Sprintkoningin Fraser-Pryce pakt 5e wereldtitel 100m, hordengoud VS in dramafinale

In het Amerikaanse Eugene is zondagnacht de derde avondsessie van het wereldkampioenschap atletiek afgewerkt. Het leverde het nodige drama op, maar er waren ook weer wat heerlijke finales te zien, en ook Nederland was van de partij.

400m horden mannen, halve finales
Twee Nederlanders in de halve finales, maar zoals wel te verwachten viel zat een finaleplaats er niet in. Nick Smidt werd in 49,56 seconden vijfde in zijn halve finale, Ramsey Angela kwam met 49,77 tot de vierde plek, voor beiden niet genoeg. De Braziliaan Alison dos Santos was met 47,85 seconden de snelste en liep zo soepel dat hij wellicht nog wel sterker lijkt dan de Noorse wereldrecordhouder Karsten Warholm (48,00).

Zevenkamp vrouwen, 200m
Het vierde en laatste onderdeel van dag één leverde Emma Oosterwegel een prima tijd op: 24,43 seconden, iets boven haar PR. Anouk Vetter deed het ook keurig: 23,73 seconden, minder dan een tiende boven haar PR. De Belgische leidster Nafissatou Thiam liep naar 24,39 seconden, ook maar een fractie langzamer dan haar beste tijd ooit. Thiam sloot de dag als leidster af, voor Vetter en de Amerikaanse Anna Hall. Oosterwegel staat op plek zeven, maar is wel iemand met een doorgaans beduidend sterkere tweede dag.

Polsstokhoogspringen vrouwen, finale
Het ging tussen drie vrouwen, de enige drie die de 4,80 meter wisten te slechten. Voor de Australische Nina Kennedy bleef het daar bij, wat wel een ietwat verrassende bronzen medaille opleverde. Zo bleven alleen thuisfavorietes Katie Nageotte en Sandi Morris over, die beiden 4,85 meter haalden - Nageotte in één keer, Morris in twee keer. Op 4,90 meter lukte het voor beide vrouwen niet en dus was er na olympisch goud ook de wereldtitel voor Nageotte, terwijl Morris voor de derde keer op rij - en net als op de Spelen in Rio - zilver pakte.

Kogelstoten mannen, finale
Een Amerikaans 1-2'tje zat er wel redelijk in, maar het werd zelfs een volledig Amerikaans podium: Josh Awotunde wierp zich met 22,29 meter in zijn vijfde poging naar het brons. De strijd om goud ging uiteraard tussen wereldkampioen Joe Kovacs en wereldrecordhouder Ryan Crouser. Met 22,63m in poging één had Kovacs de leiding, met 22,71m ging Crouser er in poging twee overheen. Kovacs sloeg terug met 22,89 meter in de vijfde poging, maar gelijk pakte Crouser zijn positie terug: 22,94 meter en dat bleek goed voor de wereldtitel.

110m horden mannen, finale
Drama voor de finale überhaupt begon: bij een van de laatste proefstarts ging olympisch kampioen Hansle Parchment zeer ongelukkig over een horde, waarbij de Jamaicaan zich dusdanig blesseerde dat hij niet kon starten. De overige zeven finalisten startten wel, maar ook dat ging niet goed: Devon Allen, sinds dit jaar de op twee na snelste man ooit, maakte een valse start met een reactietijd van 0,099 seconden, één duizendste van een seconde sneller dan is toegestaan, en moest ondanks stevig protest het veld ruimen.

Nadat Allen er met wat moeite van was overtuigd dat hij zich toch echt richting kleedkamers moest begeven, kon er een nieuwe poging gedaan worden. In de toch wat gedevalueerde finale deed Grant Holloway het wel naar behoren: de Amerikaanse wereldkampioen, winnaar van zilver op de Spelen, pakte in 13,03 seconden opnieuw de wereldtitel. Landgenoot Trey Cunningham pakte in 13,08 zilver, brons was in 13,17 seconden voor de Spanjaard Asier Martinez.

100m vrouwen, finale
Het werd een geheel Jamaicaans feestje en daarbij was er maar één winnares: de koningin van de sprint, Shelly-Ann Fraser Pryce, deed het opnieuw. In een geweldige 10,67 seconden - slechts vier andere vrouwen waren ooit sneller - liep de olympisch kampioene van 2008 en 2012 naar haar vijfde wereldtitel op de 100m, na 2009, 2013, 2015 en 2019. Landgenote Shericka Jackson pakte in 10,73 het zilver, brons was er in 10,81 seconden voor Elaine Thompson-Herah, die Fraser-Pryce opvolgde met olympisch goud in 2016 en 2021.