Illegale wapens vaak uit westen
Jaarlijks komen er naar schatting tien- tot vijftienduizend illegale vuurwapens Nederland binnen. Het grootste deel komt uit Portugal, Duitsland en België. Ongeveer 80 procent van de illegale wapens komt uit deze landen. De overige twintig procent van de illegale vuurwapens komt uit het voormalige Oostblok. Dit is de conclusie van de onderzoekers A. Spapens en M.Y. Bruinsma van het onderzoeksinstituut IVA van de Universiteit van Tilburg.
De wapens worden vaak door individuen binnengesmokkeld in kleine partijen van vijf à dertig stuks. De illegale vuurwapens die in Nederland worden aangetroffen, zijn veelal gemaakt in officiële, legale, vuurwapenfabrieken. "De illegale wapenhandelaars blijken uiterst inventief bij het vinden van methoden om wapens in het criminele milieu te laten verdwijnen. Een methode om dit op grote schaal te doen is het zogenoemde zwartwassen. Met behulp van valse papieren worden partijen wapens aan fictieve buitenlandse afnemers geleverd. Die wapens bereiken hun vermeende bestemming echter nooit, maar worden in plaats daarvan illegaal verkocht."
Een andere methode is het ombouwen van alarmpistolen. Honderden alarmpistolen van het Italiaanse merk Tanfoglio zijn de afgelopen jaren in Portugal omgebouwd naar Nederland en andere Europese landen gesmokkeld. De criminelen betrekken ook veel wapens bij onze oosterburen. Duitsland kent een omvangrijke markt voor afgeschreven en tweedehands vuurwapens. Wapens worden daar onbruikbaar gemaakt en vervolgens als sierwapen of alarmwapen verkocht. "Criminele groeperingen blijken er in de loop der tijd telkens weer in te slagen partijen van dergelijke wapens op te kopen en ze vervolgens weer in bruikbare staat te brengen."
Verder stellen de onderzoekers dat het aantal vuurwapendeskundigen in Nederland te laag is. "Er zal op korte termijn nadrukkelijk moeten worden geïnvesteerd in de opleiding van nieuwe vuurwapendeskundigen. Ook het opsporingsonderzoek naar vuurwapensmokkel en -handel komt onvoldoende van de grond. De politie en het Openbaar Ministerie zien het belang daarvan nog altijd te weinig in", aldus Spapens en Bruinsma. "Vuurwapens worden nog steeds vooral als een bijproduct van andere criminele activiteiten beschouwd en niet als een probleem op zichzelf."