Vooruitblik Indianapolis 500

Morgenavond wordt de 92e Indianapolis 500 verreden. Het grootste eendaagse sportevenement ter wereld, dat gemiddeld rond de 400.000 bezoekers trekt, is onderdeel van het Indycarkampioenschap, maar wordt over het algemeen gezien als een van de belangrijkste autoraces ter wereld.

De wedstrijd wordt al sinds 1911 verreden en het evenement beslaat de hele maand mei. Drie weken geleden werden al de eerste trainingssessies gehouden en de kwalificatie duurde twee weekends. De wedstrijd zelf is 500 mijl lang, wat grofweg op 800 kilometer neerkomt, en duurt gemiddeld rond de drie uur. Het veld bestaat traditioneel uit 33 wagens, met coureurs die voornamelijk in de Indycar rijden, al zijn er af en toe ook inschrijvingen van rijders die in andere kampioenschappen rijden.

De race gaat dit jaar even na 19.00u Nederlandse tijd van start. Om 19.04u zal Emerson Fittipaldi met de pace car het veld op snelheid brengen, waarna om 19.11u de groene vlag zal worden gezwaaid.

Kwalificatie
Scott Dixon was op Pole Day, afgelopen 10 mei, al vroeg op de baan en zette een poging van 225,178 mph neer, die al snel werd verbeterd door Danica Patrick met een 225,197. Ook Dixons teamgenoot Dan Wheldon reed zich naar de tijdelijke pole position, en prijkte de halve dag bovenaan het klassement, voordat Ryan Briscoe een tweede poging waagde en de eerste snelheid boven de 226 mph neerzetten. Lang kon hij er niet van genieten: in Briscoes inlap had Dixon al een snellere tijd neergezet, die genoeg bleek voor de uiteindelijke pole position.

De tweede kwalificatiedag, op zondag 11 mei, werd compleet verregend en de grid moest dus bepaald worden op 17 en 18 mei. Ook 3rd Day Qualifying werd onderbroken door regen, maar toch wisten 21 coureurs een tijd neer te zetten. Drie coureurs moesten het zonder kwalificatietijd stellen door crashes, waarvan de zwaarste klap op naam van Phil Giebler kwam. Giebler werd met longkneuzingen uit de auto gehaald en zou niet meer meedoen aan de rest van de sessies, inclusief de race.

Bump Day, de laatste dag waarop niet-gekwalificeerde coureurs een plekje op de grid kunnen proberen te bemachtigen door andere rijders uit de top 33 te bumpen, was de redding voor Buddy Lazier, de winnaar van de Indy 500 in 1996. In het laatste half uur van de zes uur durende sessie wist hij zich met een snelheid van 219,015 mph op de laatste plaats te nestelen, ten koste van Mario Dominguez. De Mexicaan had eerder Roger Yasukawa uit de ranglijsten gereden, maar doordat ook AJ Foyt IV een goede tijd had gereden, miste hij uiteindelijk de boot. Bij een laatste wanhoopspoging, slechts minuten voor de vlag viel, vernielde hij tevens zijn wagen door in bocht één de muur te raken.

Volledige startgrid

Kanshebbers
Scott Dixon heeft de beste troeven in handen om zijn eerste overwinning te behalen op de heilige grond van Indianapolis. Vorig jaar was hij al best of the rest, en had gewonnen als Franchitti ook een pitstop had gemaakt.

Dan Wheldon is al bekend met de melk in Winner's Circle: hij won de race in 2005. Dat jaar won hij ook het IRL-kampioenschap en is sindsdien een van de belangrijkste spelers in de Indycarwereld.

Hélio Castroneves was aan het begin van het decennium de koning van de Brickyard, toen hij zijn eerste twee Indy 500's direct won en in zijn derde op de tweede plaats finishte. Hoewel hij dit jaar nog geen race op zijn naam heeft geschreven, is hij wel leider in het Indycarkampioenschap en maakt een goede kans om zijn Spiderman-act te kunnen herhalen in Indianapolis.

