Le Tour: De voorbeschouwing

Zaterdag 1 juli gaat het beginnen, de Tour de France editie 2006. Werelds grootste wielerkoers start in Straatsburg en eindigt, zoals elk jaar, in Parijs. De renners moeten in 20 etappes in totaal 3.639 kilometer afleggen.

Het routeschema Tour de France 2006

Jarenlang domineerde Lance Armstrong de Tour de France, zeven keer op rij stond de Amerikaan met de gele trui om de schouders op de Champs Elyssées. Dit jaar staat hij voor de eerste keer niet aan de start. In Straatsburg zal de 93e Ronde van Frankrijk beginnen met de traditionele proloog. Vervolgens worden er twintig etappes verreden waarvan vijf bergetappes, vier gemiddelde bergetappes en negen vlakke etappes. In tegenstelling tot voorgaande jaren is er dit jaar geen plaats voor een ploegentijdrit. Wel staan er twee individuele tijdritten op de kalender.

De Tour in Valkenburg
Dit jaar zal de Tour zes verschillende landen aandoen waaronder in de eerste plaats natuurlijk Frankrijk. Duitsland, Luxemburg, België, Spanje en ook Nederland zullen bezoek krijgen van de Tourkaravaan. De derde etappe heeft het Limburgse Valkenburg als finishplaats. Op één kilometer voor de meet zal de beroemde Cauberg worden beklommen.
Het is niet de eerste keer dat Valkenburg finishplaats is, ook in 1992 was de finish in Valkenburg. Winnaar van toen was de Fransman Gilles Delion. Acht keer eerder kende de Tour de France een Nederlandse etappeplaats. In 1954 had Amsterdam de primeur, waarna het de beurt was aan Maastricht (1969), Scheveningen en Rotterdam (1973), Leiden en Sint Willebrord (1978), Valkenburg aan de Geul (1992) en Den Bosch (1996).

De etappe met finishplaats Valkenburg

Standaard bestaan de eerste dagen vooral uit vlakke etappes. Grote kansen dus voor de sprinters in het peloton en een optimale gelegenheid voor mogelijke succesvolle vluchtpogingen. De eerste tijdrit komen we tegen in de zeven etappe, de individuele tijdrit over 52 kilometer met finishplaats Rennes. De tweede tijdrit in deze ronde is de negentiende rit waarna de renners per trein richting Parijs reizen.

Tussendoor zullen de renners achtereenvolgens de Pyreneeën en de Alpen over moeten komen. De eerste echte Pyreneeënrit is de etappe die gaat van Cambo-les-Bains naar de legendarische finishplaats Pau. Onderweg zullen de Col de Marie-Blanque (1ste categorie) en de Col de Soudet (Buitencategorie) moeten worden genomen. Voor de renners met een slechte dag is er één positief punt, vanaf de top van de Col de Marie-Blanque is het bijna vijftig kilometer bergafwaarts richting Pau.
De daaropvolgende bergenrit zal voor veel renners nog zwaarder blijken. Er moeten maar liefst vier bergen van de 1ste categorie over worden geklommen en één van de buitencategorie, namelijk de Col de Tourmalet.

L’Alpe-D’Huez
De ‘Nederlandse Berg’, zo wordt de buitencategorie Alpenreus L’Alpe D’Huez ook wel genoemd. In de vijftiende rit, die begint in Gap, zullen twee bergen van de Hors categorie (waarvan de laatste bergop), en een tweedecategorie berg moeten worden overwonnen. Voor de 25e keer in de Tour historie zullen de renners de 15 kilometer lange klim moeten afleggen. Grote namen gingen hen voor waaronder dus veel Nederlanders. Hennie Kuiper (1977/1978), Joop Zoetenmelk (1979), Peter Winnen (1981/1983), Steven Rooks (1988) en als laatste Gert-Jan Theunise (1989). Kortom het is de hoogste tijd voor een nieuwe Nederlandse winnaar.

De L’Alpe D’Huez, kan een Nederlander geschiedenis schrijven?

In totaal zijn er dit jaar drie Alpenetappes waar in totaal vier bergen inzitten van de zwaarste moeilijkheidsgraad. De laatste grote puist is in de rit naar Morzine, waar de Col de Joux-Plane de allerlaatste scherprechter zal zijn. Voor de iets mindere klimmers maar goede dalers is dit een ideale mogelijkheid om het verlies op de klim goed te maken, de finish is dit keer bergafwaarts. Al met al valt het qua zwaarte toch mee in deze editie van de Tour de France. In vergelijking met een andere grote ronde, zoals de Giro d'Italia, is het een erg voorspelbaar parcours met maar weinig écht zware bergetappes. Mede door het grote aantal tijdritkilometers is het de verwachting dat de specialisten bij het tijdrijden in het grote voordeel zijn om de eindzege te pakken in Parijs.

Parijs
Na de laatste loodzware week kunnen de vermoeide renners zich opmaken voor een reisje met bestemming Parijs. Tussendoor nog twee etappes waarvan één tijdrit. Dan volgt de twintigste en laatste etappe, Antony – Parijs en zal het ongetwijfeld uitgedunde peloton op de Champs-Elysées arriveren. Meestal eindigt de rit in een massasprint, vorig jaar was het echter Alexandre Vinokourov die zegevierde.

De eindbestemming in Parijs