[Column] De voorbereiding
 | Het nieuwe seizoen is begonnen, de transfertermijn is gesloten. Mooie redenen voor de columnisten Da_Sandman en Bjoro om weer in de pen te klimmen. In zijn laatste column vroeg Da_Sandman of Bjoro wel eens ging kijken bij zo'n wedstrijd van de profs tegen de amateurs. Hier zijn antwoord ! En natuurlijk zijn vraag aan Da_Sandman ! |
Als je in de buurt van de bollenstreek woont, zit het wel snor met het niveau van het amateurvoetbal. Vandaar ook dat de diverse profclubs in de voorbereiding een sparringpartner in die contreien zoeken en je dus als voetballiefhebber de diverse BVO’s vroeg aan het werk kunt zien. Dat was vroeger ook al zo.
Als klein mannetje werd ik dan, samen met mijn broertje, door mijn vader meegenomen naar wedstrijden van Ajax, Feyenoord, Haarlem, Telstar en ga zo maar door. Gewapend met een pen, een reservepen (je zal maar net bij Ruud Gullit staan en je pen doet het niet meer) en mijn handtekeningenboekje. Als de scheidsrechter dan floot voor rust of einde wedstrijd, rende je het veld in en wachtte je geduldig totdat de sterren hun handtekening in jouw boekje wilde zetten. Meestal nam mijn vader ook zijn fototoestel mee, dus als ik nu terug kijk in mijn plakboeken, sta ik daar met onder andere Bennie Wijnstekers, Willem van Hanegem, Piet Schrijvers en Johan Cruijff. Eén van de mooiste foto’s vind ik toch wel die samen met Jesper Olsen, hij was een geniale linksbuiten en een dik betaalde prof en ik was bijna 13 maar wel een kop groter.
Ook ging ik bijna ieder jaar logeren bij mijn neef. Hij woonde in Den Helder en daar had je 2 dagen lang het Maritiem Toernooi. Frank Berghuis, die prachtig speelde als linksbuiten bij VVV en toen we “Hé Pico” riepen toen de bal aan de andere kant van het veld was, keek hij om! Die kon bij ons niet meer stuk natuurlijk. We zagen een pijlsnelle, kopsterke jonge aanvaller debuteren bij FC Utrecht, die echt DE spits van het Nederlands Elftal zou worden volgens ons. Als aanvaller heeft Henk Fraser Oranje nooit gehaald, maar toch.
We werden vanzelf ouder en na een paar jaar bleef het handtekeningenboekje thuis, daar waren we echt te groot voor geworden. We waren inmiddels op een leeftijd dat we zelf geregeld in de kroeg kwamen en dat je net zo oud was als de jongste speler op het veld.
Toch was het Maritiem Toernooi voor mij wel een goede reden om mijn neef op te zoeken en weer eens een biertje met hem te drinken. Het begon ons steeds meer op te vallen dat we rond die dagen tijdens het stappen steeds meer voetballers in de stad signaleerde.
Op een gegeven moment kreeg ik een belletje van mijn neef, hij kon niet meer samen met mij kijken. Op de vraag of zijn vriendin misschien de vakantie verkeerd had geboekt, antwoordde hij: “Nee, ik ben geselecteerd voor de Helderse selectie.” Gratis toegang verzachtte mijn leed.
Hij speelde tegen Roda JC en tegen Telstar en trots als een pauw stond ik langs de lijn toen hij inviel. Een jaar later was hij er weer bij tegen PSV dat met een veredeld tweede elftal was gekomen. Omdat de Helderse Selectie deze wedstrijd won, wilde PSV revanche en kwam een paar maanden later met sterren als Vanenburg, van Breukelen, Van Tiggelen en natuurlijk Jozef Chovanec. Een jaar later kwam Ajax op visite, de grote droom van mijn neef kwam in vervulling, spelen tegen Ajax. Zijn droom werd een soort van jongensboek toen hij Marcio Santos in de lucht aftroefde en met een rake kopbal het doel trof.
In de voorbereiding van het seizoen erop was Feyenoord aan de beurt, prachtig weer, heel veel mensen op de been, man wat was ik jaloers.
Dat verdween meteen toen één of andere Rotterdamse speler een tegenstander een gebroken kaak sloeg en het vervolg uitmondde in ‘de Helderse Affaire’. Ik was er wel bij.
Inmiddels is mijn neef gestopt met voetballen op het hoogste niveau en laat ik het Maritiem Toernooi steeds vaker voor wat het is.
Deze voorbereiding ben ik weer eens met mijn vader de bollenstreek in gegaan. Twee oud club-genoten van ons spelen bij Rijnsburge Boys en die hadden een ‘op het laatst ingelaste’ oefenwedstrijd tegen Porto. Ik zonder pennen, mijn vader zonder camera maar toch was het de moeite waard. Rijnsburg maakte het de oud-Champions League-winnaar knap lastig en wist de schade te beperken van 2-5. Een dag later stond in de krant dat Co Adriaanse stopte bij de Portugese kampioen. Dus de vraag of ik tijdens de voorbereiding nog een profclub aan het werk heb gezien, kan ik volmondig met ‘Ja’ beantwoorden. Ik kan er zelfs ‘bij de afscheidswedstrijd van Co Adriaanse’ aan toevoegen.
Welke club gaat van welke aankoop de minste spijt krijgen volgens jou, Da_Sandman ?