Uitslagen Six Nations speelronde 4
 | In het toernooi om de Six Nations werd dit weekend speeldag vier afgewerkt. Zelden hadden de Britse teams zo weinig succes als dit weekeinde. |
Wales ontving de zwakste broeder van de zes in het Millennium Stadium. Italië had nog geen punt behaald in deze editie van de Six Nations, hoewel het in de voorgaande drie wedstrijden de score opende. Dit keer was het echter Wales dat de score opende met een penalty van Stephen Jones. Kort daarna moest men echter lijdzaam toezien hoe Dwayne Peel met een ontwrichte schouder de wedstrijd moest verlaten. Italië wist net als in de voorgaande wedstrijden goed druk te zetten maar een uitbraak van Mark Jones bracht Wales op een 8-0 voorsprong. Daarna was het echter aan de Azzurri om van de nul te komen en een enigszins controversiële try van Ezio Galon reduceerde de achterstand tot drie punten. Stephen Jones scoorde echter de tweede Welshe try en voegde er zelf de conversie aan toe voor de 15-7 tussenstand. Daarna trokken de Italianen nog even van leer voordat de thee geserveerd zou worden. Ramiro Pez schoot de bal tussen de palen uit een penalty en mocht na een tot try gepromoveerde interceptie van Pablo Canavosio de stand gelijk trekken. Pez was na rust niet zo zuiver meer en miste vier uit vijf pogingen, wat Stephen Jones de mogelijkheid gaf om gelijk te maken op 18-18. Het bleek de laatste score van de wedstrijd en het allereerste punt ooit dat Italië in de Six Nations in een uitwedstrijd wisten te behalen.
Op Lansdowne Road ontmoette Ierland Schotland. De Schotten, enigszins verrassend deze editie door hun sterke spel, bleken verdedigend een onneembare vesting. De aanval stelde echter wat teleur. Ook de regen kort voor de wedstrijd hielp niet om tries op de borden te brengen. In de tweede minuut opende Ronan O'Gara voor de Ieren de score, met een tweede penalty vijf minuten later voor een voorsprong van zes punten. Chris Paterson mocht direct daarna aanleggen voor drie punten vanwege ongeregeldheden bij de aftrap. Een weinig later trok Paterson de stand gelijk. Tegen de tijd dat het opnieuw begon te regenen hadden zowel O'Gara als Patersen nog een penalty achter hun naam gezet, maar de Ieren gingen uiteindelijk dankzij O'Gara met een 12-9 voorsprong de kleedkamers in. Na de rust speelde de line-out de Schotten parten en was het de verdediging die de ploeg in leven hield op kritieke momenten. Twee grote kansen op tries werden geneutraliseerd en het harde werk van de mannen in het groen leverde een magere drie punten op uit de vijfde rake penalty van O'Gara. De aanval van Schotland bleek echter nog maar een keer in staat om binnen twintig meter van de Ierse doellijn te komen en de Ieren bleken op dat moment geen problemen met hun line-out te hebben. De stand bleef 15-9.
Engeland ging op bezoek in het Parc des Princes, het thuis van het nationale rugbyteam van Frankrijk. Men had beter thuis kunnen blijven. Florian Fritz tekende voor de eerste Franse try na 40 seconden. Dimitri Yachvili converteerde en zo stonden de Engelsen binnen de minuut op zeven punten achterstand. Vijf minuten later mocht Yachvili aanleggen voor een penalty wegens het niet loslaten na een tackle van Joe Worsley. Het spel van Engeland leek nergens op. Elementaire zaken werden niet goed uitgevoerd en Frankrijk had weinig moeite met het afstraffen van de fouten. Yachvili tekende voor de 13-0 en de stoomwals bleek op gang, ondanks het feit dat Frankrijk flink wat kansen miste. Door de enorme hoeveelheid kansen was het echter geen verrassing dat Yachvili nog voor de pauze de voorsprong tot zestien punten uitbreidde alvorens Engeland haar eerste score kon laten registreren. Charlie Hodgson scoorde een penalty na een opzettelijke voorwaardse worp van Olivier Magne. Na de rust kwam Hodgson echter niet meer terug; hij werd vervangen door Andy Goode. Opnieuw Magne zorgde ervoor dat ook Goode een penalty tussen de palen mocht schieten, en Yachvili hielp enigszins door een drop-goal en een penalty te missen. Het leek het begin van een mogelijke comeback van de Britten, totdat een foutje van Harry Ellis Damien Traille een try schonk. Yachvili miste opnieuw met de conversie maar kon daarna alsnog drie punten uit een penalty aan zijn totaal toevoegen. Een onderschepping van een pass van Goode door Christophe Dominici leidde tot de laatste Franse try, waarop Yachvili alsnog een conversie wist te verzilveren. De 31-6 nederlaag betekende een evenaring van Engelands negatieve record uit 1972, toen men met 37-12 de boot in ging. Frankrijk heeft nu de beste papieren om de Six Nations te winnen, terwijl ook Ierland nog mag hopen op de titel. Engeland heeft nog slechts een theoretische kans om te winnen.
Stand:
| Positie | Land | Gespeeld | Punten | Doelsaldo |
| 1. | Frankrijk | 4 | 6 | 127-69 |
| 2. | Ierland | 4 | 6 | 103-73 |
| 3. | Engeland | 4 | 4 | 96-78 |
| 4. | Schotland | 4 | 4 | 65-71 |
| 5. | Wales | 4 | 3 | 64-114 |
| 6. | Italië | 4 | 1 | 62-112 |