Studie toont verband games en emotionele controle aan

Het eeuwenoude debat gaat door: Zijn gewelddadige games slecht voor onze lieve kindertjes? Is het niet te gevaarlijk? Twee groepen staan daar recht tegenover elkaar: Gamers vinden het onzin; ouders, leraren en onderzoekers vinden het gevaarlijk. Een studie van onderzoekers aan de Indiana University toont een zeker verband aan.

De onderzoekers hebben een groep van tweeëntwintig jonge mannen tussen de 18 en 29 jaar genomen. Zij hadden geen tot weinig ervaring met gewelddadige games. De groep hebben ze opgesplist in twee groepen van elf. Groep één heeft twee weken lang geen gewelddadig spel aangeraakt. Groep twee heeft één week meer dan tien uur een gewelddadige shooter gespeeld en daarna een rustweek gehad.

Van tevoren en achteraf hebben beide groepen twee proeven gedaan met betrekking tot het cognitieve vermogen en een proef waarin (gewelddadige) woorden met een kleur worden geassocieerd. De groep die de games wel had gespeeld bleek minder hersenactiviteit te vertonen in gebieden waar zich de zelfbeheersing en het cognitieve vermogen bevindt dan de groep die de games niet had gespeeld. Daarmee kan onder andere beredeneerd worden dat gamers zichzelf minder goed in de hand hebben dan anderen en dan gamers.

Toch is er een boel kritiek. Ten eerste was het onderzoek gefinancieerd door Center for Succesfull Parenting, dat zich afzet tegen het geweld in films, muziek en games. Ten tweede toont dit onderzoek niets aan voor ervaren gamers die vaak geweldadige games spelen. Ten derde is het discutabel welke games als gewelddadig worden beschouwd. Valt Kirby ook onder de categorie gewelddadige games? Hoe lief ons roze bolletje van buiten lijkt, hij slaat toch alles aan gort en zuigt van alles en nogwat op. Als laatste heerst de vraag: Welke shooter hebben ze gespeeld? Een lineaire Call of Duty zal andere resultaten vertonen dan een open-world Fallout.