Winst en derde plek voor F2-coureur Verschoor in Barcelona
Niet alleen in de Formule 3, ook in de Formule 2 is dit weekeinde weer geracet op het circuit van Barcelona. Op het Catalaanse asfalt stonden twee races op het programma en de zoals altijd aanwezige Nederlandse fans hadden daar het nodige te juichen.
Sprintrace
De top-10 van de kwalificatie werd weer omgedraaid voor de grid en zo stond Leonardo Fornaroli op poleposition, naast Joshua Dürksen en voor Luke Browning en Jak Crawford. Richard Verschoor volgde, voor Roman Stanek, Kush Maini, Sebastian Montoya, Arvid Lindblad en Pepe Marti - Alex Dunne had als zesde moeten starten, maar stond wegens een gridstraf achterin het veld.
Browning schoot bij de start naar voren en pakte met Crawford in zijn kielzog de leiding, maar Crawford ging er een paar ronden later voorbij. Fornaroli en Dürksen volgden op drie en vier, Verschoor zakte naar de negende plek. Richting de helft van de race kwam Dürksen met een technisch mankement binnen vanaf plek vier, terwijl Verschoor de aanval opende op Lindblad en de Red Bull-junior daarbij van de baan tikte - Marti kwam gelijk daarna op zijn beurt voorbij Verschoor, die er zo niks mee op schoot.
Met een ruime handvol ronden te gaan kwamen teamgenoten Montoya en Gabriele Mini met elkaar in de clinch, wat voor beiden naast de baan eindigde: safety car. Het halve veld kwam zachte banden halen, waardoor bij de herstart de top-9 op harde banden reed en Verschoor op plek tien de groep met nieuwe zachte banden aanvoerde.
Dino Beganovic, Marti en Stanek hadden geen schijn van kans tegen Verschoor, net als Ritomo Miyata nog geen ronde later. Maini moest er ook in één keer aan geloven, terwijl Dunne in het kielzog van Verschoor mee naar voren kwam. Fornaroli en Browning werden ook simpel opzij gezet en ook leider Crawford was volstrekt kansloos.
Verschoor en Dunne reden zo voorop en het was de Nederlander die een indrukwekkende zege boekte, voor de van plek negentien geklommen Dunne - het podium werd verrassend gecompleteerd door Rafael Villagomez, zijn allereerste Formule 2-podium.
Hoofdrace
Dit keer stond Lindblad op zijn eerste poleposition, naast Montoya en voor Maini, Stanek, Verschoor, Crawford, Browning, Dunne, Dürksen en Fornaroli. Verschoor kende een dijk van een start en schoof door naar de derde plek, achter Lindblad en Montoya, maar voor Stanek - Maini zakte van de derde naar de twaalfde plek.
Na negen ronden kwamen Verschoor en Browning als eersten uit de top-5 hun zachte banden inleveren, Montoya en Stanek kwamen een ronde later binnen. Lindblad kwam nog iets later en kwam vóór de rest weer terug op de baan, met Montoya en Verschoor virtueel nog altijd op twee en drie. Crawford was vijftien ronden voor het einde de eerste die juist harde banden in kwam ruilen voor zachte exemplaren, op het oog een erg vroege stop voor die strategie.
Toch pakte de stop van Crawford ogenschijnlijk uitstekend uit: hij reed zich in rap tempo terug naar voren en met vier ronden te gaan sloot hij aan bij Montoya en Verschoor. De Nederlander leek echter gered te worden door Fornaroli: de Italiaan kwam stil te staan in de grindbak en met twee ronden te gaan kwam de safety car de baan op. Die ging ook niet meer op tijd weg en zo pakte Lindblad de zege, voor Montoya en Verschoor, met een balende Crawford op plek vier.
Dunne is nu de leider in het kampioenschap, drie punten voor Verschoor en met Lindblad op de derde plek.
