[Vergeten sporters] Fernando Redondo

De sportwereld kent veel vergeten sporters. Sporters waarvan je niets meer hoort terwijl ze in het verleden goede prestaties hebben neergezet. Het kunnen ook sporters zijn die een korte periode wisten te pieken. Vorige keer ging het over de Colombiaan Carlos Valderrama. Ditmaal over de Argentijnse voetballer Fernando Redondo.

Het begon allemaal voor de Argentijn op zestienjarige leeftijd, toen Redondo zijn profdebuut maakte bij de Argentijnse club Argentinos Juniors, de club waar ook de loopbaan van Diego Armando Maradona begon. In het seizoen 1985/86 maakte hij zijn debuut tegen Gimnasia y Esgrima. Bij deze club speelde hij uiteindelijk vier jaar en kwam hij tot 75 optredens binnen de hoofdmacht. Nadat Redondo in 1990 geen contractverlenging kreeg aangeboden, besloot de middenvelder op jonge leeftijd over te stappen naar het Europese vasteland. Vanaf 1990 tot 1994 speelde hij voor CD Tenerife, waar zijn landgenoot Jorge Valdano aan het roer stond. In het seizoen 1993/94 gooide Redondo hoge ogen tijdens het UEFA Cup-duel tegen Juventus. Dit leverde meteen veel interesse op van verschillende Italiaanse clubs voor de Argentijn, maar Redondo besloot trouw te blijven aan Tenerife.

Na dit seizoen verliet trainer Valdano de club en ging aan de slag als trainer van Real Madrid. De eerste versterking voor de selectie van de Koninklijke was niemand minder dan Fernando Redondo. Bij Real Madrid boekte de Argentijnse middenvelder zijn grootste successen in zijn voetbalcarrière, al was zijn start bij de Spaanse topclub teleurstellend. In de voorbereiding op het seizoen 1994/95 liep Redondo een zware blessure op, waardoor hij lange tijd buitenspel stond. Hij kwam pas na de winterstop in actie en mede door het sterke spel van Redondo werd uiteindelijk het kampioenschap binnengesleept. De seizoenen daarop kende Redondo nog steeds veel blessureleed, maar vanaf het seizoen 1996/97 groeide de Argentijn uit tot een belangrijke en vaste kracht binnen het elftal van trainer Valdano. Dat jaar werd opnieuw het kampioenschap veroverd. Redondo kreeg door zijn leiderschap en elegante stijl van spelen de bijnaam El Principe, de Prins.

Het jaar 1997/98 was één van de succesvolste jaren voor Redondo. De Argentijn wist zijn uitstekende vorm van het afgelopen seizoen te behouden en leidde zijn team met zijn sterke spel naar de finale van de Champions League. Daarin werd het Italiaanse Juventus met 1-0 verslagen. Ook tegen het Braziliaanse Vasco Da Gama in het kader van de Intercontinental Cup speelde Redondo een dijk van een wedstrijd. Deze wedstrijd werd wederom gewonnen en winst van de Intercontinental Cup was een feit. Het meest memorabele moment binnen de voetbalcarrière van Redondo vond plaats in het seizoen 1999/00. Tijdens de Champions League-wedstrijd tegen Manchester United werd de Argentijn aangespeeld, passeerde drie spelers, poortte met een hakje opponent Berg om vervolgens langs de achterlijn verder te dribbelen en gaf vervolgens de bal voor op spits Raúl Gonzalez die de bal maar voor het intikken had. Redondo, destijds aanvoerder van de Spaanse topploeg, won uiteindelijk dit jaar met Real Madrid voor de tweede maal in zijn loopbaan de Champions League. In de finale werd Valencia met 3-0 verslagen. De Argentijn werd vervolgens door de UEFA uitgekozen tot Beste Speler van de Champions League 1999/00. Na dit seizoen besloot Redondo de overstap te maken naar de Serie A om voor AC Milan te voetballen. Bij de transfer was een bedrag van achttien miljoen euro gemoeid. El Principe kwam bij Real Madrid tot een aantal van 165 wedstrijden, waarin hij vier keer het doel vond. Het vertrek was opmerkelijk, aangezien Redondo de voorbije jaren uitgroeide tot één van de beste middenvelders van Europa. Er werd verteld dat Redondo toe was aan een nieuwe uitdaging, maar de ware reden zou zijn dat de voorzitter van Real Madrid, Florentino Pérez, dringend geld nodig had, na de recordtransfer van Luis Figo die overkwam van aarstrivaal FC Barcelona.

