Het sportmoment van Skittelman

Bas (skittelman)
FOK!sport introduceert "Het Sportmoment van..." Elke keer vertelt een ander crewlid van FOK!sport wat hun ultieme of memorabele sportmoment is. Dit keer is het de beurt aan Skittelman. Het vorige sportmoment was van Tackleberry.

Dat de meeste sportmomenten over mooie overwinningen gaan is te begrijpen. Momenten van extreme blijdschap blijven immers in je geheugen zitten. Sport kent echter ook een keerzijde, namelijk verdriet. En hoe een moment van extreme vreugde om kan slaan in verdriet.

Op een koude woensdagavond in februari zou ik mijn ultieme sportmoment beleven in het voor mij mooiste stadion van Nederland. Het was het seizoen 2005/2006 en AFC Ajax had eindelijk weer eens de groepsfase in de Champions League overleefd. Een jaar eerder had Ajax haar doelstellingen nog aan moeten passen toen ze kansloos verloor van Bayern München en Juventus. Op doelsaldo bereikte ze nog de UEFA Cup ten koste van Maccabi Tel-Aviv.

Maar het seizoen 2005/2006 ging een stuk beter voor Ajax. In de groepsfase met Arsenal, FC Thun en AC Sparta Praag had Ajax niet ongunstig geloot. Ajax ontsnapte in zijn eerste wedstrijd (uit tegen AC Sparta Praag) ternauwernood aan een nederlaag. De Tsjechen stonden na 90 minuten met 1-0 voor. Sneijder scoorde echter in blessuretijd de 1-1. De twee ontmoetingen tegen FC Thun werden winnend afgesloten met respectievelijk 2-0 en 4-2. Thuis tegen Sparta Praag plaatste Ajax zich voor de tweede ronde door met 2-1 te winnen.

Die tweede ronde zou memorabel worden. Tijdens de loting kwam het sterke Inter Milan uit de koker. Inter dat later dat seizoen met overmacht kampioen van Italië zou worden was een schitterend affiche om naar de Amsterdan Arena te gaan.

De bewuste woensdagavond begon koud, heel erg koud. Zeker boven op de tweede ring waar ik samen met mijn broer mijn tweede wedstrijd van Ajax ooit zou volgen was de temperatuur ongetwijfeld ver onder het vriespunt. Helemaal in de nok van de Arena zagen we een ontketend Ajax. Snelle combinaties, schitterende passes en een systeem waar Roberto Mancini geen antwoord op had. De eerste twee kansen van Ajax werden in de aanvangsfase nog niet benut. De volley met links van de Zweed Markus Rosenberg miste de juiste richting. Een rollertje van rechtsbuiten Rosales was een simpele prooi voor Inter-doelman Francesco Toldo. Internazionale reageerde enigszins laconiek op de mogelijkheden van Ajax.

Een dure misvatting van de Italianen, zo bleek na ongeveer een kwartier spelen. Een Ajax-aanval over veel schijven leek te mislukken, Rosales behield echter het overzicht en gaf prima voor. Huntelaar kopte daarop snoeihard raak: 1-0. Vijf minuten later mocht de aangever van de openingstreffer de voorsprong verdubbelen. Na goed doorzetten op de linkervleugel van Urby Emanuelson kon de snelle Rosales de 2-0 achter Toldo binnentikken.

We konden ons geluk niet op. Ajax speelde voor rust wervelend en in de rust op de wc’s van de Arena was de stemming dan ook verbaasd. De mannen die naast mij ook hun bier kwijt moesten raakten maar niet uitgepraat over het spel van Ajax. Veel supporters konden de rust goed gebruiken want ze wilden in de eerste helft niks missen van de schitterende wedstrijd wat leidde tot een immense drukte op de wc.

Met twee nieuwe biertjes maakten we ons op voor de tweede helft. De pret was echter al gauw gedrukt toen Dejan Stankovic na vier minuten de aansluitingstreffer voor de Italianen achter Stekelenburg schoof. Na een één-tweetje met Esteban Cambiasso haalde de Serviër uit: 2-1. Het was echter nog niet afgelopen en Ajax leek de wedstrijd winnend af te sluiten. Het vervelende uitdoelpunt was dan wel gevallen maar een 2-1 tegen Inter was voor dat Ajax een wereldprestatie geweest.

Helaas was er in de slotminuten van de wedstrijd die uiterst vervelende Julio Ricardo Cruz. De hele wedstrijd was hij al ontzettend irritant met zijn duwtjes, schopjes en ander gemekker, maar in de 86ste minuut had het dan toch eindelijk resultaat. Nadat er voor de zoveelste keer in de tweede helft een overtreding van Cruz over het hoofd wordt gezien, kan hij ongestoord de 2-2 binnen kan tikken. De teleurstelling is ernorm. Hoe kan een zo perfecte wedstrijd zo fout aflopen.

Het was misschien te mooi om waar te zijn. 2-0 voor tegen Inter, Ajax verdiende een overwinning, maar kreeg hogeschool voetballes uit Italië. Als je het voetballend niet kunt winnen dan maar op een andere manier. Geen enkele voetballiefhebber kan het hier mee oneens zijn, maar in het hedendaagse profvoetbal is het resultaat zaligmakend. Of je nou terecht of onterecht aan een doelpunt komt doet er dan niet meer toe. Inter speelde de gehele wedstrijd matig, maar merkte ook dat Ajax moe werd. En juist op zulke momenten moet je oppassen met spelers als Cruz die uit het niets een goal kunnen maken.

Dat gevoel bij rust heb ik nooit meer gehad. Het gevoel dat je als Ajax dat allang niet meer de beste van Europa hoort met 2-0 voorstaat tegen Inter Milan. En daarbij ook nog attractief en technisch hoogstaand voetbal speelt. Even is het alsof het voetbal nog niet is verpest door het grote geld uit het buitenland. Je club uit Nederland met voornamelijk Nederlandse spelers wint het van een team uit Italië met maar één Italiaan in het veld die dan ook nog eens twee keer de bal uit z’n doel heeft moeten vissen. Een prachtig gevoel en daarom ook mijn sportmoment.

Karakteristieken

Ajax - Internazionale 2-2
15’ Huntelaar 1-0
20’ Rosales 2-0
48’ Stankovic 2-1
86’ Cruz 2-2

Toeschouwers: 46663
Scheidsrechter: Stark
Stadion: Amsterdan Arena
Gele kaart: Rosenberg (Ajax), Córdoba, Pizarro, Cruz (Internazionale)

Opstellingen

Ajax: Stekelenburg; Trabelsi, Heitinga, Vermaelen, Emanuelson; Maduro, Lindenbergh, Boukhari; Rosales (89’ Babel), Huntelaar, Rosenberg.

Internazionale: Toldo; Zanetti, Córdoba, Samuel, Burdisso; Figo, Cambiasso, Stankovic, César (46’ Pizarro); Cruz, Adriano (65’ Martins).