Catastrofale asteroďde die dino’s uitroeide, kwam niet alleen
Wetenschappers hebben bevestigd dat de asteroïde die 66 miljoen jaar geleden de dinosauriërs van de aarde veegde, niet alleen was. Een tweede, kleinere ruimterots botste in dezelfde periode op aarde en veroorzaakte een enorme krater in de zee voor de kust van West-Afrika.
Volgens onderzoekers zou ook deze inslag, die plaatsvond tijdens het late Krijt, een ‘catastrofale gebeurtenis’ zijn geweest. De inslag leidde tot een tsunami van minstens 800 meter hoog, die zich over de Atlantische Oceaan verspreidde. Dr. Uisdean Nicholson van de Heriot-Watt Universiteit ontdekte de Nadir-krater in 2022, maar er heerste lange tijd onzekerheid over hoe deze gevormd was. Nu is Dr. Nicholson, samen met zijn collega’s, ervan overtuigd dat de 9 kilometer brede krater is veroorzaakt door een asteroïde die in de zeebodem sloeg.
Hoewel het exacte moment van deze inslag niet kan worden vastgesteld, denken de wetenschappers dat die plaatsvond rond dezelfde tijd als de inslag van de asteroïde die de Chicxulub-krater in Mexico veroorzaakte. Deze veel grotere inslag leidde tot het massale uitsterven van de dinosauriërs. De kleinere Nadir-asteroïde veroorzaakte echter ook aanzienlijke schade. Bij het binnendringen van de atmosfeer vormde die een gigantische vuurbal.
"Stel je voor dat een asteroïde zou inslaan in Glasgow en je bent in Edinburgh, ongeveer 50 kilometer verderop. De vuurbal zou ongeveer 24 keer zo groot zijn als de zon aan de hemel, groot genoeg om bomen en planten in Edinburgh in brand te zetten," legt Dr. Nicholson uit. Na de inslag zou een enorme luchtexplosie hebben plaatsgevonden, gevolgd door een schokgolf die de kracht had van een aardbeving met een magnitude van 7.
De impact wierp grote hoeveelheden water en gesteente uit de oceaanbodem op, die vervolgens terugvielen en unieke sporen achterlieten op de zeebodem. Deze krater, die uitzonderlijk goed bewaard is gebleven, geeft wetenschappers de mogelijkheid om de geologische lagen diep in de bodem te bestuderen. Het team van Dr. Nicholson gebruikte hiervoor hoogresolutie 3D-gegevens van het geofysisch bedrijf TGS. Dit gedetailleerde onderzoek biedt nieuwe inzichten in de vorming van inslagkraters.
Hoewel het zeldzaam is dat zulke grote asteroïden binnen korte tijd achter elkaar op aarde inslaan, blijft het een mysterie waarom deze twee brokstukken zo dicht bij elkaar de planeet raakten. De asteroïde die de Nadir-krater creëerde, was ongeveer 450 tot 500 meter breed en sloeg in met een snelheid van ongeveer 72.000 km/u.
Een ietwat vergelijkbare gebeurtenis in de recente geschiedenis was de Toengoeska-inslag in 1908, waarbij een asteroïde van 50 meter boven Siberië explodeerde. De Nadir-asteroïde had ongeveer hetzelfde formaat als Bennu, een ruimteobject dat momenteel als het gevaarlijkst wordt beschouwd voor onze planeet. Volgens NASA is de kans op een inslag van Bennu op 24 september 2182 echter slechts 1 op 2.700.
Er is in de menselijke geschiedenis nog nooit een asteroïde-inslag van deze omvang geweest. Wetenschappers moeten doorgaans oude, geërodeerde kraters bestuderen op aarde of afbeeldingen van kraters op andere planeten analyseren. Het onderzoek naar de Nadir-krater biedt daarom een unieke kans om meer te leren over de impact van deze verwoestende gebeurtenissen op onze planeet.
