Menchov: "Landis blijft favoriet"

Tevredenheid alom bij Rabobank na de etappezege in de koninginnerit van Denis Menchov. Bij Discovery-Channel waren de druiven zuur.

Menchov boekte in Val d’Aran zijn eerste ritzege in de Ronde van Frankrijk. ”In 2003 won ik in de Tour de witte trui. Maar dit is een zege van een heel ander niveau. Deze koninginnenrit winnen in de is echt schitterend. Vooral voor de ploeg, die veel werk heeft verricht”, reageerde de 28-jarige Rus. ”Floyd Landis is nog steeds favoriet, dus was het belangrijk om hem te volgen. Of ik nu ook een favoriet ben? Nog niet, het is te vroeg. Landis is de nummer één.”

Michael Boogerd leverde een fantastische prestatie, wellicht nog knapper dan zijn fameuze zege op La Plagne in 2002. Na beulswerk voor kopman Menchov legde de Hagenaar beslag op de zesde plaats. ”Fantastisch, dit was er één uit het boekje! Ik weet niet wat ik vandaag had, maar ik had vleugels”, zei Boogerd. ”En als ze dan in je oortje zeggen dat de ene na de andere lost, kun je nog wat extra trappen geven. Dan groeit je vertrouwen en stijg je boven jezelf uit. Menchov kan de Tour winnen, maar Landis is ook sterk.”

Rabo-ploegleider Erik Breukink was enigszins verrast door de afvalrace: ”Ik dacht niet dat het peloton met amper 20 renners aan de slotklim zou beginnen. Rasmussen voelde zich niet goed. Dus was het logisch dat hij zich als eerste opofferde. Wij kunnen alleen maar blij zijn. Of Menchov de Tour kan winnen? Het groepje favorieten is verkleind.”

Breukinks collega Johan Bruyneel streek al de witte vlag. De Belg zag al zijn kopmannen lossen; alleen José Azevedo bleef nog enigszins op de been. ”Het was onze dag niet. Punt. Het algemeen klassement zit erop voor ons. Maar goed, mooie liedjes duren niet eeuwig. Dat wisten we voor de Tour al. Mijn renners konden niet beter. Zowel Hincapie, Popovych als Savoldelli viel door de mand.”

Meer blijdschap uiteraard bij Floyd Landis. De Amerikaan ontnam Cyril Dessel met slechts acht seconden de gele trui. ”M'n geduld werd beloond. Maar ik moest wel vroeg opletten in deze rit, want ik zat snel alleen. Ik hoopte dat de anderen wat zouden werken en dat is ook gebeurd. Het geel was m'n enige doel, niet zozeer de ritzege. Ik kan toch niet spurten. Menchov zou sowieso deze rit hebben gewonnen.”

Dessel baalde dat hij de gele trui moest afstaan: ”Ik heb alles gegeven, ik wou echt niet opgeven. Dat geel wou ik absoluut behouden voor mijn schitterende ploeg. Helaas is het me niet gelukt. Ik ben tot het uiterste gegaan, dus hoop ik dat ik mijn ploegmaats niet te fel heb ontgoocheld. Sowieso, de laatste 24 uur waren onvergetelijk.”