedselketen eindigt de koolstof-14 in weefsels in het menselijke lichaam, waardoor onderzoekers kunnen achterhalen op welk tijdstip de weefsels aangemaakt zijn.

Katja Heinemeier van Københavns Universitet onderzocht de hoeveelheden koolstof-14 in de achillespees. Ze ontdekte daarbij dat de achillespezen van mensen die voor 1963 geboren zijn nog een koolstof-14-niveau hebben uit die periode. Dat is opmerkelijk, omdat de meeste weefsels zich periodiek vernieuwen en dus veel lagere niveaus hebben.

Hieruit kon ze opmaken dat het weefsel van de achillespees zich amper tot niet vernieuwt. Het schaart zich daarmee in het rijtje van bijvoorbeeld de tanden en de lens van het oog. Je zult die herkennen als lichaamsdelen die, als ze kapot gaan, niet door het lichaam hersteld worden. Dat geldt dus waarschijnlijk ook voor de achillespees.

Heinemeier benadrukt nog even het belang van deze ontdekking: "We hopen dat deze nieuwe resultaten de hoognodige kennis zullen verschaffen voor het ontwikkelen van effectieve behandelingen van aandoeningen aan pezen." Gerald Weisman, hoofdredacteur van het blad waarin het artikel gepubliceerd wordt, valt haar bij: "Het is veel beter en minder pijnlijk om [de pezen] te beschermen dan om op een succesvol herstel te rekenen."