[NHL] Oilers' nr. 7 naar het dak

Corné (Curchulain)
De Edmonton Oilers zullen morgen nummer zeven uit de roulatie halen ter ere van verdediger Paul Coffey. Voor de wedstrijd tegen de Phoenix Coyotes in Rexall Place zal het shirt van Coffey naar het dak worden gehesen.

Paul Coffey werd in 1980 door Edmonton als zesde overall gedraft en zou 21 seizoenen in de NHL spelen. Zijn eerste zeven seizoenen speelde hij bij Edmonton en hij was daar een sleutelspeler in drie van de vijf seizoenen dat de Stanley Cup naar centraal Alberta werd gehaald. Daarna volgde een bitter afscheid.

In 1987 eiste Coffey een openbreken van zijn contract en kwam daarom niet bij de training opdagen. Twee maanden later vertrok hij naar de zwakke Pittsburgh Penguins. Velen beweerden dat geld het probleem was; Coffey verdiende 320.000 Canadese dollars en wilde een verhoging tot 600.000 dollar, vergelijkbaar met het salaris van Bruins-legende Ray Bourque. Coffey ontkent dit: "De onderhandelingen liepen niet stuk op geld. Het was de vuile manier waarop de zaak zich ontwikkelde."

De general manager van de Oilers noemde hebberigheid als een oorzaak van de teloorgang van sterrenformaties. De Oilers legden Coffey echter een nieuw contract voor waarin zelfs onroerend goed werd aangeboden, maar Coffey weigerde. Het team beboette hem voor 250 dollar per dag, totdat een uitspraak van Oilers-eigenaar Peter Pocklington niet binnenskamers bleef: "Ik zei dat het vaak leek alsof hij zijn zenuwen niet in de hand had en dat hij het lef niet had om de hoek in te duiken voor de puck. Ik realiseer me dat hij een slechte rug had en mogelijk was dat de reden," aldus Pocklington later. Coffey, die zelfs met een gebroken voet had gespeeld, antwoordde daarop dat hij nooit meer een Oilers-shirt zou kunnen aantrekken.

Terugblikkend heeft Coffey spijt van de hele affaire. "Het liep zo uit de hand. Het werd persoonlijk, het werd stom." Na nog een Stanley Cup te hebben gewonnen met de Penguins speelde Coffey nog voor zeven andere teams. Spelend voor de Detroit Red Wings won hij nog voor de derde keer in zijn loopbaan de Norris Trophy als beste verdediger in de NHL.

Een jaar na het vertrek van Coffey vertrok ook de huidige coach van de Coyotes, Wayne Gretzky, bij de Oilers. Korte tijd later was het complete sterrenteam weg. Ondanks de enorme impact die het team had op ijshockey in Edmonton is het nummer van Coffey pas het derde dat door de Oilers uit de roulatie wordt genomen. Al Hamiltons nummer 12 ging hem begin jaren '80 voor, Gretzkys legendarische nummer 99 volgde in 1999.