[Vergeten sporters] Carlos Valderrama
 | De sportwereld kent veel vergeten sporters. Sporters waarvan je niets meer hoort terwijl ze in het verleden goede prestaties hebben neergezet. Het kunnen ook sporters zijn die een korte periode wisten te pieken. Vorige keer ging het over de tennister Betty Stöve. Ditmaal weer een voetballer; Carlos Valderrama. |
Carlos Alberto Valderrama, Palace, kortweg Carlos Valderrama genoemd, is een Colombiaan die 2 september 1961 in de Colombiaanse plaats Santa Marta ter wereld kwam. Hij wist uit te groeien tot één van de beste Colombiaanse spelers aller tijden. Zijn favoriete positie was de nummer tien. In zijn geboortestad is een standbeeld te vinden van Valderrama.
Op twintigjarige leeftijd begon de start van zijn enerverende voetballoopbaan. In het jaar 1980 mocht hij zijn profdebuut maken voor de Colombiaanse club Unión Magdalena. Hij speelde in totaal acht jaar in zijn vaderland, waar hij na Unión Magdalena ook het shirt van Millonarios en Deportivo Cali droeg. Tijdens zijn laatste jaar bij Deportivo Cali, in het jaar 1987, werd Valderamma benoemd tot Zuid-Amerikaans Voetballer van het Jaar.
In 1988 maakte Valderrama, uitgerust met een enorme geblondeerde haardos, de overstap naar Europa. Al snel kreeg de Colombiaan wegens zijn opvallende kapsel de bijnaam de Witte Gullit. Zijn debuut in Europa maakte Valderrama bij het Franse Montpellier HSC, dat destijds uitkwam in de Ligue 1. Met deze club won de middenvelder zijn eerste prijs in zijn voetballoopbaan. Hij wist met Montpellier de Franse beker te winnen. Bij de Franse club kwam de Colombiaan tot 77 wedstrijden, waarin hij vier keer het net wist te vinden. In 1990 maakte Valderrama de overstap naar het Spaanse Real Valladolid, maar dit draaide niet op een succes uit. De Spaanse club kwam dat jaar slechts uit in de Segunda División en na zeventien optredens en één doelpunt besloot Valderrama terug te keren naar Colombia. Daar tekende El Pibe een contract bij Independiente Medellín, maar wist pas een seizoen later echt weer terug op te krabbelen bij Atlético Junior. Bij laatstgenoemde club kwam Valderrama in totaal tot 82 wedstrijden en vijf doelpunten en wist hij in zowel 1993 als 1995 het Colombiaanse landskampioenschap te pakken. Ook werd hij in zijn eerste jaar bij Atlético Junior opnieuw uitgeroepen tot Zuid-Amerikaans voetballer van het jaar.
In 1996 probeerde de middenvelder zijn geluk weer te beproeven buiten zijn eigen land Colombia en met succes. Hij kwam vanaf het seizoen 1996/97 uit voor het Amerikaanse Tampa Bay Mutiny, waar hij twee seizoenen zou voetballen. Tijdens zijn eerste seizoen werd Valderrama meteen bekroond tot MLS Speler van het Jaar. Hij zou tot 2002 blijven spelen in de Major League waar hij na Tampa Bay Mutiny ook uitkwam voor achtereenvolgens Miami Fusion, opnieuw Tampa Bay Mutiny en Colorado Rapids. In totaal speelde Valderrama in de Verenigde Staten maar liefst 175 wedstrijden en scoorde hij zestien doelpunten. Ook kwam hij tot het magistrale aantal van maar liefst 98 assists. Na 2002 besloot Valderrama een punt te zetten achter zijn actieve voetballoopbaan. Twee jaar later zou Valderrama zijn voetbalschoenen toch weer van de wilgen te halen. Hij tekent een contract voor één jaar bij zijn club waar het allemaal begon, Unión Magdalena. Na een jaar besloot Valderrama uiteindelijk toch te stoppen met voetballen en speelde in februari 2004 zijn afscheidswedstrijd, waarin bekende spelers als José Luis Chilavert, Enzo Francescoli en Diego Maradona hun opwachting maakten. In datzelfde jaar werd Valderrama door FIFA geselecteerd tot één van de 125 beste, nog levende voetballers ter wereld.
Na zijn voetballoopbaan besloot Valderrama om voor het trainersvak te kiezen en werd assistent-coach van het Colombiaanse Atletico Junior. Bij deze club kwam hij in 2007 negatief in het nieuws. Hij zou tijdens een competitiewedstrijd tegen America vloekend en tierend langs de kant hebben gestaan na een dubieus gegeven penalty en uiteindelijk zou hij met een bankbiljet naar de scheidsrechter hebben gezwaaid, omdat Valderrama dacht dat de arbiter zou zijn omgekocht. De assistent-coach werd vervolgens naar de tribune gestuurd en na de wedstrijd schold Valderrama de scheidsrechter nog uit voor dief. Omdat er geen excuses kwamen van de kant van de Colombiaan, werd Valderrama geschorst voor maar liefst tien competitiewedstrijden en kreeg hij een boete van 7000 euro. Atletico Junior verloor de wedstrijd uiteindelijk met 3-1 en plaatste zich hierdoor niet voor de playoffs in de Colombiaanse voetbalcompetitie.
Valderrama heeft tot heden nog altijd de meeste interlands gespeeld voor Colombia In de periode 1990-2002 kwam de Witte Gullit tot maar liefst 111 interlands. Hierin wist hij 11 doelpunten te scoren. Hij kwam uit op het WK van 1990 en 1994 en speelde voor zijn land in de Copa América van 1991, 1993 en 1995. Tijdens al deze toernooien wist Valderrama echter met zijn land geen hoge ogen te gooien.