Danica Patrick ging in 2005 al even aan de leiding van de Indy 500 en na haar eerste Indycarwinst eerder dit jaar behoort zij tot een van de kanshebbers. Ze start vanaf de vijfde plaats en is al haar Indy's in de top 10 gefinished. Daarnaast is de grote hype van de laatste jaren in de Amerikaanse autosport en zal alle camera's op haar gericht zien.

Tony Kanaan wacht nog steeds op zijn eerste winst in de Indy 500 en kan nooit uitgesloten worden van een goede aanval tegen het einde van de race. Of het genoeg zal zijn, zal morgen moeten blijken.

Marco Andretti was in 2006 de grote verrassing door de tweede plaats op te eisen op de Brickyard, maar haalde vorig jaar de finish niet, toen hij over de kop sloeg. Als zoon van Michael Andretti is het voor hem te hopen dat de Andretti curse niet ook op hem slaat.

Rookies
De onwaarschijnlijkste rookie dit jaar is Ryan Hunter-Reay. De Amerikaan rijdt al jaren in de Champ Car- en IndyCar-kampioenschappen, maar heeft zich nog niet eerder ingeschreven voor Indy 500. Ook Oriol Servia en Will Power zijn inmiddels bekende namen in de Amerikaanse autosport, maar omdat zij altijd Champ Car hebben gereden, hebben ook zij nooit meegedaan aan de Indianapolis 500. In Europa bekende rookies zijn Graham Rahal, Justin Wilson en Enrique Bernoldi, de laatste twee vanwege hun vroegere Formule-1-optredens. Best gekwalificeerde rookie is Hideki Mutoh. De Japanner debuteerde vorig jaar in de Indycar-klasse en heeft eerder in Japanse raceklasses hoge ogen gegooid. Tenslotte rijden ook EJ Viso, Alex Lloyd, Mario Moraes en Jaime Camara hun eerste keer op de Brickyard.

Tradities
De Indianapolis 500 staat bol van tradities. De start van de race wordt vooraf gegaan door een jaarlijks terugkerend programma van diverse activiteiten, zoals een fly-by van één of meerdere militaire vliegtuigen, het zingen van "Back Home Again in Indiana", het loslaten van duizenden ballonnen en de beroemde woorden "Gentlemen, start your engines". De winnaar van de race ontvangt de Borg-Warner Trophy, een wisselbeker waar de gezichten en namen van alle winnaars op worden getoond. Tevens krijgt de winnaar een fles melk aangereikt op het podium. Emerson Fittipaldi verving na zijn overwinning in 1993 de melk door sinaasappelsap, om zijn sinaasappelplantages te promoten, wat hem op boe-geroep van het publiek kwam te staan. Tenslotte kan de winnaar van de race ook rekenen op een replica van de pace car, dit jaar een Chevrolet Corvette.

Vorig jaar
De 91e Indianapolis 500 was maar 415 mijl lang. Het was een chaotische wedstrijd, die al voor de start voor drama zorgde voor Helio Castroneves. De polesitter kreeg zijn wagen nog maar net op tijd aan de praat om de race vanaf de eerste plaats te starten. De wedstrijd bestond grotendeels uit neutralisaties vanwege crashes. In de eerste helft van de race moesten vier coureurs de strijd opgeven na een serie stevige ongelukken. Toen de wedstrijd eindelijk wat op gang leek te komen, begon het te regenen en werd de rode vlag gezwaaid.

Het duurde meer dan twee uur voor de baan droog genoeg was om door te racen. Een kopgroep van Tony Kanaan, Marco Andretti, Danica Patrick en Dan Wheldon streden veertig razendsnelle ronden om de leiding, en toen Marty Roth de muur in klapte en een gele vlag veroorzaakte, dook bijna het hele veld de pits in. Bijna het hele veld, want Dario Franchitti zag opnieuw regenbuien aan komen drijven en besloot de gok te wagen om door te rijden. Het zou gelukkig uitpakken voor de Schot, want direct na de herstart maakte Andretti een geweldige koprol op de back stretch en terwijl hij uit de wagen werd geholpen, begon het opnieuw te regenen. De race werd definitief afgevlagd en Franchitti won zijn eerste Indy 500.