Terugblik Deel 2: F1-seizoen 2008 - race 1 t/m 6

Het nieuwe Formule 1-seizoen nadert met rasse schreden, maar hoe verging het de coureurs vorig jaar? FOK! geeft een terugblik in vier delen op de gebeurtenissen van 2008. Vandaag deel 2: een overzicht in vogelvlucht, en de eerste zes races van het seizoen in detail. Het vorige deel, Terugblik deel 1: F1-seizoen 2008 in cijfers, ging over de cijfers en statistieken van 2008.

2008 was in de ogen van veel Formule 1-fans een spannend seizoen. De gevreesde sleur die de afgelopen seizoenen heerste, werd niet bewaarheid: na tien races waren er nog altijd vier coureurs die om de wereldtitel meestreden. Met slechts 10 punten verschil tussen de nummer één en de nummer vier. Maar 2008 was soms ook héél normaal. De optochtraces, de Trulli train, maar ook werd er opnieuw gewerkt met drie kwalificatiesessies: steeds vielen de langzaamste coureurs af en de rest mocht door naar de volgende sessie.

In dit deel 2 wordt teruggekeken naar de eerste zes races van het seizoen. In maart 2008 waren er twee Grands Prix, die van Australië en Maleisië; in april werden Bahrein en Spanje aangedaan en in mei stonden Turkije en Monaco op de kalender. In Deel 3 zijn de zesde tot en met dertiende race aan de beurt: van Canada in juli tot en met de Grand Prix van Europa, gereden in Valencia in augustus. En Deel 4 besluit met de laatste zes races van 2008: van de knotsgekke wel/niet-regenrace op Spa-Francorchamps tot en met die zinderende finale op het Autódromo José Carlos Pace in Brazilië.

Super Aguri F1 en Honda Racing F1
De wereldwijde kredietcrisis die aan het eind van 2008 pas echt duidelijk werd, begon al vroeg in het seizoen haar tol te eisen: het Super Aguri-team kon het niet bolwerken omdat een sponsor niet wilde betalen (dat was al in 2007). Daardoor moest het team van Aguri Suzuki drastisch bezuinigen. Toen ook motorleverancier Honda na wat sputteringen uiteindelijk tóch de stekker uit het noodlijdende Japanse zusterteam trok, en er geen koper gevonden werd, was het faillissement op 6 mei 2008 officieel een feit. Vier races in het seizoen 2008 had het team dat in 2006 echt geheel nieuw was en opgericht in 2005, het nog volgehouden. Later in het jaar zou blijken dat ook Honda Racing F1 zelf te weinig middelen had om door te gaan in 2009.

Gevolgen diskwalificatie McLaren in 2007
McLaren Mercedes was vanwege hét spionageschandaal alle constructeurspunten ontnomen in 2007. Die beslissing had nog een staartje in 2008. Zo stond de MP4-23 onder verscherpte controle: "De WMSC ontvangt een volledig technisch rapport over de McLaren-wagen van 2008 en neemt tijdens haar vergadering in december 2007 een besluit over een eventuele straf die het team voor 2008 krijgt opgelegd."

En het team moest - als gevolg van de laatste plaats in het constructeurskampioenschap - genoegen nemen met de laatste pitbox in de pitstraat. Al ging dat niet het gehele seizoen op: het té grote motorhome van het Britse team paste niet op elk circuit in de soms krappere ruimtes achter de laatste paar boxen in de pitstraat. Gevleugelde namen in het schandaal waren Ferrari's ex-medewerker Nigel Stepney, die niet door de FIA vervolgd kon worden, en (de vrouw van) McLarens Mike Coughlan...

Regeltjes en voorstellen
Het was ook het jaar van de proefballonnetjes. Voorstellen om de regels te veranderen waren er genoeg, maar de meest spraakmakende was toch wel aan het einde van het jaar. Iets met medailles in plaats van punten in de Koningsklasse. Daarover lees je meer in het vierde en laatste deel van de Terugblik op het Formule 1-seizoen 2008. Er werden ook discutabele straffen uitgedeeld door de baanstewards door het seizoen heen. Daardoor ontstond een levendige discussie over de achtergronden van de baancommissarissen. Er zou wat meer vastigheid in de bezetting moeten komen - niet elke races andere personen - om zo ook te garanderen dat de stewards mensen zijn met 'verstand' van Formule 1.

