Het sportmoment van sportfreak

FOK!sport introduceert "Het sportmoment van..." Elke keer vertelt een ander crewlid van FOK!sport wat hun ultieme of memorabele sportmoment is. Dit keer is het de beurt aan sportfreak. Het vorige sportmoment was van Sj0rSz.

Het is de zomer van 1998. Het schooljaar liep op zijn einde en voor voor mijn gevoel scheen de zon tussen eind juni en eind juli altijd. Het was mijn eerste jaar in de brugklas en als voetballiefhebber was ik met maar één ding bezig, het WK in Frankrijk. Vooral natuurlijk vanwege het Nederlands elftal waarvan iedereen verwachtte dat het voor de wereldtitel ging. Nu, meer dan tien jaar later, kan ik me bijna iedere wedstrijd van Nederland nog zo terughalen.

Maandenlang verheug je je op het WK, en dan met name op de eerste wedstrijd, want die ging namelijk tegen België. Die wedstrijd liep uit op een teleurstelling. Het eindigde in 0-0 en Patrick Kluivert kreeg rood na een elleboogstoot tegen Lorenzo Staelens. In de tweede wedstrijd kon dan eindelijk gejuicht worden. Zuid-Korea was de tegenstander en die speelden met onder meer Kim, Kim, Kim, Lee en Lee. Met 5-0 werden de Koreanen opzijgezet. Nadat Nederland in de wedstrijd tegen Mexico een 2-0 voorsprong had genomen was de tweede ronde zo goed als zeker en ging de interesse uit of ook België de tweede ronde zou halen. Onze zuiderburen kwamen tegen Zuid-Korea niet verder dan een gelijkspel en werden uitgeschakeld. Dat Mexico nog tot 2-2 kwam was niet meer belangrijk, de tweede ronde was immers gehaald.

Daarin was Joegoslavië de tegenstander. Niet dat iemand zich daar druk om maakte, want daar zou Nederland wel 'even' van winnen. Makkelijk ging het echter niet en Nederland had de mazzel dat Mijatovic een penalty op de lat schoot. Uiteindelijk was het Edgar Davids die in de laatste minuut de beslissende 2-1 scoorde. In de kwartfinale was het sterke Argentinië de tegenstander. Het werd een prachtige wedstrijd met onder meer twee rode kaarten en natuurlijk het legendarische doelpunt van Dennis Bergkamp in de laatste minuut dat Nederland in de halve finale bracht.

De voetbalkoorts liep steeds verder op het kon bijna niet anders dan dat Nederland minstens de finale zou halen. In de halve finale was immers Brazilië de tegenstander, en de kampioen van 1994 had het hele toernooi nog niet geïmponeerd. Ondertussen was ik zelf al verschillende keren wereldkampioen geworden. Het Nederlandse Davilex had een spel uitgebracht, het briljante WK '98-avontuur. Heel erg lelijk, maar het was geweldig. Je speelde bondscoach, en moest de pers (Jack van Gelder) te woord staan, en je had veel gesprekken met Emile Ratelband, Johan Cruijff en Prins Bernard. Zo dom, dat het geweldig was.

Dagenlang leefde ik toe naar die halve finale, maar die was uitgerekend op dinsdagavond 7 juli. Dinsdagavond betekende voor mij altijd zwemles. Een weekje overslaan is normaal geen probleem, maar uitgerekend die avond was het examenzwemmen. Van dat examen kan ik me niks meer herinneren, dat kwam ieder jaar op hetzelfde neer. Van de diploma-uitreiking weet ik des te meer. In het sportcafé bij het zwembad stond gelukkig een tv aan (er bleken meer mensen te zijn die het voetbal wilden zien) en de aandacht ging meer uit naar de wedstrijd die net begon dan naar de uitreiking. Daarna was het snel in de auto en naar huis. In de auto ging uiteraard de radio aan, en nooit heb ik de straten zo leeg gezien als tijdens die autorit.

