Nazorg verslaafden is slecht geregeld

Het is slecht gesteld met de nazorg die verslaafden krijgen na afloop van hun behandeling. Verslaafden hebben na hun behandeling behoefte aan een goede nazorg, zoals bijvoorbeeld een vaste hulpverlener. Uit onderzoek van het tijdschrift Psy, dat schrijft over geestelijke gezondheid en verslaving, blijkt dat het aanbod aan bestaand nazorg onvoldoende is.

Voor het onderzoek heeft men aan langdurig verslaafden gevraagd wat zij verwachten van de nazorg na een periode van behandeling. Het antwoord van de verslaafden luidt dat er geen gat moet ontstaan na de behandeling. De kans dat zij dan weer terugvallen op hun verslaving is dan groot. Door middel van nazorg moet er hoop op een zinvol leven zijn, het zelfvertrouwen moet terugkomen en men moet het gevoel krijgen er iets toe te doen. Psychiater Els Noorlander van de dubbele-diagnosekliniek in Poortugaal onderschrijft dat het gebrek aan een sociaal netwerk desastreus kan zijn voor een verslaafde. Het kan ervoor zorgen dat ze weer helemaal terug bij af raken.

De situatie is nu nog zo dat iedere zorginstelling voor verslaafden een eigen beleid voert omtrent de nazorg. Een gezamenlijke opvatting over nazorg is er niet en elke instelling verstaat ook iets anders onder nazorg. "We staan overal achterin de rij" is een veelgehoorde kreet onder zowel de instellingen als de verslaafden zelf. Niemand zit op hen te wachten. Een groot deel van de oorzaak ligt dan ook 'in de buitenwereld' volgens de zorgintellingen.

Hier kan het hele dossier, dat 'De kater van de nazorg' heet, worden gelezen.