Het begin bij AC Milan voor de Argentijnse middenvelder in 2000 was een kopie als bij Real Madrid. Ook bij de Italiaanse club raakte Redondo zwaargeblesseerd in de voorbereiding op zijn eerste seizoen bij de club. Zijn kruisbanden in zijn rechterknie scheurden af en drie operaties aan dit gewricht waren het gevolg. Door deze ingrepen kon de Argentijn maar liefst twee jaar niet voetballen. Redondo stelde zijn eigen niet alleen binnen het veld professioneel op, maar buiten het veld ook, getuige het voorstel dat hij gaf in 2001. Hij vertelde aan AC Milan dat hij pas weer loon wilde ontvangen, als hij daadwerkelijk weer op het veld zou staan. Destijds lag het jaarsalaris van de middenvelder op een slordige vier miljoen euro. Redondo maakte pas eind 2002 zijn debuut in de bekerwedstrijd tegen Ancona en sinds die wedstrijd kreeg hij weer zijn salaris. Zijn debuut in de Serie A volgde vier dagen later tegen AS Roma. Tijdens het seizoen 2002/03 speelde Redondo opnieuw een memorabele wedstrijd, ditmaal tegen zijn oude club Real Madrid. De Argentijn werd warm onthaald en er hingen diverse spandoeken op waarop hij werd bedankt voor zijn tijd bij de Koninklijke. Redondo wist in dit seizoen met AC Milan zowel de Coppa Italia als de Champions League te winnen. Het jaar erop speelde Redondo op 9 december 2003 tegen Celta de vigo zijn laatste Champions League wedstrijd. Na het seizoen 2003/04 besloot de Argentijn AC Milan te verlaten, omdat hij in zijn ogen geen uitzicht meer had op een vaste basisplaats. Uiteindelijk kwam hij maar tot vijftien optredens voor de Rossoneri. Hij ging vervolgens op zoek naar een nieuwe uitdaging, maar de inmiddels dan 35-jarige Redondo besloot om zijn voetbalcarrière helemaal af te sluiten en vestigde zich vervolgens in Madrid, waar hij in het begin aan de slag ging bij een lokaal amateurploegje. "Ik heb in mijn carrière veel hoogtepunten gekend, maar nu ben ik in een fase aanbeland dat ik andere dingen wil gaan doen. Ik ga wel nog naar wedstrijden kijken, want ik hou nog van het spel. Enerzijds heb ik nog zin om te spelen want voetbal is mijn grote passie, maar anderzijds moet ik realistisch zijn. Het is tijd om ermee te stoppen", aldus Redondo, die nog wel een lucratieve aanbieding kreeg uit Qatar.

Niet alleen zijn clubcarrière was opmerkelijk te noemen, internationaal viel Redondo ook op. In 1990 kwam Redondo in het nieuws, omdat hij weigerde uit te komen voor zijn land tijdens het WK. Als reden gaf Redondo dat hij zijn universitaire studie niet wilde onderbreken, maar als ware reden werd verteld dat Redondo zich niet geroepen voelde voor de ultradefensieve tactiek die bondscoach destijds Carlos Salvador voor ogen had. In 1992 kwam Alfio Basile aan het roer bij het Argentijnse elftal en sindsdien kwam Redondo geregeld uit voor zijn land. In 1993 won Redondo de Copa América en het jaar daarop werd hij gekozen tot beste speler van de Argentijnen tijdens het WK in de Verenigde Staten. Na dit toernooi werd Basile vervangen door Daniel Passarella. Onder zijn bewind speelde Redondo lange tijd geen interland meer, omdat Passarella geen spelers met lang haar ging oproepen. El Principe had destijds lang haar en nadat Passarella dit selectiebeleid afschafte, weigerde Redondo, hij knipte wel zijn haar af, uit te komen voor zijn land. De middenvelder wilde alleen voor zijn land spelen als hij op zijn favoriete centrale plek om het middenveld kon spelen, maar deze plek was al vergeven aan Juan Sebastian Verón. Pas in 1999 maakte Redondo zijn comeback in de Argentijnse selectie onder bondscoach Marcelo Bielsa. Redondo speelde voor zijn land tijdens de dubbele ontmoeting met aartsrivaal Brazilië en hij was wederom de grote uitblinker in de 2-0 gewonnen wedstrijd in eigen land. Vervolgens besloot Redondo zich volledig te richten op zijn club Real Madrid en kwam niet meer uit voor Argentinië. Hij speelde uiteindelijk 29 interlands, waarin hij eenmaal scoorde.