De antwoorden van Nicolien Sauerbreij

Een paar weken geleden konden jullie vragen stellen aan snowboardster Nicolien Sauerbreij. Wij hebben de leukste vragen uitgezocht en deze voorgelegd aan Nicolien. Hieronder haar antwoorden.

Toen je nog klein was, wat was toen je grootste droom?

Ik heb nooit een droom gehad over succes of een carrière. Ik wilde vrij zijn en kunnen spelen (niet echt meisjesdingen, maar meer stoere spelletjes als klimmen en bouwen.) Ook wilde ik graag veel verschillende sporten doen en dat wil ik nu nog. In mijn trainingen doe ik heel veel verschillende sporten als fietsen, lopen, schaatsen, surfen en voetbal.

Wat is het hoogtepunt geweest tot nu toe in je carriere?

Het winnen van het World Cup-klassement parallelslalom in 2008. Hiermee heb ik laten zien, met vier overwinningen en World Cups en in totaal tien podiumplaatsen, dat ik het hele jaar de beste was. Wedstrijden bij snowboarden zijn momentopnamen; de omstandigheden zijn steeds anders. De helling, de sneeuw, de wind, mist, zon etc. zorgen voor heel verschillende wedstrijden. Wanneer je dan het hele jaar presteert geeft dat een supergoed en trots gevoel.

Wat is je grootste snowboardblooper ooit?

Doordat ik al zo lang board en aan World Cups, wk's en Olympische Spelen meedoe, heb ik natuurlijk best wel eens een tegenslag gehad. Voor de meeste mensen lijkt dat het wax-verhaal, ondanks dat dat al weer acht jaar geleden is en ik veel successen daarna gehad heb. Blijkbaar onthouden mensen negatieve dingen langer dan positieve... tenminste in Nederland!

Voor mezelf zijn wedstrijden, waar ik van tevoren precies weet waar ik in de course moet opletten voor een gevaarlijke passage en het dan toch misgaat, veel grotere bloopers want dat doe ik zelf. Dat is me in twaalf jaar topniveau twee of driemaal gebeurd.

Gebruik je voor wedstrijden (indoor/outdoor) altijd hetzelfde board of heb je er verschillende? Wanneer kies je voor een bepaald board? Hoeveel heb je er in totaal? Kan je een heel seizoen met een board doen?

Oeps... dat zijn veel vragen, maar wel goede. Ik heb meerdere boards. Voor reuzenslalom (Olympisch onderdeel) gebruik ik langere boards dan voor slalom. (World Cup in Landgraaf bv.) Het verschil is tussen de 15 en 20 centimeter (1,70 - 1,53 meter.)

Maar ook binnen reuzenslalom kan ik voor verschillende boards kiezen. Ik kies dan boards op stijfheid en op lengte, afhankelijk van de course. Bij steile en bochtige courses kies ik een kort en soepel board. Wanneer de piste wat vlakker is en heel 'rechtdoor', dan neem ik een langer en stijver board.

Ik test aan het begin van het seizoen, tussen april en juni, soms wel twintig boards. Doordat de basis van hout is zijn alle boards verschillend. Ik gebruik gedurende het jaar zes tot acht boards. Uiteraard heb ik dan wel één of twee favorieten. Maar die gebruik ik dan juist heel vaak en doe daar dan ook maximaal een seizoen mee.

Hoe zou je beginnende alpine rijders willen adviseren om met jouw sport te beginnen?

Door het zeker niet direct als sport te zien, maar gewoon eerst oefenen en plezier krijgen in het boarden. Pas als je met plezier oefent en traint, dan moet je het als sport gaan zien en aan wedstrijdjes gaan denken.

Materiaal is nog niet zo belangrijk in het begin. Ik zie te veel jonge boarders met een belabberde techniek, maar wel de duurste boards. Belangrijk is om juist de basistechniek goed te leren, waardoor je op verschillende hellingen altijd goed controle en lef hebt. Daarna komt de snelheid vanzelf.

Het is een mooie sport maar je moet er hard voor trainen en veel voor reizen. Vergeet niet dat 70% van het deelnemersveld na een run op een wedstrijddag weer naar huis mag... zeker bij een World Cup reizen ze daar dan dagen voor.

Ik zou graag een opvolger of opvolgster krijgen de komende jaren!

Wat is de ergste blessure die je door snowboarden hebt opgelopen?

In het jaar voor Turijn (Olympische Spelen 2006) kreeg ik een acute hernia die niet te opereren was, maar met behandelen en rust over moest. Ik voelde me soms echt een oud vrouwtje, terwijl het een dag later weer veel beter kon zijn. Hierdoor kon ik nauwelijks hard trainen of wedstrijden rijden.

