Column: Niets te klagen
 | Beroepsklagers zijn we, wij Nederlanders. Het klopt. We klagen graag. Ik ook. Sterker nog – ik zeker. Als columnist wordt dat ook een beetje van je verwacht natuurlijk. |
Wat is er leuk aan lezen dat iemand het goed gedaan heeft? Kijk, als iemand een prestatie van wereldformaat neerzet, een prestatie waarvan je weet: over twintig jaar hebben we het hier nog over, dan kun je er nog wel wat over zeggen. Maar tijdens de race van Silverstone heb ik niemand er op kunnen betrappen. Albers was veel sneller dan zijn teamgenoot, maar dat werd ook van tevoren al van hem verwacht. Iemand prijzen die de verwachtingen overtreft of iemand bekritiseren die bij lange na niet aan de verwachtingen voldoet, dat is interessant. Maar iemand die doet wat hij moet doen – big deal.
Ook voorin het veld weinig opmerkzaams. Ferrari is nog steeds traag (als je dat nog voorin mag noemen, oude gewoontes sterven moeizaam), Button presteerde weer behoorlijk, McLaren is nog steeds onbetrouwbaar, en Kimi doet wat hij kan om schade te beperken. Montoya wint een race, maar als het hem hier niet gelukt was om Alonso voor te blijven zou het hem waarschijnlijk nergens meer lukken. Misschien dat hij nu het licht gezien heeft en McLaren gaat helpen aan een serie één-tweetjes. Maar waarschijnlijk vinden we hem volgende race weer gewoon terug achter Alonso. Als de auto heel blijft.
Villeneuve kwalificeerde zich zowaar voor Massa. Dat was verrassend. Maar hij finishte er weer een paar plekken achter. Moet ik daar verbaasd over zijn? Of over het feit dat Ralf eindelijk eens voor Trulli de vlag zag? Nou nee, eigenlijk ben ik eerlijk gezegd meer verbaasd over het feit dat de dip die Trulli ieder jaar weer zo halverwege het seizoen heeft zo laat is. Maar we hebben natuurlijk wat meer races dit jaar, dan is het eigenlijk wel logisch dat ook de halverwegedip wat later is.
Maar goed, eigenlijk had ik verdacht weinig om te klagen. Ja, er waren weinig inhaalacties, maar op zich was het nog lang spannend wie de race zou gaan winnen en hoever Kimi zou komen. En er was weer het gebruikelijke politieke gerommel in de marge, maar zelfs dat viel allemaal wel mee, nu de bandenstorm een beetje is gaan liggen, het tumult rond de herverkiezing van Mosley als president van de FIA nog niet echt is losgebroken, en de GPWC niet zoveel schokkende persberichten de wereld in stuurt.
Dus mijn grootste klacht vandaag is eigenlijk: niets te klagen. Gelukkig sta ik niet alleen. Ook Ecclestone verliet het circuit gefrustreerd. Jarenlang heeft hij het circuit bekritiseerd en gepoogd het van de kalender te krijgen. Maar de situatie is nu verbeterd en de fans hebben hun voorkeur uitgesproken: na Monaco en Spa is Silverstone het circuit dat de fans het minst graag zien verdwijnen.
"Ik ben alweer verschrikkelijk teleurgesteld met dit circuit, omdat het alle uitstraling nu verloren heeft," zei de kleine Brit. "Ik denk dat we alle parkeerplaatsen weer moeten weghalen en weer in de modder moeten parkeren. We zouden ook wat toegangswegen kunnen blokkeren en dergelijke, om de oude sfeer weer wat leven in te blazen."
Waarschijnlijk was het als compliment bedoeld, maar het klonk verdacht veel als klacht.