Vooruitblik Grand Prix Brazilië

Dit weekend staat de Grand Prix van Brazilië op het programma, de race waar het kampioenschap beslist gaat worden. FOK!sport geeft een blik op het circuit, de geschiedenis, het tijdschema, de weersverwachtingen en de standen in het rijders- en het constructeurskampioenschap.

_{Bron: FIA.com}

Lengte: 4,309 km
Aantal ronden: 71
Racelengte: 305,909 km
Baanrecord: Juan Pablo Montoya 1:11,473 (2004)

Geschiedenis

De historie van het circuit in Brazilië gaat terug tot de jaren ’20, toen er een projectontwikkelaar wilde bouwen tussen twee enorme drinkwaterreservoirs in de stad São Paulo. Dit plan omvatte grote wegen, een sportcomplex en een racecircuit. Het land is genoemd naar de Zwitserse stad Interlaken, wat in het Portugees Interlagos, oftewel ‘tussen de meren’ betekent. Echter gingen de plannen door de financiële crisis in 1929 niet door.

Bijna tien jaar later werd er toch begonnen met de bouw van het circuit. De baan zou bijna acht kilometer lang worden en eind 1939 geopend worden. Hevige regenval zorgde er voor dat de opening uitgesteld werd tot mei 1940. Er werden in eerste instantie alleen maar nationale races gehouden, totdat de voorloper van de Formule 1 in 1947 de eerste race er organiseerde.

In 1954 werd het circuit eigendom van de stad en in 1957 opgesplitst in 2 delen, waaronder een 3200 meter lang deel voor hoge snelheden. Eind 1967 ging het circuit dicht voor renovatie om drie jaar later weer open te gaan, maar in 1971 waren meer aanpassingen nodig vanwege de Formule 1. In 1972 kwam de Formule 1 voor het eerst op het circuit, al telde de race niet mee voor het kampioenschap.

In 1977 werd de Grand Prix van Brazilië in Rio de Janeiro om de drie jaren daarna weer in São Paulo gehouden te worden. In 1981 werd de race weer naar Rio verplaatst om in 1990 weer terug te keren naar Interlagos. In de tussentijd was het circuit opgeknapt en in 1985 vernoemd naar José Carlos Pace, die in 1977. De layout van het huidige circuit is in die tijd ontstaan. In het meer recente verleden zijn onder andere nog de in- en uitgang van de pitstraat veiliger gemaakt.

In 1999 was McLaren oppermachtig in de kwalificatie met Mika Häkkinen op pole en David Coulthard als tweede. In de race viel de Schot uit met motorproblemen, waardoor Michael Schumacher de tweede plaats op kon eisen. Derde werd Heinz-Harald Frentzen, die in de laatste ronde nog wel zonder brandstof kwam te staan. Rubens Barrichello reed zijn 100e race in Brazilië, maar kwam door een opgeblazen motor niet aan de finish. Het was voor het eerst dat een Stewart een race leidde. Stephane Sarrazin maakte zijn debuut voor Minardi, omdat vaste rijder Luca Badoer geblesseerd was. Ricardo Zonta kwam na een crash niet aan de start van de race.

Een jaar later was het Schumacher die de beste was voor Giancarlo Fisichella en Frentzen. Coulthard finishte als tweede maar werd gediskwalificeerd, omdat de voorvleugel van zijn auto illegaal was. Het team van Sauber kwam niet aan de start van de race, omdat ze kampten met achtervleugels die spontaan afbraken. De organisatie van de race kreeg na afloop een boete, omdat een reclamebord de baan op waaide en Jean Alesi bijna raakte.

In 2001 won Coulthard de race voor Schumacher en Nick Heidfeld die hiermee zijn eerste podiumplaats pakte. Juan Pablo Montoya leidde lang de race, maar Jos Verstappen raakte hem toen hij op een ronde werd gezet. Hierdoor werden beiden uitgeschakeld. Een jaar later won Schumacher de race voor zijn broer Ralf en Coulthard. In de warmup raakte Nick Heidfeld de Medical Car, terwijl aan het eind van de race voetballegende Pelé de winnaars vergat af te vlaggen.

