Lavreysen pakt 7e opeenvolgende wereldtitel op de sprint

In het Chileense Santiago is zondagavond het wereldkampioenschap baanwielrennen tot een einde gekomen. Het was voor Nederland een uitermate succesvol toernooi, waar op de slotdag nog een negende wereldtitel bij kwam.

Sprint mannen
Harrie Lavreysen begon de dag in de halve finales en rekende daarin met twee zeer overtuigende heats af met de Trinbagoniaan Nicholas Paul, terwijl de Brit Matthew Richardson ook met 2-0 won van zijn Australische oud-landgenoot Leigh Hoffman. In de finale kwam Richardson nog wel een klein beetje in de buurt, maar Lavreysen daadwerkelijk kloppen zat er gewoon niet in: 2-0 en Lavreysen's twintigste wereldtitel was een feit, zijn zevende op rij op de sprint. Hoffman had ondertussen geen kind aan Paul en pakte in twee heats het brons.

Keirin vrouwen
Kimberly Kalee strandde in de herkansingen, Steffie van der Peet had die nodig om naar de kwartfinales te gaan. Daarin plaatste ze zich wel voor de halve eindstrijd, net als Hetty van de Wouw, die na drie wereldtitels in Santiago nu een diskwalificatie van iemand anders nodig had om de halve finales te bereiken. Dat was voor beide Nederlandse dames het eindstation, waarna Van de Wouw en Van der Peet eerste en vierde werden in de kleine finale. Het goud ging in de grote finale naar de Japanse Mina Sato, die haar wereldtitel met succes wist te verdedigen. Ze klopte de Britse Emma Finucane nipt, terwijl het brons dankzij Stefany Cuadrado naar Colombia ging.

Puntenkoers vrouwen
De in de koppelkoers nog naar gevallen Lisa van Belle kwam er niet aan te pas in het sluitstuk van haar WK, ze werd achttiende, zonder punten. Voorin was er één vrouw die bijzonder attent koerste: Yareli Acevedo zat keer op keer mee wanneer het moest, pakte slechts in één van de tien sprints punten, maar nam drie keer een ronde voorsprong op het peloton, één keer meer dan wie dan ook. Dat leverde haar dusdanig veel punten op dat de Mexicaanse een voor haar land uiterst zeldzame wereldtitel veroverde. Zilver was voor de Britse Anna Morris, voor Bryony Botha uit Nieuw-Zeeland.

Afvalkoers mannen
Yoeri Havik reed een scherpe koers en zat maar zelden in de problemen. Dat hield hij uitstekend vol, tot de Brit William Tidball er na een aanval van Havik af moest en er nog drie man over waren. Een medaille was dus binnen voor Havik, bij wie de koek op dat moment ook echt op was: brons. De Nieuw-Zeelander Campbell Stewart probeerde Elia Viviani nog van het goud te houden, maar daar was geen beginnen aan en de Italiaan, olympisch kampioen op het omnium in 2016, sloot zijn indrukwekkende carrière af met een derde wereldtitel op de afvalkoers.

Koppelkoers mannen
Yanne Dorenbos en Vincent Hoppezak reden vooral in het begin aardig mee, maar een échte rol van betekenis spelen in de strijd om het eremetaal lukte niet, het duo werd uiteindelijk zesde. De Belgen Lindsay de Vylder en Fabio Van den Bossche hadden de touwtjes stevig in handen en voor het eerst in dertien jaar pakte België de wereldtitel op de koppelkoers. De Britten Mark Stewart en Joshua Tarling reden naar het zilver, voor de Denen Niklas Larsen en Lasse Leth.