Vergeten sporters: Annie Borckink
 | FOK!sport start met een nieuwe serie: Vergeten sporters. Sporters waarvan je niets meer hoort terwijl ze in het verleden toch zeer goede prestaties hebben neergezet. Maar het kunnen ook sporters zijn die maar eenmaal wisten te vlammen en die vorm nooit meer wisten te halen. We trappen af met Annie Borckink. |
Annie Borckink werd geboren op 17 oktober 1951, op een boerderij in Eibergen in een gezin van tien kinderen. Haar ouders waren schaatsliefhebbers en zetten haar al vroeg op het ijs. Op amper 10-jarige leeftijd werd ze in Zutphen al Gelders Kampioen en werd ze opgenomen in de selectie van regio Oost. Op 19-jarige leeftijd kwam ze in de kernploeg en maakte daar tien jaar deel van uit. Bij de wereldkampioenschappen allround en sprint scoorde ze nooit hoger dan de achtste plaats (in 1977). Meestal bezette ze een 12de, 13de of 14de plaats. Bij de Nederlandse kampioenschappen werd ze tweede in 1976 en 1980.
Maar toen kwamen de Olympische Winterspelen van 1980 in Lake Placid en de 1.500 meter bij het langebaanschaatsen. Favoriet was ze bepaald niet op die afstand. De Russin Petroessewa was veruit favoriet en ook Nederlands kampioene Ria Visser werden veel betere kansen toegedicht. Borckink reed die dag in wind en sneeuw echter een snelle 1.500 meter die uitmondde in 2.10.95, de winnende tijd en goed voor goud. Het verschil met nr. 2, Ria Visser, bedroeg bijna anderhalve seconde.
"Wat is het geheim van Annie Borckink?", vroeg een verslaggever na afloop. Annie wist het zelf niet: "Het ging erg lekker," zei ze verlegen. Ab Krook, destijds bondscoach: "We hadden goed getraind. Ik wist dat we ver konden komen, dat Ria Visser voor een verrassing zou kunnen zorgen, maar met een gouden medaille van Annie had ik absoluut geen rekening gehouden."
De jonge bondscoach Ab Krook weet het onverwachte succes later aan de anabolica-controle, die in Lake Placid voor het eerst serieus genomen werd. "Er was een belangrijke factor die achteraf bezien een grote rol heeft gespeeld: in Lake Placid werd serieus gecontroleerd op het gebruik van anabolica. Er was bij sommige ploegen paniek, toen ze dat hoorden. Wij hebben daarvan kunnen profiteren. En terecht natuurlijk. De competitie werd niet langer vervalst. Was die controle op anabolica een jaar later ingevoerd, dan zou Annie Borckink in Lake Placid nooit goud hebben gewonnen."
Dankzij die gouden medaille werd ze in 1980 Sportvrouw van het Jaar. Ze verdween daarna echter vrijwel direct weer in de anonimiteit en haalde nooit meer een dergelijk resultaat. In 1981 eindigde ze nog wel als derde tijdens het Nederlands kampioenschap allround.