Australië en Maleisië
Het seizoen begon al spectaculair met de eerste race in Australië. Een hoopvolle poleposition was er voor Lewis Hamilton - hoopvol na het jammerlijke verlies van de wereldtitel aan Kimi Räikkönen het jaar ervoor. In de kwalificatie was ook een verrassende nummer twee, Robert Kubica. Twee McLarens, twee BMW's en twee Toyota's stonden bij de eerste tien startplekken, beste Ferrari was Felipe Massa op de vijfde plaats. Zijn teamgenoot en wereldkampioen Räikkönen kwam niet door naar Q3, de Fin bleef op een zestiende plek steken zonder een tijd neer te zetten. Verrassing van de dag was Sebastian Vettel; de jonge Duitse coureur van Scuderia Toro Rosso kwam tot Q3. Maar Vettel zette uiteindelijk ook geen tijd neer, en de tiende startplek bleef zijn deel. De Super Aguri's van Anthony Davidson en Takuma Sato moesten - zoals verwacht - als laatste (22e) en twee-na-laatste (20e) startten; Nelson Piquet jr. stond daar nog tussen.

De race zelf was een vreemde: in de bloedhitte op Albert Park in Melbourne viel de ene na de andere wagen uit. Slechts negen auto's werden geklasseerd. Lewis Hamilton pakte de eerste plaats, gevolgd door Nick Heidfeld (BMW Sauber) en Nico Rosberg (Williams). Sébastien Bourdais viel stil vanaf een vierde plek in de laatste paar ronden; een nette achtste plek was in eerste instantie voor de Fransman. Maar omdat Rubens Barrichello gediskwalificeerd werd vanwege een mislukte tankbeurt tijdens diens pitstop, kon Bourdais toch met twee punten voor hem en het STR-team het seizoen beginnen. De diskwalificatie van Barrichello bracht in de Formule 1-wereld herinneringen naar boven van personen die in het verleden ook de tankslang meenamen. En ook op FOK!sport hield het de gemoederen bezig in de F1-manager.

Een weekje later was het circus in Maleisië. Het beloofde een natte en daarmee opnieuw spannende race te worden op het circuit van Sepang, maar de moessonregens bleven uit. De kwalificatie werd droog verreden, en de beide Ferrari's stonden ineens weer vooraan en Massa pakte poleposition voor teamgenoot Räikkönen. De twee McLarens stonden gebroederlijk op de tweede startrij, en ook beide Toyota's en BMW's zaten opnieuw bij de eerste tien. In de race was het Räikkönen die de eerste plaats opeiste, vóór de Pool Robert Kubica en landgenoot Heikki Kovalainen. Jarno Trulli bewees zijn Toyota-team een grote dienst door de vierde plaats te pakken, Hamilton finishte als vijfde. Massa was te gretig, waardoor de Braziliaan in de tweede positie van de baan spinde: einde race. Publiekslieveling Vettel moest opgeven met een hydraulisch probleem.

Bahrein en Spanje
In Bahrein was er geen wolkje aan de lucht voorspeld. Dat zich buiten de baan donkere wolken samenpakten boven de directeur van de FIA, Max Mosley, had nog even niets met de sport zelf te maken. Op het circuit van Sahkir was echter nog altijd de wind een grote scherprechter; doordat het midden in een woestijn ligt, wordt het omringende zand de baan op geblazen en gaat overal tussen zitten. De race werd een 1-2'tje voor Ferrari met Massa voorop, wat de eerste punten voor de Braziliaan betekenden dit jaar. Ook BMW deed goede zaken met de derde en vierde plaats voor Kubica en Heidfeld, waardoor het team van Mario Theissen aan de leiding ging bij de constructeurs. McLarens Kovalainen werd vijfde en teamgenoot Hamilton werd na een slechte start en een aanrijding in het begin van de wedstrijd toch nog dertiende.

De Grand Prix van Spanje begon goed voor Fernando Alonso, die net de pole niet haalde in zijn thuis-Grand Prix. De Spanjool rijdend voor Renault zag die nipt naar Räikkönen gaan. De race was opnieuw voor de Ferrari's, dit keer echter was het Räikkönen die de winst pakte.

Heikki Kovalainen maakte nog een spectaculaire crash mee in zijn McLaren. Een exploderende velg in een bocht zorgde ervoor dat de Fin hard rechtdoor schoot en in de bandenstapel terecht kwam. Angstige momenten voor het publiek, want de McLaren was bedolven door banden uit de stapel en het duurde even voor Kovalainen uit zijn benarde positie bevrijd was. Hij verliet per brancard maar met opgeheven duim het circuit, en werd per helikopter afgevoerd naar een ziekenhuis. De Fin bleek ongedeerd. McLaren startte na afloop een grondig onderzoek naar waarom die linkervoorvelg geëxplodeerd was. Het bleek een fabricagefout te zijn.

Heidfeld moest in Barcelona tijdens de safety carsituatie - ontstaan door Kovalainens crash - brandstof halen, en de Duitser ging de pitstraat in. Dat mocht op dat moment niet en Heidfeld kreeg een stop-and-go penalty. Deze straf zorgde voor discussie rondom de regel dat er niet getankt mag worden als de safety car zich nog op de baan bevindt. Met Ferrari voorop. Ook Rubens Barrichello was in in Australië voor eenzelfde actie bestraft.

