Voorbeschouwing Grand Prix van Australië

Komend weekend staat op Albert Park in Melbourne weer de Grand Prix van Australië op het programma. Vele ogen zijn gericht op thuisrijder Mark Webber die eindelijk een goed resultaat moet behalen in zijn eigen land. Zijn Red Bull-teamgenoot Sebastian Vettel wil revanche op de Ferrari's omdat hij problemen kende in Bahrein. Daarnaast willen de achterhoedeteams allemaal de finish bereiken en zouden Williams, Renault en Force India erg graag de toppers in de wielen willen rijden.

De Grand Prix van Australië staat al sinds 1985 vast op de Formule 1-kalender. Voor die tijd telde de race die in 1928 voor het eerst gehouden werd niet mee voor het kampioenschap. Op Albert Park werd voor het eerst gereden in 1996, waar Damon Hill voor het eerst wist te winnen. Tegenwoordig wordt de race aan het eind van de middag Australische tijd verreden.

Bron: FIA.com

Circuit lengte: 5.303 km
Aantal Ronden: 58
Race afstand: 307,574 km
Ronde record: 1:24,125 (Michael Schumacher - Ferrari F2004, 2004)

Coureurs:

Constructeurs:

De Grand Prix van Australië is traditioneel een goede race voor zowel Ferrari als McLaren. Van de edities die er tot nu toe geweest zijn, zijn er tien gewonnen door beide renstallen. Bij de coureurs won de Australiër Lex Davison in de jaren zestig viermaal, terwijl Michael Schumacher dit kunststukje vanaf 2000 herhaalde.

De laatste tien jaar was de race in Australië telkens de eerste race van het nieuwe seizoen, maar 2006 vanwege de Common Wealthgames en dit jaar vormen daar uitzonderingen op. In 1994 was de race de laatste van het seizoen, waarbij de titelstrijd ging tussen Michael Schumacher en Damon Hill. Beide kemphanen gingen aan de leiding van de race in Adelaide, waarbij Schumacher na 36 ronden in de fout ging en de muur ramde met zijn Benetton. De Duitser stuurde de baan op en reed hierbij over de bolide van Hill heen. Waar Schumi uitviel wist Hill de pits nog te bereiken waar de de Brit met schade ook uit moest stappen. Hierdoor won Schumacher de titel met één punt voorsprong op Hill.

Een andere race uit het meer recente verleden waar bij de start al veel gebeurde was die van 1999. Beide Stewart-Fords vatten op de grid vlam waardoor de start uitgesteld werd. Polesitter Mika Häkkinen had al eerder een probleem en moest met de reserveauto starten. Deze ondervond bij de nieuwe opwarmronde problemen, waardoor Michael Schumacher die er achter stond zijn motor af liet slaan. Waar Häikkinen net op tijd weg was, was Schumacher degene die achteraan moest starten.

Häkkinen kwam bij de start als beste weg, maar de Fin kreeg bij een herstart na een safety car in de achttiende ronde problemen, waardoor de coureurs in een file wachtten tot het moment dat ze hem voorbij mochten gaan. De als tweede rijdende David Coulthard maakte dit al niet meer mee, want hij was met versnellingsbakproblemen uitgevallen. Uiteindelijk kwamen er acht rijders over de streep met Eddie Irvine die zijn eerste overwinning pakte, voor Heinz-Harald Frentzen en Ralf Schumacher.

Rosberg was de koning van de vrije trainingen, maar de Duitse Williams-coureur vond zich vorig jaar na de kwalificatie pas terug op plaats vijf. In plaats daarvan waren het de Brawns van Jenson Button en Rubens Barrichello die de eerste twee plaatsen bezetten. Ferrari en McLaren kenden vele problemen met hun bolides, waarbij de wereldkampioen Lewis Hamilton zich teruggezet zag naar plaats achttien vanwege een gewisselde versnellingsbak. Daarachter stonden nog te Toyota's van Timo Glock en Jarno Trulli die teruggezet werden vanwege een illegale achtervleugel.

Bij de start kwam Barrichello nauwelijk weg en hij viel terug naar plaats negen. Button leidde de race voor Sebastian Vettel, Rosberg en Felipe Massa. In de eerste bocht raakten de bolides van Barrichello en Webber elkaar, waarna naast laastgenoemde ook Nick Heidfeld en Adrian Sutil schade opliepen. Hamilton profiteerde hiervan en reed na vier ronden al in de top tien.

De teruggevallen Rosberg haalde Kimi Räikkönen in voor plaats vijf, waarna Barrichello na wat duwwerk de Fin ook voorbij reed. De eerste safety car van de dag kwam na achttien ronden toen Kazuki Nakajima zijn bolide op een gevaarlijke plaats aan de kant moest zetten. Het bracht Button niet van de wijs, maar de Brit had wel een ander probleem: de temperatuur in zijn banden was te laag, waardoor hij zigzaggend over het rechte stuk ging.

Massa viel door een slechtgeplande pitstop ver terug in het veld, waar zijn concurrenten vooraan bleven rijden. Hamilton was ondertussen opgeklommen naar plaats drie, maar de Brit moest nog een tweede pitstop maken. Hij slaagde er net in om Massa voor te blijven, terwijl diens teamgenoot Räikkönen even de muur schampte na een spin.

Met nog vijf ronden te gaan was de top tien Button, Vettel, Kubica, Barrichello, Trulli, Hamilton, Glock, Alonso, Rosberg en Buemi. Niet veel later maakte Vettel een fout in bocht 1, waardoor Kubica er naast kon komen. Beide kemphanen reden af op bocht 3, alwaar ze elkaar raakten en spinden. Kubica kon uitstappen, terwijl Vettel op drie wielen doorreed. De Duitser werd even later uit de race genomen vanwege deze schade.

Gedurende de safetycarperiode ging Hamilton even van de baan, waardoor Trulli de Brit in kon halen. De Italiaan liet uiteindelijk Hamilton weer voorbij, waardoor Button won, voor Barrichello en Hamilton. Na afloop van de race werd het incident achter de safety car onderzocht en werd Trulli vanwege inhalen onder geel uit de uitslag geschrapt. Later werd bekend dat McLaren Hamilton verteld had de stewards te misleiden over de kwestie. Hierdoor kreeg Trulli uiteindelijk plaats drie en werd Hamilton uit de uitslag gehaald.

Vrijdag 26 maart 2010

02:30 - 04:00 vrije training 1
06:30 - 08:00 vrije training 2

Zaterdag 27 maart 2010

04:00 - 05:00 vrije training 3
07:00 - 08:00 kwalificatie

Zondag 28 maart 2010

08:00 2010 Formula 1 Qantas Australian Grand Prix

Wil je verder over deze Grand Prix discussiëren kijk dan op het forum.