De race in 2003 verliep nat met veel water in de derde bocht, waar onder andere Schumacher zijn Waterloo vond. Jos Verstappen leek met zijn Minardi onderweg naar een podiumplaats, maar ook hij strandde in diezelfde bocht. De race werd uiteindelijk na 55 ronden afgevlagd, nadat Mark Webber bij het opkomen van het rechte stuk de muur hard geraakt had en Fernando Alonso de restanten van de Jaguar raakte. In eerste instantie werd Kimi Räikkönen tot winnaar van de race uitgeroepen, maar enkele dagen later riep de FIA Fisichella uit tot winnaar, omdat hij als raceleider net de volgende ronde was ingegaan toen de rode vlag gegeven werd. Derde man op het podium was Alonso die profiteerde van de rode vlag. Het zou de laatste overwinning van Jordan worden.

In 2004 won Montoya voor Räikkönen en Barrichello. Het waren de laatste races voor Gianmaria Bruni en Zsolt Baumgartner, de laatste overwinning voor Williams tot op heden en de laatste race voor het Jaguar-team. Ook kwam de Ford-motor voor het laatst in actie dat jaar. Een jaar later won Montoya wederom voor Räikkönen en Fisichella. Tiago Monteiro zou deze race voor de enige maal dat seizoen niet aan de finish komen, terwijl Montoya zijn laatste overwinning in de Formule 1 boekte.

In 2006 kwam Alonso naar het circuit in de wetenschap dat hij tien punten voorsprong had op Schumacher en aan één punt genoeg had om de titel op te eisen. In het constructeurskampioenschap had Renault negen punten voorsprong op Ferrari. Schumacher startte van plaats tien in Brazilië, waardoor het behalen van de titel nagenoeg onmogelijk was. Na de start raakten beide Willams-coureurs, Webber en Nico Rosberg, elkaar, waarbij Webber meteen uitviel en Rosberg onderweg naar de pits nog hard crashte. Schumacher haalde onderweg naar een goede klassering Fisichella in, maar raakte de voorvleugel van de Italiaan, waardoor hij een lekke achterband kreeg. Schumacher kwam na de pitstop als allerlaatste de baan op, nog net voor zijn teamgenoot Felipe Massa die eerste lag. De Duitser reed een inhaalrace die hem de vierde plaats uiteindelijk gebracht heeft. De winst ging naar Massa, voor Alonso en Jenson Button. Alonso en Renault pakten de titels. Het was de laatste race voor Michael Schumacher, Tiago Monteiro, Robert Doornbos, Pedro de la Rosa, de Michelin-banden en de Cosworth-motoren.

Vorig seizoen kwam Lewis Hamilton naar het circuit in de wetenschap dat hij vier punten voor stond op Alonso en zeven op Räikkönen. Kampioenschapsleider Hamilton ving de race van plaats twee aan met achter hem Räikkönen die de Brit nog voor de eerste bocht passeerde. Ook Alonso ging Hamilton voorbij die in de vierde bocht in de fout ging en enkele plaatsen terugviel. Enkele ronden later lag de Brit al weer zesde, maar een versnellingsbakprobleem wierp hem terug naar plaats achttien. Hij vond de snelheid terug en kon beginnen aan een inhaalrace. Räikkönen wist Massa bij de tweede pitstop in te halen, waardoor hij de leiding pakte in de wedstrijd. Hamilton wist zich in de race nog op te werken tot de zevende plaats, maar door de winst van de Fin werd niet hij, maar Räikkönen wereldkampioen. Tweede in de race werd Massa voor Alonso die in het kampioenschap net als Hamilton ook op één punt van de Fin eindigde. Voor Williams maakte Kazuki Nakajima zijn debuut, terwijl Ralf zijn laatste race in de Formule 1 reed. Ook het team van Spyker reed de laatste race en na deze race werd traction control verboden.

Dit jaar staat Lewis Hamilton zeven punten voor op zijn naaste belager Felipe Massa. Het team van Ferrari staat elf punten voor op McLaren in het constructeurskampioenschap. Mocht de Brit winnen, dan is hij de jongste wereldkampioen ooit. Mocht Massa de titel voor zich opeisen, dan is hij de tweede rijder die dit gaat doen voor eigen publiek na Nino Farina in 1950. Kijk hier voor de scenario’s waarin een van beide rijders kampioen wordt. Voor Red Bull-rijder David Coulthard zal het de laatste race uit zijn Formule 1-carrière worden.

Tijdschema

Weersvoorspelling

Prestaties afgelopen jaren

Klassement Coureurs

Klassement constructeurs