De wedstrijddag van Kopbal

FOK!sport biedt users de mogelijkheid om hun beleving over een bepaalde wedstrijd of evenement op te sturen. Zo bezocht user Kopbal het duel tussen Sparta en Feyenoord. Hieronder vind je zijn ervaringen over deze wedstrijd. Wil jij hier ook aan meewerken, stuur dan een mailtje met je belevenis naar sport@fok.nl o.v.v. Sfeerverslag van een evenement.

Op een gure woensdagmiddag vertrok ik met m'n pa vanuit Nijmegen om de enige echte (stads)derby van Nederland te bezoeken, Sparta - Feyenoord. Mijn vader, van origine Rotterdammer, had de avond voor de wedstrijd nog een kaartje weten te regelen via een ballenjongen zodat ik niet alleen hoefde te gaan. Nadat onze TomTom ons veilig naar Rotterdam-West had gedirigeerd liepen we alvast even een rondje om het stadion heen. Mijn pa was er sinds de verbouwing van Het Kasteel al niet meer geweest en zodoende kon hij in eerste instantie het kroegje niet vinden waar hij vroeger altijd voor Sparta - Feyenoord heenging. Na een tijdje te hebben rondgelopen in de wijk zagen we een heineken-bord. En jahoor, het kroegje was gevonden.

Brouwershuys heette het, een kroeg dat er uitzag alsof er al 20 jaar lang niks meer aan gedaan was. Maar who cares? Het bier smaakte er goed én je mocht er gewoon roken, twee pluspunten dus. Na de nodige biertjes genuttigd te hebben liepen we richting het stadion waar een klein en zeer beleefd Marokkaans ventje m'n pa het kaartje overhandigde. Hier scheidden onze wegen, ik richting het uitvak en m'n pa richting de kasteeltribune.

Eenmaal binnen ging ik naarstig op zoek naar bier. Ik kwam bedrogen uit, ze verkochten geen bier. Dan maar koffie en een broodje unox. Na een plaatsje te hebben opgezocht zag ik dat de warming-up al begonnen was. Zoals altijd werd er enthousiast gespeeld met de ballen die op de tribune werden getrapt, dit tot ergernis van Verbeek. De sfeer zat er al goed in, maar wat wil je met een uitverkocht 'uitvak' van 2.500 man.

Vlak voor de wedstrijd verzocht de stadionspeaker van Sparta om allemaal te gaan staan en luidkeels de Sparta-mars meegezongen. Dit werd dan ook door iedereen gedaan, alleen zong de één het in een wat andere versie dan de ander. De spelers kwamen het veld op en het Sparta-publiek achter de goal rolden een spandoek uit waarop stond: Dick Jol-tribune, verwijzend naar de gestolen overwinning het jaar ervoor. De klassiekers kwamen voorbij: junkies van Spangen, en wie niet spuit die komt van Zuid, Sparta/ Feyenoord is de club van Rotterdam. Afijn, het gebruikelijke.

De wedstrijd begon voortvarend aan Feyenoord-kant. Er werd bij vlagen goed gecombineerd alleen de bal wilde er maar niet in. Hartstochtelijk toegejuichd door het publiek bleef Feyenoord maar zoeken naar de 0-1. En die kwam er ook, een goede bal van El Ahmadi op Greene die hem breed legde op Fer. Intikkertje, goal. Uitgerekend Greene, die on-Feyenoords wordt uitgekotst door het publiek met de assist.

Het 'wie is nou de club van Rotterdam?' gevold door 'in de toto-divisie' werd luidkeels gezongen door het Feyenoord-publiek maar voor mijn gevoel 20 seconden na de goal lag de bal er aan de andere kant alweer in. 1-1, ongeloof in het uitvak. Sparta had geen enkele minuut aanspraak gemaakt op een goal en bij de eerste beste aanval ligt de gelijkmaker erin. Bijna typerend voor het Feyenoord van dit seizoen.

Na de rust hoop je dan dat ze doorgaan waar Feyenoord de tweede helft gebleven was. Maar niets was minder waar. Angsthazen-voetbal, geen combinaties meer. Sparta kwam steeds beter in de wedstrijd en werd zelfs af en toe gevaarlijk met een kopballetje hier en daar. Naarmate de minuten wegtikken wordt je steeds banger. Het zal toch niet dat je hier gelijk speelt? Rond de 80e minuut kreeg ik een raar gevoel. Sparta won steeds meer duels en had eigenlijk het betere van het spel. En jahoor, de 2-1. Uit woede trapte ik op het stoeltje voor mij, het enige wat ik eraan overhield was pijn aan m'n grote teen.

Gescheld en gekanker om me heen. Het Kasteel ontploft, waar je het Sparta-publiek eigenlijk de hele wedstrijd niet hebt gehoord maakten ze nu lawaai voor 2. You only sing when you're winning. Tsjah, wat heb je eraan als je zelf met 2-1 eraf gaat? De spelers wilden het publiek nog bedanken maar ze werden 'vriendelijk' verzocht om vooral op te kankeren, op z'n Rotterdams gezegd.

Daar sta je dan, op de zestiende plaats. Weer zo'n pijnlijk verlies op Het Kasteel, overigens een prachtig stadionnetje. Snel naar huis rijden, slapen. En de volgende dag wakker worden met een kater. Maar niet van het bier.