Het sportmoment van Peterselieman

FOK!sport introduceert "Het Sportmoment van..." Elke keer vertelt een ander crewlid van FOK!sport wat hun ultieme of memorabele sportmoment is. Dit keer is het de beurt aan Peterselieman. Het vorige sportmoment was van Spooky4u.

Nadat we een goed plekje gevonden hadden, bestelden we meteen halve liters bier, zodat we optimaal van de wedstrijd konden gaan genieten. Toen de opstellingen me onder ogen kwamen, leek het me vrijwel zeker dat Milan zou gaan winnen, maar iets in me zei dat Liverpool aan het langste eind zou gaan trekken. Milan was berucht om de ijzersterke verdediging met Cafu, Jaap Stam, Alessandro Nesta en Paolo Maldini. Daarvoor speelden nog Gennaro Gattuso, Kaká, Andrea Pirlo en in de spits Andiy Shevchenko.

Liverpool stelde daar Jamie Carragher, Sami Hyypiä en Steven Gerrard tegenover. Van de keeper, Jerzy Dudek, had ik geen hoge pet op, nadat ie in zijn Liverpool-tijd vele ballen niet had weten te vangen en daardoor wel eens een goal weggaf. Maar ja, Milan had Clarence Seedorf die in Italië wel goed rendeerde, maar af en toe ook gewoon niet in het spel voor kwam. De strijd in Istanbul tussen de teams van de coaches Carlo Ancelotti en Rafael Benítez kon beginnen.

De wedstrijd begon, iedereen moedigde Liverpool aan, maar voordat ook maar iemand het door had, scoorden de Rossoneri al 1-0 via Maldini. De Italiaan volleerde na een overtreding van Djimi Traoré de vrije trap van Pirlo al na 52 seconden binnen. Hiermee zette de toen bijna 37-jarige verdediger twee records neer, namelijk die van het snelste doelpunt en die van oudste doelpuntenmaker in een Champions League-finale. De stemming in de kroeg was dan ook meteen gedrukt, maar het was nog zo lang, dus nog kansen genoeg om terug te komen.

Dit werd wel anders toen Shevchenko in de 29e minuut een doelpunt liet aantekenen dat naar later bleek onterecht afgekeurd werd. Toen kwam het besef dat dit zou een lastig avondje worden. Enkele minuten later beroerde Nesta de bal met de hand terwijl hij Luís Garcia het scoren belette, maar de scheidsrechter zag er niets in. Terwijl iedereen in het café nog aan het joelen was, tekende Hernán Crespo ondertussen de 2-0 aan en een minuut voor rust zelfs de 3-0. De sfeer in de kroeg was ver te zoeken en niemand gaf meer een stuiver voor de kansen van Liverpool.

Met Guinness-bier in de hand begon de tweede helft met de Duitse middenvelder Dietmar Hamann op de plaats van Steve Finnan. Benítez moest iets proberen om de wedstrijd nog wat te doen kantelen. Ikzelf ging er echter vanuit dat dat niet meer ging lukken en hoopte dat de afgang van The Reds beperkt zou blijven, maar wat was dat? Nog geen tien minuten in de tweede helft en Gerrard scoort met een prachtige kopbal de 3-1 na een voorzet van John Arne Riise. Iedereen ging tekeer in de kroeg, zou het dan toch?

De goal zou de 'The magic seven minutes' inluiden. Twee minuten na het doelpunt van Gerrard wist ook Vladimír ¦micer met een schot van buiten de zestien Milan-doelman Dida te verschalken. Het stadion in Instanboel barstte bijna uit z’n voegen, terwijl ook in het café zich een mengeling van zowel vreugde als verbazing meester maakte. Hoe kon het dat de ploeg die bij rust zo kansloos met 3-0 achterstond nu opeens zo goed stond te voetballen?

Nog voordat de zestigste minuut aangebroken was, kreeg Liverpool de kans op 3-3, nadat Gerrard neerging in het strafschopgebied na een actie van Gatusso en de Spaanse arbitrage daarin een penalty zag. Xabi Alonso wist wel raad met dit buitenkansje en tekende de gelijkmaker aan, nadat hij de bal in eerste instantie nog gestopt zag worden door Dida. Iedereen maakte zich op voor een zinderend slot van de wedstrijd, maar in de reguliere speeltijd werd niet meer gescoord.

De verlenging was duidelijk voor Milan, dat Liverpool - dat er na zo’n 2e helft door heen zat - goed vastzette, maar tot grote kansen leidde dit in eerste instantie niet. Na 116 minuten was dit wel het geval toen Shevchenko een schot op goal afvuurde, maar Dudek kon redding brengen. De rebound werd door de Oekraïner hard ingeschoten, maar ook daar wist de doelman nog net een hand achter te krijgen, zodat we penalty’s kregen.

Ikzelf had er nu alle vertrouwen in dat The Reds zouden gaan winnen. De eerste strafschop voor Milan door Serginho ging mis. In de kroeg overal gejuich, zeker nadat Hamann wel raak schoot, 0-1 voor Liverpool. Daarna schoot ook Pirlo mis, terwijl Djibril Cissé raak schoot, 0-2. Jon Dahl Tomasson maakte de 1-2, waarna Riise miste. In de volgende ronde schoten zowel Kaká als ¦micer raak, waardoor het 2-3 was en de Rossoneri raak moesten schieten om in de race te blijven. Shevchenko faalde echter oog in oog met Dudek, waardoor niet Milan, maar Liverpool de 'cup-met-de grote-oren' won.

In het café waar ik was, was het dan ook groot feest. Iedereen ging uit z’n dak en genoot van het moment. Hier schier onmogelijke was gepresteerd, van een 3-0 achterstand terug komen en nog winnen ook. Ik ging dan ook met een tevreden gevoel naar huis, het clublied van The Reds nog neuriënd.

Karakteristieken

AC Milan - Liverpool FC 3-3
1’ Maldini 1-0
38’ Crespo 2-0
44’ Crespo 3-0
54’ Gerrard 3-1
56’ ¦micer 3-2
60’ Xabi Alonso 3-3

Penalty's
Serginho (AC Milan) 0-0
Hamann (Liverpool) 0-1
Pirlo (AC Milan) 0-1
Cissé (Liverpool) 0-2
Tomasson (AC Milan) 1-2
Riise (Liverpool) 1-2
Kaká (AC Milan) 2-2
¦micer (Liverpool) 2-3
Shevchenko (AC Milan) 2-3

Toeschouwers: 70.024
Scheidsrechter: Mejuto González (Spa)
Stadion: Atatürk Olympic Stadium, Istanbul
Gele kaart: Carragher, Baro¨ (Liverpool FC)

Opstellingen

AC Milan: Dida, Cafu, Stam, Nesta, Maldini, Pirlo, Gatusso (Rui Costa/112), Seedorf (Serginho/86), Kaká, Shevchenko, Crespo (Tomasson/85)

Liverpool FC: Dudek, Finnan (Hamann/46), Carragher, Hyppiä, Traoré, Xabi Alonso, Luis Garcia, Gerrard, Riise, Kewell (¦micer/23), Baro¨ (Cissé/85)

_{* Voor de mensen die op zoek zullen gaan naar Sally O'Briens is er triest nieuws, omdat de pub eerder dit jaar haar deuren gesloten heeft.}