Stanley Cup-finale wedstrijd 5
 | Edmonton deed wat het deze finaleserie nog niet deed: winnen in Raleigh, op bezoek bij de Carolina Hurricanes. Met de 3-1 achterstand en daarmee op de rand van verlies pakten de Oilers zich bijeen en stalen een overwinning in de verlenging. |
Terwijl in het midden-westen van de Verenigde Staten het orkaanseizoen al was begonnen kende de finaleserie met twee opeenvolgende 2-1 uitslagen een stilte voor de storm. Die begon in wedstrijd vijf, in de eerste periode. Zestien seconden was men onderweg toen Fernando Pisani een kanonschot van Chris Pronger van richting deed veranderen en daarmee Hurricanes-goalie Cam Ward verschalkte. Na een kleine zes minuten maakte Eric Staal in drie pogingen de gelijkmaker terwijl Oiler Matt Greene op de strafbank zat. Nog geen vijf minuten later was het Ray Whitney die de 'Canes met een afstandschot op voorsprong zette, met Greene opnieuw achter glas. De Oilers lieten het niet op zich zitten en scoorden drie minuten later voor de eerste keer in negentien pogingen uit een powerplay. Matt Cullen zat op de strafbank en Ales Hemsky schoot vanaf de linkercirkel in de brievenbus tussen Wards schouder en de dwarsligger. Het was hiermee nog niet over; twintig seconden voor het einde van de periode promoveerde Mike Peca een rebound tot doelpunt terwijl zowel Oiler Dick Tarnstrom als Hurricane Mike Commodore de strafbank bezetten. Voor tien minuten ging de storm liggen toen het einde van de eerste periode luidde.
De tweede periode zag eruit als een normale, zij het zeer spannende, ijshockeyperiode. Zeven om acht schoten op doel, twee penalty's voor beide ploegen en een doelpunt voor de Hurricanes van de stick van Staal, die de stand op 3-3 bracht. De goal was niet zonder controverse; Oilers-goalie Jussi Markkanen protesteerde dat hij de puck bedekt had, maar er werd niet afgefloten en Staal duwde het rubberen kleinood over de lijn.
In de derde periode begon Edmonton een offensief, en liet Carolina de Canadezen komen en concentreerden de zuiderlingen zich op verdedigen. Het resultaat was een periode met weinig schoten en twee overtredingen van de Hurricanes. De powerplay-eenheid van Edmonton haperde echter nog steeds en kon niet profiteren. In de eerste verlenging werd Carolina volledig teruggeduwd. Geen enkel schot op doel konden de Amerikanen afleveren, terwijl Edmonton er in drie en een halve minuut zeven tegenover stelde. Na drie minuten leek het noodlot voor de Albertanen toe te slaan; Steve Staios werd wegens tripping naar de strafbank gestuurd en met al drie powerplay-doelpunten op het scoreblad kreeg Carolina de uitgelezen kans om de Stanley Cup te veroveren. Het pakte heel anders uit. Voor de eerste keer in de historie van de Stanley Cup-finale scoorde een team in de verlenging met een man minder op het ijs. Pisani, die de score had geopend, sloot de wedstrijd af na een perfect uitgevoerde counter. zaterdag zal het Rexall Place in Edmonton het toneel zijn voor wedstrijd zes.
Finale Stanley Cup:
| Eastern Conference | Western Conference | Stand |
| Carolina Hurricanes | Edmonton Oilers | 3-2 |
| Carolina | Edmonton | 5-4 |
| Carolina | Edmonton | 5-0 |
| Edmonton | Carolina | 2-1 |
| Edmonton | Carolina | 1-2 |
| Carolina | Edmonton | 3-4, OT |