Moto3-wereldtitel voor Rueda na rode vlag in Indonesië
Op het Pertamina Mandalika Circuit is zondagochtend de Grand Prix van Indonesië in de Moto3 verreden. Dat werd een vermakelijke race met een anticlimax als einde, maar de strijd om de wereldtitel kwam er ook tot een einde met nog vier races te gaan.
Adrian Fernandez had een zeldzame poleposition te pakken en stond op de eerste rij naast David Muñoz en Joel Kelso. Op rij twee stonden Alvaro Carpe, Taiyo Furusato en Maximo Quiles, voor David Almansa, Luca Lunetta en José Antonio Rueda, die zijn eerste kans had om de wereldtitel binnen te halen - hij moest daarvoor zeven punten uitlopen op de van plek elf startende Angel Piqueras en niet meer dan tien punten verliezen op Quiles.
Fernandez kende een prima start en had na de eerste schermutselingen de leiding in handen, voor Quiles, Almansa, Kelso, Piqueras en Muñoz - Rueda had het moeilijk en kon zich nog niet naar voren werken. Kelso ging vanuit de kopgroep al snel onderuit, terwijl Piqueras na een aanvaring met Muñoz maar net overeind bleef - Rueda kon er wel van profiteren en werkte zich langzamerhand naar voren.
Halverwege de race had Quiles even op kop gereden, maar Fernandez nam het heft weer in over en Rueda ging er voorbij naar plek twee - met verder Quiles op plek drie en Piqueras op plek negen was Rueda daarmee voor het eerst virtueel kampioen. Een paar ronden later ging het voorin de race fout: Almansa kegelde Furusato en Carpe tegen het asfalt. Voor Piqueras leverde dat in elk geval drie posities winst op, maar Rueda reed nog altijd op kop.
Piqueras kreeg ondertussen ook nog eens een longlappenalty wegens het buiten de lijntjes rijden, waarmee de titel voor Rueda wel erg dicht in de buurt kwam. Muñoz viel na een beuk van Fernandez weg uit de kopgroep, Quiles haakte af na een longlappenalty en met anderhalve ronden te gaan werd de rode vlag gezwaaid.
Fernandez leek daarmee te winnen, maar had een dubbele longlappenalty gekregen voor de aanvaring met Muñoz, hoewel hij die natuurlijk niet in kon lossen. Zo zou de overwinning naar Rueda moeten gaan, voor Lunetta en Guido Pini, die zijn eerste Grand Prix-podium zou moeten pakken. Quiles werd echter aangegeven als nummer twee, waarmee zijn vlak voor de rode vlag genomen longlappenalty ineens ongedaan gemaakt zou zijn - Fernandez viel met zes seconden tijdstraf weg.
Zo was de boel enige tijd vrij onduidelijk, hoewel één ding in elk geval duidelijk was: hoe het ook zij, Rueda pakte de winst en daarmee was de wereldtitel voor de jonge Spanjaard. De boel werd na enige tijd verder ook opgehelderd: Quiles zakte weg naar plek vier, Lunetta en Pini mochten inderdaad met Rueda mee naar het podium.
