Palou nieuwe IndyCar-kampioen, Van Kalmthout eindigt met uitvalbeurt

In de straten van het Amerikaanse Long Beach is het seizoen in de IndyCar Series alweer afgesloten. De titel moest nog vergeven worden, vooraf waren er nog drie coureurs die kans maakten.

Voorafgaand aan de race was de situatie redelijk duidelijk: kampioenschapsleider Alex Palou had aan een plek in de top-12 genoeg om de titel te pakken, die opgave was het meest overzichtelijk. Pato O'Ward moest winnen én hopen dat Palou buiten de top-12 zou eindigen, terwijl Josef Newgarden een 24e plek of slechter nodig had van Palou én met maximale punten moest winnen - hij moest dus ook meer ronden aan de leiding liggen dan wie dan ook.

De beslissende race begon met Newgarden op poleposition en Scott Dixon naast hem, veteraan Helio Castroneves en Simon Pagenaud vertrokken vanaf de tweede rij. Titelkandidaten O'Ward en Palou moesten het doen met een achtste en tiende startplek, Rinus van Kalmthout vertrok als 24e. Zoals gebruikelijk werd de rollende start weer uitgevoerd als ware het een veld met louter 15-jarige amateurs, en na een paar bochten ging het al fout: O'Ward ging na een tik van Ed Jones in de rondte en viel terug naar de 28e plek, Sebastian Bourdais kwam in de omheining te staan, caution.

Na een paar minuten konden we dan echt gaan racen, met Newgarden, Dixon, Castroneves en Felix Rosenqvist voorop. Laatstgenoemde verremde zich al snel en dus kwam Romain Grosjean voorbij, maar het eerste grotere nieuws kwam na achttien ronden: een driveshaft van O'Ward was kapot, zijn race was klaar en zijn titelhoop ook. Een caution zat eraan te komen, gelijk kwam voorin nagenoeg iedereen een pitstop maken en daarna volgde inderdaad de caution.

Het groen werd weer gezwaaid met Castroneves en Rosenqvist op kop, zij waren niet gestopt. Graham Rahal was al na een paar ronden gestopt en reed op plek tien, Newgarden en Dixon hervatten de race op plek twaalf en dertien. Dat duurde allemaal niet lang, want Marcus Ericsson ging een ronde later de bandenstapel in: caution. Op Castroneves na kwam iedereen die nog niet gestopt was binnen, achter Rahal reed Newgarden virtueel aan de leiding, voor Dixon, die echter gepasseerd werd door Colton Herta.

Callum Ilott spinde in het achterveld en Castroneves en Rahal kwamen geijk binnen, terwijl Herta - rijdend op de zachte banden - voorbij was gegaan aan Newgarden. Hij pakte na de stops van de voorste twee de leiding, waardoor Newgarden's titelkansen nog kleiner werden. Met een kleine dertig ronden te gaan kwam Herta weer binnen, Newgarden volgde iets later en ook Dixon kwam nieuwe banden en brandstof halen.

Op Rahal na had iedereen mmet 25 ronden te gaan zijn laatste reguliere stop gemaakt, maar er kwam nog een caution: Oliver Askew en Conor Daly raakten in de clinch. Herta zag daardoor zijn forse voorsprong op Newgarden, Dixon en Palou in rook opgaan, waarmee zijn hele strategie aan puin lag: hij reed inmiddels op de tragere harde banden, de rest reed op de zachte banden. Geen probleem met een voorsprong van tien seconden, maar niet ideaal als iedereen weer aan kon sluiten.

Toch was Herta aanvankelijk snel zat op zijn harde banden, maar met tien ronden te gaan zat Newgarden er vlak achter. Een echte aanval kwam er echter niet meer van en dus pakte Herta de winst, voor Newgarden, Dixon en de nieuwe IndyCar Series-kampioen, Alex Palou. Van Kalmthout finishte niet, hij viel gedurende de race uit met een technisch probleem.