Wat zijn de verschillen tussen indoor- en outdoorsnowboarden, behalve dat er bij indoor een dak boven de piste zit?

De sneeuw is natuurlijk anders van structuur. Hier moet je met aansnijden van bochten rekening mee houden. Verder is het licht, en dus ook het zicht, anders door het kunstlicht en de reflectie.

De hellingshoek en piste is binnen altijd hetzelfde, maar dat is ook wel eens een voordeel als je bijvoorbeeld materiaal wilt vergelijken. Bovendien geven de pistes van SnowWorld me de mogelijkheid om even een paar dagen het gevoel te krijgen, zonder dat ik lang moet reizen.

Is het snowboarden echt zo specialistisch dat je je maar tot een onderdeel kan richten?

Inmiddels wel. Tot een paar jaar geleden waren er wel rijders die zowel de boardercross deden als parallelslalom. Maar doordat alles veel professioneler en specialistischer is geworden, is het bijna onmogelijk op beide onderdelen goed te presteren.

Dat komt onder andere doordat men op verschillende boards staat en verschillende schoenen; wij staan op hard-boots en de boardercrossers op soft-boots. Ook zijn de World Cups niet op dezelfde locatie en je moet toch een paar dagen op de wedstrijdpiste trainen voorafgaand aan een wedstrijd.

Wanneer de vraag gaat over half-pipe etc, dan kan ik alleen maar zeggen dat mijn discipline en freestyle niets met elkaar te maken hebben qua sport. Dit is dezelfde vergelijking als langebaanschaatsen (Sven Kramer) en kunstrijden op de schaats; het één is een snelheidssport en het andere een jurysport.

Kerst staat weer voor onze deur. Een witte Kerst voor mij is zeldzaam. Voor jou waarschijnlijk niet. Verlang jij net zo naar een groene Kerst als de gemiddelde Nederlander naar een witte?

Ik ben meestal ook met kerst niet in Nederland, dus in de sneeuw. Dit jaar niet, maar dat geeft geen bijzonder gevoel. Ik heb ooit bewust gekozen om niet in de bergen te gaan wonen zodat ik steeds na vier tot zes weken weer even terug kan naar Nederland. Ik verlang dan altijd naar het groene Vondelpark en mijn fietsje in Amsterdam. Als ik tien dagen thuis ben verlang ik weer naar de sneeuw en daardoor blijf ik hongerig en hou ik dit leven zo lang vol.

Is er een bepaalde techniek op de slalom die je garantie geeft voor succes? Zo ja, hoe verschilt dit per piste?

Dat is moeilijk uit te leggen... maar is zeker zo. Ik verdeel het in techniek en tactiek. Per piste, door de hellingshoek, de slalom en de sneeuw, kies ik voor een bepaalde manier van rijden. Wij noemen dat 'rond' of 'op de paal'. Verder kun je kiezen voor veel te glijden op de onderkant van je board of juist heel veel te 'kanten'. Dit wil zeggen juist op de zijkant van je board, waardoor je sneller bochten kan draaien.

Tactisch bepaal ik per run hoe ik ga rijden, maar door de brede wereldtop kun je bijna niet meer op reserve boarden. Ik neem risico en ga vol in de aanval anders rijden anderen sneller.

Allereerst gefeliciteerd met je plaatsing voor de Olympische Spelen in Vancouver. Op welke plaats kunnen we je terugvinden denk je in Vancouver?

Dank je. Zoals je bij de vorige vraag zag, is de wereldtop heel breed. Inmiddels zijn er, anders dan bijv bij het schaatsen, wel tien of vijftien rijders die regelmatig een World Cup winnen. Dat betekent dat alles moet kloppen en dat je ook een beetje geluk moet hebben op die ene dag in Vancouver.

Mijn doelstelling is natuurlijk een podiumplaats.

Welke vraag heb je altijd al eens willen beantwoorden, maar is je nooit gesteld (en wat is daarop het antwoord)?

Er is geen vraag die me in de loop van de tijd niet gesteld is... Er zijn wel onderwerpen die bij sporters vaak onderbelicht blijven. Dat is bijvoorbeeld wat ze nog meer bezighoudt behalve hun sport. Juist door mijn bekendheid probeer ik ook maatschappelijke zaken aandacht te geven. Zo ben ik ambassadeur van Jump, een onderdeel van De Harstichting speciaal voor kinderen met een hartafwijking en ook voor Right to Play. Mijn jeugd was onbezorgd en ik wil me inzetten om dat voor anderen ook mogelijk te maken.

Wat ik verder wel eens jammer vind, is dat men in Nederland zo weinig weet van sneeuwsporten. Maar misschien is dat na Vancouver weer wat meer...

Groetjes, Nicolien

Voor meer informatie over Nicolien check haar eigen site en deze site.