Vooruitblik finale Champions League

Maikel (WeebI)
Vanavond staat voor twee clubs de hoogst haalbare prijs op het spel. De 52e editie van de Champions League wordt dan gewonnen door ofwel AC Milan of Liverpool.

Twee jaar terug

De twee ploegen zijn geen vreemden van elkaar. In de eindstrijd van twee jaar geleden ontmoetten de Italianen en de Engelsen elkaar ook. De club uit Milaan dacht toen bij de rust de buit binnen te hebben, maar het ging toch nog mis. Paolo Maldini opende de score voor AC Milan al in de eerste minuut, toen de ervaren verdediger een vrije trap binnentrapte. Chelsea-huurling Hernán Crespo wist voor rust nog twee keer te scoren names de Milanezen, en bracht de ruststand op 3-0. Vooral de tweede treffer van de Argentijn was er één om in te lijsten.

In de kleedkamer van de Liverpudlians zijn tijdens de thee harde woorden gevallen, maar deze werkten wel. Aanvoerder Steven Gerrard kopte vlak na rust eindelijk raak namens Liverpool. Invaller Vladimir Smicer, die er vanavond niet bij is, schoot vlak daarna raak. Doelman Dida kon er bij, maar faalde erin de bal te keren. Het Engelse publiek geloofde er weer in, net als de spelers. Toen even later Gerrard in de zestien naar de grond ging en een strafschop versierde, barstte het Atatürk Stadion in Istanbul uit zijn voegen. Xabi Alonso stapte naar voren en leek te gaan missen, maar in de rebound werd Dida alsnog verschalkt.

Uiteindelijk kwam het tot een verlenging, waarin Milan de betere bleek. Toch was er één man aan Engelse zijde die zijn ploeg in de race hield: Jerzy Dudek. De Poolse keeper wist zijn club met enkele prachtige saves naar de strafschoppenreeks te loodsen. De ex-speler van Feyenoord was daarin ook fenomenaal. Een imitatie van Bruce Grobbelaar - door als een clown heen en weer te springen en met de armen te zwaaien - bracht de Italianen uit hun concentratie. Uiteindelijk keerde Dudek de strafschop van Andriy Shevchenko, hetgeen genoeg bleek voor de eindoverwinning.

AC Milan

Even leek het erop dat AC Milan helemaal niet mocht deelnemen aan deze editie van de Champions League. Vanwege het beruchte Italiaanse omkoopschandaal - waarin clubs als Juventus, Milan, Lazio en Fiorentina werden beschuldigd en bestraft - werd Milan aanvankelijk buitengesloten. Na een nieuwe rechtzaak mocht de Italiaanse club uiteindelijk voorwaardelijk deelnemen, maar moest wel beginnen in de derde voorronde.

Daarin was het Servische Crvena Zvezda de ongelukkige tegenstander. De Milanezen wisten de eerste wedstrijd in eigen huis met 1-0 te winnen. Uiteindelijk werd het in Servië afgemaakt. Ook daar won Milan; met de cijfers 1-2, en ging dus door naar het hoofdtoernooi. Opnieuw pakte de loting gunstig uit. In Groep H werd de ploeg van Carlo Ancelotti ingedeeld met het Franse Lille, AEK Athene uit Griekenland en het Belgische Anderlecht. Milan had duidelijk te kampen met een vormcrisis, daar het in de competitie ook niet wilde vlotten. Het geheel was toch sterk genoeg om de eerste plaats in de groep te veroveren. Ook Lille wist een plaats bij de beste zestien te behalen.

De loting leek wederom weinig roet in het eten te gooien. Het Schotse Celtic meldde zich in de achtste finales, en had weinig in te brengen tegen de Rossoneri. Toch was het compacte Britse spel in Glasgow genoeg om een doelpuntloos gelijkspel uit het vuur te slepen. In Milaan leek Celtic de hoop te willen vestigen op een strafschoppenreeks, maar de individuele klasse van Kaká maakte in de verlenging een eind aan de stuntaspiraties van de Schotten: 1-0.

