MotoGP-coureur Zarco schrijft historie in zinderende regenrace Le Mans
De Grand Prix van Frankrijk in de MotoGP heeft zondagmiddag een heerlijk spektakel opgeleverd. Regen, geen regen en toch weer wel regen maakten bandenkeuzes ontzettend moeilijk en dat resulteerde uiteindelijk in een feest met vele tienduizenden uitzinnige Fransen op de tribunes.
Poleposition was net als bij de vorige Grand Prix in handen van Fabio Quartararo, naast de broers Marc en Alex Marquez. Fermin Aldeguer, Maverick Viñales en Francesco Bagnaia stonden op rij twee, voor Marco Bezzecchi, Jack Miller en Franco Morbidelli. Er hing regen in de lucht en tijdens de opwarmronde begon dat te vallen - iedereen kwam na de opwarmronde binnen om van motor te wisselen voor regenbanden. Dat werd chaotisch en dus werd de rode vlag nog voor de start gezwaaid.
Enige minuten later werd opnieuw een ronde naar de grid gereden, waarna weer een deel naar binnen kwam om toch weer slicks te halen - het werd één grote chaos. Alle coureurs die naar binnen waren gekomen mochten wel vanaf hun normale plekken op de grid starten, maar kregen een dubbele longlappenalty, terwijl de paar coureurs die op regenbanden zouden starten gewoon konden racen.
Quartararo kwam in elk geval als leider door na de openingsronde, voor de Marquez-broers en Aldeguer. De longlappenalties zouden weinig verschil moeten maken; de gehele top-11 had er twee aan de broek. Na een paar chaotische ronden vol rijders die de long lap in doken ging het fout voor Quartararo: hij ging samen met Brad Binder onderuit en zijn droom om als eerste Fransman sinds 1954 de Franse Grand Prix te winnen viel in duigen.
Na vijf ronden kwamen Viñales en Pedro Acosta binnen voor nieuwe banden, een ronde later kwamen de Marquez-broers ook regenbanden halen - Aldeguer reed ondertussen op kop en bleef rijden, maar een ronde later kwam hij ook binnen. Johann Zarco vond zichzelf zo ineens aan de leiding, met als nummer twee Miguel Oliveira was hij op regenbanden begonnen en die kwamen nu uitstekend van pas.
Oliveira had Marc Marquez inmiddels vlak achter zich, Zarco reed daar ver voor, tot genoegen van het uitzinnige Franse publiek. Op zijn regenbanden vergrootte Zarco het gat naar Marquez ook nog eens tot ruim tien seconden, terwijl Oliveira het moeilijker had; hij werd gepasseerd door Alex Marquez, Acosta en Viñales.
Met een handvol ronden te gaan werd Oliveira van zijn motor geslingerd, een ronde of twee later was het Alex Marquez die met een forse highsider vanaf plek drie op het asfalt smakte. Acosta nam zo de derde plek in beslag, maar Aldeguer's banden waren nog wat beter en hij schoof door naar de derde podiumplaats.
Aldeguer reed de derde plek en zijn eerste MotoGP-podium over de streep, Marc Marquez kwam als tweede over de meet en vergrootte zijn voorsprong op broer Alex in het WK. Dé grote winnaar was echter Johann Zarco, die voor een fenomenaal feest zorgde door als eerste Fransman sinds Pierre Monneret in 1954 (!) de Franse Grand Prix in de topklasse te winnen.