Eenmaal thuis gingen we er goed voor zitten, de tweede helft ging immers de beslissing brengen. Die begon echter met een domper. Ronaldo scoorde snel 1-0 voor Brazilië. Toch bleef ik er vertrouwen in houden, Nederland was het hele toernooi al goed en was ook deze wedstrijd niks minder dan Brazilië. De gebruikelijke maatregel werd genomen, breekijzer Pierre van Hooijdonk viel in en mijn vertrouwen bleef. En inderdaad, in de 87e minuut bracht een kopbal van Patrick Kluivert Nederland langszij. In de blessuretijd komt dan het moment, Pierre van Hooijdonk wordt in het strafschopgebied onderuit getrokken, ik veer bijna op tot ik besef dat er iets niet klopt, de scheidsrechter wijst niet naar de stip maar geeft van Hooijdonk een gele kaart voor een schwalbe. Even waande ik mij al in de finale, maar ik werd al snel geconfronteerd met de keiharde waarheid. Geen penalty, geen finale, maar verlenging.

Die verlenging verliep volgens het 'sudden-death' principe. Bij een doelpunt was de wedstrijd meteen afgelopen. Gevolg was dat mijn hartslag telkens flink opliep als Brazilië in de buurt kwam van het Nederlandse doel, het zal toch niet.... Daar stond tegenover dat telkens als Nederland in de aanval was ik aan de finale begon te denken. Uiteindelijk werd er in de verlenging niet gescoord en moesten penalty's de beslissing brengen.

Ik herinnerde me de strafschoppen verloren EK-kwartfinale van twee jaar daarvoor, maar toch had ik vertrouwen in de strafschoppenreeks. Nederland had immers Edwin van der Sar, één van de beste doelmannen ter wereld. Hij slaagde er echter niet in om een penalty te stoppen en toen achter elkaar Philip Cocu en Ronald de Boer misten was het voorbij.

Nederland speelde daarna nog een wedstrijd om de derde plek tegen Kroatië, maar dat is de enige wedstrijd van Nederland dat WK waar me niks meer van bijstaat. Nederland verloor die wedstrijd en Frankrijk werd uiteindelijk wereldkampioen en versloeg in de finale Brazilië met 3-0.

Nadat de penaltyserie werd verloren, duurde het dagen voor ik besefte wat er was gebeurd. Meneer Bujsalm, geboren in de Verenigde Arabische Emiraten, ontnam Nederland een unieke kans op de finale van het wereldkampioenschap. Een moment, die en ene seconde waarin de scheidsrechter de beslissing nam, zorgde ervoor dat een unieke generatie niet kreeg wat het verdiende, een finale op een groot mondiaal toernooi. De maanden en jaren erna dacht ik regelmatig terug aan die wedstrijd en vooral dat ene moment, stel dat Nederland die penalty had gekregen wat dan? Was die er wel in gegaan, Frank de Boer schoot in penalty reeks raak, maar zou die dat op dat moment ook gedaan hebben. En als die raak ging, wat was er in de finale gebeurd. Het schijnt dat de Fransen hebben staan juichen bij de overwinning van Brazilië, omdat ze Nederland vreesde.

Destijds was het voor mij bijna normaal dat Nederland tot de wereldtop behoorde, nu besef ik dat dat WK een unieke kans op de wereldtitel was.

Karakteristieken

Brazilië – Nederland n.v. 1-1
46' Ronaldo 1-0
86' Kluivert 1-1

Penalty's
Ronaldo (Brazilië) 1-0
F. De Boer (Nederland) 1-1
Rivaldo (Brazilië) 2-1
Bergkamp (Nederland) 2-2
Emerson (Brazilië) 3-2
Cocu 3-2
Dunga 4-2
R. De Boer 4-2

Toeschouwers: 54.000
Scheidsrechter: Bujsalm (VAE)
Stadion: Stade Velodrome, Marseille
Gele kaart: Ze Carlos II, Cesar Sampaio (Brazilië), Reiziger, Davids, Van Hooijdonk, Seedorf (Nederland).

Opstellingen

Brazilië: Taffarel, Aldair, Juniior Baiano, Cesar Sampaio, Roberto Carlos, Dunga, Ronaldo, Rivaldo, Ze Carlos II, Leonardo (Emerson/85), Bebeto(Denilson/70)

Nederland: Van der Sar, Reiziger (Winter/56), Stam, F. De Boer, Jonk (Seedorf/111), R. De Boer, Bergkamp, Kluivert, Cocu, Zenden (Van Hooijdonk/75), Davids