In de kwartfinales was Bayern München de tegenstander. Beiden kenden een moeilijk seizoen in de competitie, en hadden hun hoop gevestigd op de Champions League. In San Siro had Milan het betere van het spel, maar kon met twee goals niet voorkomen dat Bayern tweemaal langszij kwam. De Belg Daniel van Buyten gooide met twee treffers roet in het eten. Toch zou het collectief van Milan in München korte metten maken met de Duitsers. Twee doelpunten bleken in Duitsland genoeg om de halve finale te bereiken.

In die halve finale was Manchester United de tegenstander. De Engelsen waren nog op koers voor de felbegeerde treble, die ze in 1999 al eens behaalden. Cristiano Ronaldo zette United snel op voorsprong, maar twee treffers van Kaká zetten de Italianen voor rust weer in het zadel. Na rust maakte Wayne Rooney twee mooie goals, waarvan één in blessuretijd. Milan wankelde. Maar het thuispubliek leidde haar club in San Siro alsnog naar de finale. De Mancunians waren geen schim van het team op Old Trafford, en werden afgemaakt door Kaká en Seedorf. 3-0 was de eindstand in Milaan. De Britten dropen af, Milan maakte zich op voor de finale.

Liverpool FC

Net als zijn tegenstander moest ook Liverpool zich eerst nog zien te kwalificeren, na de derde plaats in de Premier League afgelopen seizoen. Het Israëlische Maccabi Haifa moest geen al te groot probleem zijn; toch hadden The Reds de nodige moeite met de Israëliërs. Op Anfield werd het 2-1, maar op neutraal terrein (vanwege enkele aanslagen in Israël) knepen de Engelsen toch hun billen even dicht. Het bleef bij 1-1, en Liverpool zou naar het hoofdtoernooi gaan.

De loting bracht maar één op papier: lastige naam naar voren: PSV. Het Franse Bordeaux en Galatasaray uit Turkije werden snel aan de kant geschoven, en na vier duels waren zowel Liverpool als PSV al geplaatst voor de volgende ronde. Onderling maakte de ploeg van Rafael Benítez het verschil. In Eindhoven bleef het 0-0, maar Steven Gerrard en Peter Crouch maakten thuis het verschil met twee goals: 2-0.

Bij de loting voor de achtste finales rolde voor Liverpool de theoretisch minst gunstige tegenstander uit de koker: regerend kampioen FC Barcelona. Deco zette Barça in Camp Nou al snel op 1-0, maar de veerkracht van Liverpool was groots. De veelbesproken John Arne Riise en Craig Bellamy wisten beiden te scoren, en zo zou Frank Rijkaard het nog lastig krijgen op Anfield. Terug in Engeland speelde Barcelona beter, maar van echt gevaar was niet te spreken. De Catalanen kwamen nog even terug in de wedstrijd; Eidur Gudjohnsen maakte de 0-1. Vanwege de twee uitdoelpunten van Liverpool gingen The Reds door.

In de kwartfinale ontmoette Liverpool een oude bekende. PSV was na de groepsfase doorgestoomd door een overwinning op Arsenal. De Eindhovenaren waren onwennig in het eigen Philipsstadion, en Liverpool maakte daar dankbaar gebruik van. Gerrard, Riise en Crouch waren namens de Engelsen trefzeker, en de tegen Arsenal ongenaakbare ploeg van Ronald Koeman wankelde. Op Anfield wist PSV zoals verwacht ook niet te presteren tegen het veel betere Liverpool. De enige goal die in Engeland viel kwam op naam van opnieuw Crouch, die daarmee definitief de weg opende naar de halve finales.

Ook daarin kwam Liverpool geen onbekende tegen. Landgenoot Chelsea was net als twee jaar daarvoor de tegenstander. Twee jaar terug maakte Liverpool de enige goal: de goal die geen goal was, van Luis García. Chelsea aasde dus op wraak, maar kreeg dat niet. Op Stamford Bridge namen de Londenaren wel de leiding, toen Joe Cole de ban brak op aangeven van Didier Drogba. Thuis was Liverpool echter een stuk beter, en maakte gelijk uit een ingestudeerde vrije trap. Daniel Agger was de doelpuntenmaker. Strafschoppen gave uiteindelijk de doorslag. Ditmaal niet Dudek, maar Pepe Reina was de held van Liverpool. Hij stopte er twee; Dirk Kuijt maakte de beslissende.

