Reportages over de missie in Uruzgan
Er ging de nodige discussie aan vooraf. Het kabinet wilde dat Nederland zou gaan deelnemen aan de ISAF-missie van de NAVO in de Afghaanse provincie Uruzgan, maar een aantal partijen twijfelden of waren tegen. Begin februari ging de kogel door de kerk: de Uruzgan-missie zou definitief doorgaan.Begin deze week ging de missie, 'Taskforce Uruzgan' genaamd omdat 'Unicorn' niet in de smaak viel, echt van start. In totaal worden zo'n 1400 Nederlandse militairen gestationeerd op twee bases: één in de provinciehoofdstad Tarin Kowt en één in de plaats Deh Rawood. Doel is de wederopbouw van het gebied en de missie zal maximaal twee jaar duren.
Uruzgan geldt als een zeer gevaarlijk gebied. Nog altijd is de invloed van de radicale Taliban, die voorheen de macht hadden in Afghanistan, erg groot. Uruzgan zou een schuilplaats voor terroristen zijn, en in het gebied is veel weerstand tegen het democratiseringsproces in het land.
De kans dat er in Uruzgan Nederlandse soldaten zullen sneuvelen, is groot. Het ministerie van Defensie zegt juist daarom zo open mogelijk over de missie te willen berichten. "Reportages uit het gebied moeten zorgen voor begrip en waardering voor de militairen en voor cruciale steun onder de bevolking bij calamiteiten", stelt het ministerie in het Communicatieplan Uruzgan.
Het ministerie gaat daarom steeds verschillende journalisten 'embedden' op de Nederlandse bases. Videojournalisten van zoom.in waren voor onder andere FOK! afgelopen week 'embedded' en maakten verschillende reportages. Deze reportages kun je hieronder bekijken (bij 'Video bij dit bericht').
Er is een reportage over de Nederlander Henk Morsink, commandant van de Deployment Task Force, die de afgelopen vier maanden de komst van de militairen voorbereidde. De andere reportages gaan over het belang van Apache-helikopters, het gebruik van honden en het gevaar van een trauma voor de militairen.