Column: Melkertbanen en terroristen

Ed (Ared)
Een terugkerend thema van dit seizoen, naast het winnen van races door Michael Schumacher natuurlijk, blijkt het toevoegen, schrappen en redden van Grand Prix' op de kalender voor volgend jaar te zijn. Nou heb ik op zich niets tegen het toevoegen van Grand Prix'. Ik vind het altijd wel leuk om ieder jaar een aantal andere races te zien dan het jaar ervoor, dus ook Turkije is hartelijk welkom. Ook rijders geven aan dat het racen op onbekende circuits altijd een bijzondere ervaring is. En dat hoeven wat mij betreft niet persé de modernste, grootste of duurste lappen asfalt ter wereld te zijn. Ik was altijd groot voorstander van de Europese Grand Prix, toen die nog ieder jaar op een ander circuit werd verreden. Zo konden circuits die geen recht op een vaste plek op de kalender hadden toch af en toe in beeld komen. Jerez, Donnington en de nieuwe Nürburgring konden zo aan de beurt komen naast de vaste nationale races van Barcelona, Silverstone en Hockenheim. Ik keek toen nog niet zo lang F1 en in al mijn naïviteit hoopte ik dat Zandvoort ook ooit nog eens aan bod zou komen. Dat het geld en het grote aantal consumenten in Duitsland de Europese race nu gegijzeld houden is jammer.

Meer moeite heb ik met het schrappen van races. Natuurlijk kun je ook niet eindeloos races toevoegen aan de kalender zonder er af en toe wat af te halen, hoewel ik er net als Flavio Briatore geen probleem mee heb als er meer geracet en minder getest zou worden. Voor de teams levert racen geld op, door meer tv rechten en hogere waarde voor de sponsors op de auto. Testen kost alleen maar geld. Fans kijken liever naar races dan naar tests, en ik denk dat coureurs het ook leuker vinden om te racen dan eindeloos rondjes te rijden op hetzelfde circuit om te zien hoe snel de ene band slijt ten opzichte van de andere in bepaalde omstandigheden. Dus niemand verliest met meer races.

Daarnaast verouderen banen natuurlijk, en ontwikkelen de auto’s zich verder. Af en toe zal geconcludeerd moeten worden dat een circuit niet meer voldoet aan de huidige eisen van veiligheid, of zich niet meer leent voor de huidige wagens. Goede voorbeelden hiervan zijn de circuits van Suzuka en Imola. Suzuka was ooit een van de modernste, mooiste en veiligste banen ter wereld. Maar wie dit weekend op het circuit heeft gelet, heeft kunnen zien dat de vangrails op veel punten vlak langs de baan staan, ook op hele snelle en gevaarlijke punten, zoals de 130R, langs de Esses en bij Degner. Ook is de baan smal en biedt nauwelijks inhaalmogelijkheden. De toekomst voor het Japanse circuit ziet er niet rooskleurig uit, ondanks dat het één van de mooiste circuits blijft om te rijden.

Imola daarentegen heeft laten zien hoe je de veiligheid niet moet verbeteren. Voeg wat chicanes toe, en wat tot 1994 nog een fantastisch circuit was met mooie races, is sindsdien een race die ieder jaar weer kans maakt op de saaiste Grand Prix van het seizoen. Zelfs de Hungaroring produceert vaker spektakel dan het vernaggelde Circuit Enzo & Dino Ferrari. Dat mag als het aan mij ligt per direct hersteld of geschrapt worden. Ook om de Hungaroring zal ik trouwens niet rouwen, net zo min als om Magny Cours. Uit de poll, die sinds het schrappen van Silverstone bekend werd op de managersite staat, blijkt dat jullie hier in grote mate hetzelfde over denken.

In de vroege jaren negentig was het Franse circuit een trendsetter op het gebied van de moderne racecomplexen die voor circuit moeten doorgaan. Maar zowel Magny Cours als de door de lokale overheid gesubsidieerde Melkertbanen die daarop volgden (Maleisië, Bahrein, China en straks Turkije) lijden aan een kwaal die ik nog het best kan omschrijven als een identiteitscrisis, een ernstig gebrek aan karakter. Er ontbreekt bijvoorbeeld een natuurlijke swing die banen als Spa, Suzuka en zelfs de Hungaroring wel hebben. Een gebrek aan historie zal hier zeker in meespelen, maar het is ook een gebrek aan gevoel dat de bochten van het circuit bij elkaar horen en een geheel vormen. Het karakter van een circuit wordt bepaald door een unieke layout van de baan, niet door de vorm of grootte van de gebouwen eromheen. Al die nieuwe circuits hebben dezelfde berekende bochten, dezelfde geforceerde inhaalzones, en dezelfde immense schaal die de wagens in het niet doet vallen.

Het gebrek aan historie kun je een circuit niet kwalijk nemen, en op die grond alleen kun je bijvoorbeeld Silverstone niet op de kalender laten. Het schrappen van een circuit met de hoeveelheid karakter als Silverstone daarentegen kun je wel iemand kwalijk nemen. Ecclestone lijkt er genoegen aan te beleven om juist de circuits die het het meeste verdienen om een Grand Prix te hebben uit te willen persen voor iedere cent die ze hebben, of meer.

Hij weet immers hoeveel waarde een formule 1 race heeft voor de lokale economie. Na het schrappen van België in 2003 hoeft geen overheid zich meer af te vragen of hij bluft als hij dreigt een klassieker van de kalender te verwijderen. En dus wordt er zowel voor als achter de schermen hard gewerkt aan een reddingsplan, en ik vraag me af wat ik er van moet vinden. Aan de ene kant hoort Silverstone gewoon op de agenda, en hoopt de racefan in mij dat het benodigde geld kan worden gevonden. Aan de andere kant hebben de meeste regeringen een regel dat er nooit met afpersers, terroristen en ander boeventuig onderhandeld wordt, en ik snap het best als de Britse regering voor Ecclestone geen uitzondering maakt.