Het sportmoment van Olga

FOK!sport presenteert "Het sportmoment van..." Elke keer vertelt een ander crewlid van FOK!sport wat hun ultieme of memorabele sportmoment is. Dit keer is het de beurt aan Olga. Het vorige sportmoment was van Veritaz.

Mijn vorige sportmoment ging over de val van Erben Wennemars tijdens de Olympische Spelen van Nagano in 1998. Mijn tweede sportmoment is een voor mij geen leuk sportmoment (dat gebeurde pas een paar jaar later), maar wel eentje die mij nog lang zal bijblijven.

Het was het seizoen 2006/2007 en mijn favoriete voetbalclub AZ deed het goed in de Nederlandse Eredivisie. PSV stond lang bovenaan, maar op de een-na-laatste speeldag van het seizoen pakte AZ de leiding. De laatste wedstrijd moest worden gewonnen en dan zouden 'wij' voor de tweede maal in de geschiedenis kampioen van Nederland worden. Ik heb de eerste maal niet meegemaakt dus voor mij zou het voor het eerst zijn. Ik had wel het kampioenschap van de Eerste Divisie meegemaakt maar dat was natuurlijk iets anders.

Voor de laatste speelronde stonden PSV, Ajax en AZ op hetzelfde aantal punten maar AZ had een beter doelsaldo. Zondag 29 april 2007 had ik de radio en pc aan en ook teletekst op. Zo wist ik zeker dat ik er niets van zou missen. AZ moest in Rotterdam op bezoek bij Excelsior, vooraf leek dat geen moeilijke opgave. Negentig minuten lang was ik gekluisterd aan radio, pc en teletekst. Ik stond ze nog net niet schreeuwend aan te moedigen. (trouwens, ze hadden me toch niet gehoord.) Ondanks treffers van Cziommer en Koevermans verloren we echter met 3-2 in Rotterdam. Wat een kater had ik en dan had ik niet eens wat gedronken. Het interesseerde me niet meer dat PSV nog net Ajax voorbij was gegaan en dus de landstitel pakte. Ik was het liefst gelijk naar bed gegaan en de volgende dag met 'geheugenverlies' wakker geworden.

Een week later was er alsnog een kans op een prijs dat seizoen. We stonden in de finale van de KNVB beker tegen Ajax. Ok, dan maar de beker pakken dacht ik. Na vier minuten spelen was er reden tot juichen want Dembélé scoorde de openingstreffer. Die stand bleef lang staan, dus ik begon al een klein beetje te hopen. In de 51e minuut maakte Huntelaar echter de 1-1. Ik natuurlijk balen, maar goed, we stonden niet achter dus we konden nog winnen. Er werd echter niet meer gescoord en strafschoppen moesten de beslissing brengen. Ik kon het nog amper aanzien maar bleef toch kijken. En zoals bekend nam Ajax de penalty's beter met 8-7. Wederom geen prijs....

Het enige voordeel is dat ik niet net zoals die AZ-fan dat seizoen een tatoeage van het kampioenschap had laten zetten. Een paar seizoenen later was het gelukkig alsnog feest in Alkmaar, maar het slot van het seizoen 2006/2007 zal ik niet gauw meer vergeten.

De ontknoping van het seizoen 2006/2007