Athene

Het strijdtoneel van de wedstrijd van vanavond is het Olympisch Stadion van Athene, ook bekend als OACA Spyro Louis. Het voor de Olympische Spelen van 2004 gerenoveerde atletiekstadion is nu thuisbasis van AEK Athene, en voor Europese duels ook van Panathinaikos. Er kunnen ruim 70.000 mensen in het in 1980 gebouwde stadion. AC Milan heeft goede herinneringen aan het Griekse stadion; het won in 1994 de Champions League in Athene. Toen was FC Barcelona de tegenstander: 4-0.

Onderling

Voor Milan is dit de elfde finale van de Champions League, of zoals het vroeger heette, de Europacup I. De Rossoneri wonnen er zes, en verloren er vijf. Liverpool is in verhouding succesvoller in finales. Van de zes finales werden er vijf gewonnen. In 1985 was het geen feest. Niet alleen werd er verloren van Juventus, ook verloren mensen het leven tijdens het Heysel Drama in Brussel. Eén keer stonden de twee clubs tegenover elkaar in de finale: in 2005 dus. Slechts één club is succesvoller dan AC Milan en Liverpool. Real Madrid wist negen keer de eindwinst op zijn naam te schrijven.

Individueel

Clarence Seedorf kan als eerste Nederlander voor de vijfde keer deelnemen aan een Champions League finale. In het shirt van Ajax, Real Madrid en Milan won hij al eens. Namens de Milanezen werd er ook een keer verloren. Paolo Maldini kan als Milan wint zijn vijfde winnaarsmedaille toevoegen aan zijn prijzenkast. De ervaren rot kan zich dan in een illuster rijtje scharen, samen met Real Madrid-legendes 'Paco' Gento (6), Alfredo Di Stéfano en José María Zárraga (beiden 5). Beide coaches, Carlo Ancelotti en Rafael Benítez kunnen hun tweede Champions League als coach winnen. De Italiaan won hem in 2003, terwijl de Spanjaard in 2005 de winst pakte.

De Braziliaan Kaká lijkt vrijwel zeker de topscorerstitel te pakken. Alleen als Peter Crouch namens Liverpool vier keer weet te scoren moet de middenvelder van AC Milan de prijs delen. Kaká maakte er tien voor de Italianen. Crouch heeft net als de al uitgeschakelde Ruud van Nistelrooij, Fernando Morientes en Didier Drogba zes maal doel getroffen. Ryan Giggs heeft hoogstwaarschijnlijk de prijs voor meeste assists in de wacht gesleept. De zeven passes van de Welshman moeten genoeg zijn om de vrijwel enig overgebleven rivaal - Steven Finnan van Liverpool (4) - voor te blijven. Dirk Kuijt en Mohamed Sissoko pakten in het rode shirt de meeste gele kaarten in dit seizoen: 3. Voor Milan deden Alberto Gilardino en Daniele Bonera hetzelfde. Laatstgenoemde pakte ook als enige van de overgebleven clubs een rode kaart.

Aftrap

De aftrap zal om 20.45 plaatsvinden, als de Duitse scheidsrechter Herbert Fandel op zijn fluit blaast. Vanwege de loting zal AC Milan aantreden in zijn rood-zwarte thuistenue, en Liverpool in de gele uitshirts. Twee jaar geleden speelde Liverpool 'thuis'.

Vermoedelijke Opstellingen:

AC Milan: Dida; Oddo, Nesta, Maldini, Jankulovski; Pirlo, Gattuso, Ambrosini, Seedorf; Kaká, Inzaghi.


Liverpool FC: Reina; Finnan, Carragher, Agger, Riise; Pennant, Mascherano, Gerrard, Xabi Alonso, Zenden; Kuyt.

Statistieken beide clubs 2006/2007:

StatistiekAC MilanLiverpoolTotaal
Wedstrijden121224
Doelpunten182240
Gem. Doelpunten1,51,83
Schoten170144314
% op doel41%47%
% doelpunten11%15%
Aangekomen passes82%75%
Goals tegen9918
Gem. Doelpunten tegen0,750,75
Overtredingen166196362
Gele kaarten151934
Rode kaarten101