Turkije en Monaco
Het Super Aguri-team reed in Spanje nog met hangen en wurgen mee maar in de vijfde race, die van Turkije, verscheen het niet meer aan de start. Zelfs voor de kwalificatie was het Japanse zusterteam van Honda niet meer welkom. Op 6 mei hield Super Aguri definitief op met bestaan.

Het was de derde overwinning op rij voor Massa op Istanbul Park in de korte historie dat er geracet wordt: slechts vier keer was de F1 in Turkije. Hamilton werd tweede en Räikkönen derde. BMW pakte veel punten door vierde (Kubica) en vijfde (Heidfeld) te worden.

De fans hadden er al naar uitgekeken: een echte regenrace. In het raceweekend van Monaco viel eindelijk de vurig gewenste neerslag. Na 11 jaar droog weer gehad te hebben in Monte Carlo tijdens raceweekenden. De derde vrije training op zaterdag vond plaats op een opdrogende baan en de kwalificatie in de middag begon zelfs zonnig. Maar de regen in de ochtend had de baan schoongespoeld en grip was ver te zoeken. Aan het eind van drie tumultueuze kwalificatiesessies stonden beide Ferrari's vooraan - hun eerste poleposition in Monaco sinds 2000. Daar achter stonden de McLarens, en Robert Kubica mocht van plaats vijf starten.

Op zondag begon het net voor de start al licht te regenen in de nauwe straten van Monte Carlo. Het ene na het andere incident had plaats en zo kwam het dat plotseling Adrian Sutil in zijn Force India op de zesde plaats lag. Met gedurfd racen en wat geluk had de Duitser zich die plek toegeëigend, net achter Webber maar vóór de Trulli train. De baan droogde verder op en rondetijden werden allengs korter. Räikkönen moest een verplichte pitstop inlassen: hij schoot rechtdoor in een bocht en beschadigde de voorvleugel. De Fin kwam na een langzame stop achter Sutil, die inmiddels vijfde lag, de baan weer op. Ook Sutil had even de snelste raceronde in zijn handen, wat liet zien dat de Force India-rijder bezig was aan een prima race.

Steeds meer coureurs gingen over op droogweerbanden toen de regen minder werd. Dat bleek voor diverse rijders op een opdrogende baan een risico: meerdere slippartijen deden zich voor. Piquet crashte en moest opgeven, Rosberg onderging even later het zelfde lot, maar de Duitser moest zich melden in het ziekenhuis. Massa had zoveel moeite met de controle dat hij na zijn bandenstop genoegen moest nemen met de derde plek achter Kubica. De safety car kwam op de baan voor de crash van Rosberg, en vrijwel meteen nadat die naar binnen ging en het veld weer mocht rijden, werd de droom die Sutil ooit gehad mocht hebben om vierde te worden, de vangrail in geboord door Räikkönen. Die reed achterop zijn voorganger. De Ferrari-rijder had zich verremd bij het uitkomen van de tunnel en kon zijn wagen niet meer besturen. De zichtbaar teleurgestelde Force India-coureur moest noodgedwongen opgeven. Räikkönen echter kon de race uitrijden en werd negende, de Fin bood wel zijn excuses aan aan Sutil.

Lewis Hamilton had voldoende voorsprong op Kubica en Massa om de eerste plaats te behouden. De race had echter voor de Brit niet langer moeten duren, na precies twee uur werd de knotsgekke Grand Prix van Monaco afgevlagd. Twee ronden meer en de volledige afstand zou verreden zijn: 78 ronden. McLaren-baas Martin Whitmarsh maakte zijn excuses aan de nieuwe leider in de stand om het wereldkampioenschap. De bodemplaat van de wagen van Hamilton was beschadigd geraakt: "Er waren wat beschadigingen aan de vloer, maar dat viel nog wel mee. Hij had ook nog eens een lekke band in de uitloopronde, waarschijnlijk veroorzaakt door de brokstukken van Nico's (Rosberg, red.) ongeluk. We hebben daar erg veel geluk gehad", zo liet Whitmarsch weten.

Op één derde van 2008
Na zes races lijkt het zich af te tekenen: het draait om de teams BMW Sauber, Ferrari en McLaren. Met 69 punten van Massa (34) en Räikkönen (35) staat Ferrari fier bovenaan, op gepaste afstand gevolgd door McLaren met 53 punten van Hamilton (38) en Kovalainen (15 punten). Eén punt minder heeft op dat moment BMW, de 52 punten komen van Kubica (32) en Heidfeld (20 punten). Tweevoudig oud-wereldkampioen Fernando Alonso van Renault staat pas op 9 punten. Maar het seizoen duurt nog lang en het gaat verder met twintig coureurs in plaats van 22.