Column: Grand Prix van België

Dubbeldrank
Zo, wat een geweldige race was dat! Hoewel we dit jaar achter de Ferrari van Schumacher toch best wel leuke races hebben gezien, herinnert dit soort races je eraan waarom je om het weekend een aantal uren voor de TV doorbrengt. En dat is niet alleen omdat Schumacher eens een keer niet gewonnen heeft, maar ook omdat een geweldig circuit zoals dit (ondanks de nieuwe Busstop), het beste in de coureurs naar boven brengt. En dat heeft blijkbaar leuke races tot gevolg.

We moeten echter niet vergeten dat Ferrari al eind juli bekend heeft gemaakt om geen verdere ontwikkeling aan de auto te doen, terwijl bijvoorbeeld McLaren nog volop bezig is de MP4/19B op snelheid en betrouwbaar te krijgen. Tel daarbij op dat het wisselachtige weer zorgde dat de set-ups en bandenkeus voor iedereen een gok waren, dan is het niet zo vreemd dat Ferrari niet zo dominant was als in andere races. Wat niet wil zeggen dat Kimi niet een fantastische race heeft gereden. Van 10e bij de start naar 5e in de eerste ronde, daarna op de baan Schumacher en Coulthard ingehaald, en op strategie Trulli voorbij voor de leiding.

Maar ook vooral achter de leiders gebeurden mooie dingen. Pizzonia liet zich van zijn beste kant zien, en nog wel op een circuit waar hij nog nooit een Formule 1 wagen bestuurd had. Hij wist Montoya verbazend goed te volgen, en dat Montoya daarna, waarschijnlijk overmoedig na zijn prachtige actie bij Schumacher, contact maakte met Trulli en daarmee de derde plaats aan zijn teamgenoot overhandigde, maakte het alleen maar mooier.

Massa had een aantal ronden daarvoor al laten zien totaal niet onder de indruk te zijn van Montoya. Zij aan zij richting de Eau Rouge, en gewoon laten staan die wagen, geen duimbreed toegeven in wat nog steeds één van de heftigste bochten in de Formule 1 is. Als je een spelletje doet wie het meeste lef heeft met Montoya en je wint dat, dan heb je echt een stel ballen waar Mansell nog trots op zou zijn. Misschien gecombineerd met een ernstig gebrek aan respect voor je leven, maar dat is een andere zaak.

Een andere rijder die we vooral van de andere kant van het klassement kennen, Zonta, lag ook opeens even op een vierde plaats. In een Toyota nota bene. Geholpen door de vele uitvallers, dat wel, maar toch 4 posities voor zijn teamgenoot Panis, waar hij 11 plaatsen achter gestart was. Ondanks zijn ervaring verwacht ik Panis niet terug in een racestoeltje volgend jaar.

Maar toch blijft het een raadsel waarom de FIA de race niet stil legt na grote crashes in de eerste ronde. Zo groot is het startveld al niet, en we zagen zondag 20% van het veld uitvallen in de eerste ronde, op het gevaarlijkste punt van het circuit, en daar nog veel scherpe troep op de baan achterlaten ook. Volgens Michelin kwamen de lekke banden trouwens niet door brokstukjes carbon fiber, maar door een scherp randje aan de kerbs bij de ingang van de nieuwe Busstop chicane. Toevallig dat alledrie de banden precies aan de andere kant van het circuit knallen, maar wie ben ik om het onderzoek van Michelin in twijfel te trekken?

Ik vind de safety car een geweldige uitvinding, maar bij grote crashes in de eerste ronde lijkt mij een herstart met volledig startveld gewoon een veel betere optie dan een safety car. Maar ja, dat is dan weer niet zo handig in verband met televisie uitzendingen en de regels dat je moet starten met de auto waarin je je gekwalificeerd hebt.

En wat te denken van het feit dat de wereldkampioenschappen voor zowel rijders als constructeurs al beslist zijn, maar dat de regels voor volgend jaar nog steeds niet vastliggen? Soms denk ik dat wat de Formule 1 nodig heeft, niet nog meer regels zijn, maar juist minder regels en meer gezond verstand.

Oh ja, en natuurlijk meer circuits zoals Spa-Francorchamps.