'Ongeluk Titanic in scène gezet'
Het verhaal begint in september 1911. De Titanic is bijna klaar voor gebruik, in een werf wordt de laatste hand gelegd aan het grote cruiseschip. De Olympic, bijna identiek aan de Titanic, is inmiddels al vijf keer heen en weer gevaren naar New York. Maar volgens Gardiner en Newton gaat het de zesde keer mis: de Olympic ramt een marineschip. De reparatiehaven in Belfast (Noord-Ierland) wordt nog wel bereikt, maar daar stellen experts vast dat het schip niet langer kan varen. Een peperdure reparatie is nodig en ook een schadeclaim ligt in het verschiet omdat de kapitein van de Olympic de aanvaring veroorzaakte. Daar komt nog bij dat er maar één werf beschikbaar is voor herstel, precies daar waar men met de Titanic bezig is. Een ramp is geboren voor rederij White Star Line, eigenaar van de twee schepen.
Als de mensen die met de Titanic bezig zijn de Olympic moeten gaan herstellen zal de tewaterlating van het nieuwe schip in het gedrang komen. En het enige tijd uit de vaart hebben van beide schepen kost White Star Line zo'n vijftien miljoen euro. JP Morgan, topman van de rederij, vreest een bankroet en bedenkt een list. De Olympic wordt een beetje opgelapt, haar naam wordt veranderd in Titanic en een aanvaring met een ijsberg wordt in scène gezet. Dit zodat de centen van de verzekering kunnen worden opgestreken. De reddingsboot SS Californian gaat alvast met 3000 wollen truien en dekens naar de plek waar het ongeval zal plaatsvinden, een geniaal plan zou je denken.
Het liep echter anders. De SS Californian vergiste zich van positie en was nergens te bekennen toen de 'Titanic' op weg naar New York tegen de ijsschots knalde. De gevolgen zijn bekend: 1523 passagiers vonden de dood in de ijskoude zee. Morgan zat niet bij de passagiers, hij annuleerde zijn reis twee dagen van tevoren. Dit is voor de historici het zoveelste bewijs dat er bedrog is gepleegd.
Na de ramp ging White Star Line nog 24 jaar door met varen. En dat met de echte Titanic als de Olympic, zo stellen de historici.