Groeiend ongenoegen bij Rijnschippers

Redactie

Tijdens het werk ontmoeten binnenvaartschippers Sietse van der Hoeff en zijn zoon Alex elkaar normaal gesproken zo goed als nooit. Dat de beide schippers elkaar nu in de Rijnhaven in Ludwigshafen treffen heeft te maken met de gekapseisde tanker 'Waldhof' die de Rijn bij Sankt Goarshausen stroomafwaarts blokkeert. Door het ongeval zitten de beide Nederlanders met hun vracht vast in de haven. De stemming bij de twee mannen houdt - net als bij veel collega's - het midden tussen woede en berusting.

"We verliezen in deze weken duizenden euro's", klaagt de 62-jarige Sietse. Zijn zoon Alex (38), die met zijn containerschip 'Nova' even verderop ligt, voelt zich door de politiek in de steek gelaten. "Het kan toch niet dat het zo lang duurt?", vraagt Alex zich hardop af. Hij vindt het treurig dat Duitse politici zich niet zo voor de schippers inzetten, zoals ze dat wel deden voor de boze klanten van de spoorwegen die tijdens de chaos door het winterweer in december strandden.

Veel van de binnenvaartschippers kunnen of willen niet begrijpen waarom de berging van de 'Waldhof' zo lang duurt. Op 13 januari kapseisde het met zwavelzuur beladen schip bij de beroemde Lorelei-rots. Sindsdien is al het scheepvaartverkeer stroomafwaarts gestremd. Stroomopwaarts kunnen schepen wel passeren. De stremming kan zo'n twee weken aanhouden, maar hoe lang het precies duurt weet niemand.

Het wekenlange stilliggen kan hij nauwelijks compenseren, zo klaagt Sietse. Sinds twee jaar heeft Sietse zijn eigen schip, het containerschip 'Covano'. De aanschafprijs was zo'n zes miljoen euro en jaarlijks moet hij een bepaalde som aflossen. "Dat wordt dit jaar niet makkelijk", aldus de schipper, terwijl hij mismoedig van de brug over de haven uitkijkt. Hoewel Van der Hoeff verzekerd is, vreest hij dat de premies dit jaar sterk zullen stijgen. "Ik ben niet de enige die hier ligt en de kas zal snel leeg zijn."

Alleen al in de havens van Mannheim en Ludwigshafen liggen zo'n honderdvijftig schepen. Het grootste deel daarvan is afkomstig uit Nederland en België. "Langzaam maar zeker heeft deze stagnatie invloed op het gemoed van de mensen", zegt de havenmeester van Ludwigshafen Michael Cattarius. Hoewel veel bemanningen bestaan uit familieleden, maken de schippers zich door de toenemende wachttijd steeds grotere zorgen over hun bestaan. De havenmeester voelt zich soms 'net een psychiater', omdat hij zo vaak door de schippers wordt aangesproken.

Ook pastor Peter Annweiler is deze dagen vaak te vinden in de haven. De pastor van de evangelische kerk bedient de schippers in de havens van Mannheim en Ludwigshafen. "De gewone burger heeft geen idee wat zich in de binnenvaartschipperij afspeelt", aldus Annweiler. Hij heeft het kerkgebouw in de haven van Mannheim ter beschikking gesteld aan de families van de schippers en hun kinderen. "Het is belangrijk dat die lui ook eens van hun schip komen", meent de pastor.

Alex van der Hoeff probeert ondertussen op zijn schip een lichtpunt te zoeken in de moeilijke situatie. In de voorbije jaren hebben ondernemingen de prijs voor het goederenvervoer voortdurend proberen te drukken, helemaal tijdens de economische crisis, zegt hij. Nu wordt eindelijk duidelijk welk een belang containerschepen als de 'Nova' voor de leveringen van de industrie hebben. Alleen voor de containers aan boord van het schip moeten al 27 treinen worden ingezet, die allemaal 86 containers vervoeren. "Wellicht zien de bedrijven door deze situatie nu eindelijk in dat het zonder binnenvaartschippers gewoon niet gaat."