Rolstoelbasketbalsters pakken na 33 jaar éindelijk paralympisch goud

In Tokyo zijn dit weekeinde de laatste medailles verdeeld op de Paralympische Spelen. Nederland was ook in het slotweekeinde prima vertegenwoordigd, inclusief een gouden medaille waar al decennia op werd gejaagd.

Rolstoelbasketbal - Vrouwen
Nederland behoort al jaren tot de wereldtop en won al sinds het begin in 1988 medailles: brons in 1988 en 1992, zilver in 1996 en na een lange droogte weer brons in 2012 en 2016. In Tokyo verloor Nederland in de groepsfase van China, maar in de finale werd revanche genomen: China was de beste in het eerste kwart, daarna rolde Nederland er overheen op weg naar een 50-31 zege en éindelijk paralympisch goud voor de ploeg van topschutters Mariska Beijer en Bo Kramer.

Rolstoeltennis - Dubbelspel vrouwen
Diede de Groot en Aniek van Koot vormen het Dream Team in het vrouwendubbelspel en dat maakten ze in Tokyo volledig waar. Met geweldige overmacht pakten ze het paralympisch goud, de Britse dames Lucy Shuker en Jordanne Whiley werden één game gegund: 6-0, 6-1. Van Koot won in Rio al goud met Jiske Griffioen, net als in het vrouwenenkelspel heeft Nederland ook in het dubbelspel nu nog altijd álle paralympische titels gewonnen.

Rolstoeltennis - Enkelspel mannen
Tom Egberink speelde het toernooi van zijn leven en bereikte de finale, maar daar hield het wel op. De Japanse favoriet en nummer één Shingo Kunieda was met 1-6, 2-6 een flinke maat te groot, maar Egberink kon wel uiterst tevreden zijn met het paralympisch zilver.

Rolstoeltennis - Quads enkelspel mannen
Sam Schröder kent een topjaar en maakte zijn absolute doorbraak, maar paralympisch goud was nog nét een brug te ver. De Australische nummer één van de wereld, Dylan Alcott, had het één set moeilijk en maakte het vervolgens af: 6-7 (2), 1-6.

Atletiek - Marathon vrouwen T54
Nikita den Boer werd geboren met spina bifida en zit sinds haar dertiende in een rolstoel. Op de Spelen eindigde de rolstoelracer uit Haarlem als vierde en zevende op de 5000 en 1500 meter, op de marathon bleef ze lang in de achtervolgende groep. Die groep haalde koploopster Susannah Scaroni bij en streed om het goud. Dat ging na een zinderende eindsprint naar de Australische Madison de Rozario, voor veterane Manuela Schär: de Zwitserse pakte in 2004 al zilver op de 200 meter, maar greep in Tokyo opnieuw naast haar eerste goud. Den Boer hield Wakaki Tsuchida uit Japan achter zich en pakte op vijf seconden in 1:38.16 uur het brons, haar eerste paralympische medaille.

Atletiek - Kogelstoten vrouwen F40
Lara Baars werd geboren met achondroplasie en heeft daardoor te maken met dwerggroei. In Rio pakte ze paralympisch brons in het kogelstoten, het onderdeel waarop ze in 2015 WK-zilver pakte en dit jaar voor de tweede keer op rij goed was voor EK-zilver. Met 7,64 meter in haar vierde poging deed Baars het in Tokyo goed, maar verder dan plek zeven kwam ze er niet mee: onder meer drie Tunesische vrouwen deden het beter, ze was wel de derde Europeaanse.

Atletiek - Verspringen mannen T20
Ranki Oberoi werd geboren met intellectuele problemen, waardoor zijn coach bijvoorbeeld veel meer tijd nodig heeft om ervoor te zorgen dat hij de instructies goed in zijn geheugen heeft. Hij draait al jaren mee in de top in het verspringen, hij is zelfs de regerend wereldkampioen en werd vierde op de Spelen in Rio. In Tokyo lukte het niet: de 6,76 meter van zijn tweede sprong was beduidend minder ver dan gehoopt, hij bleef steken op plek zeven.

Atletiek - 200m mannen T64
Levi Vloet werd geboren zonder rechtervoet, omdat er tijdens de zwangerschap een bloedstolling ontstond - in 2013 werd zijn rechteronderbeen geamputeerd. Op het EK dit jaar pakte Vloet goud en zilver op de 200 en 100 meter, op de Spelen zat een medaille er nog niet in: zevende in 23,10 seconden, waarbij hij wel de derde Europeaan was. Goud ging in 21,43 seconden naar Sherman Isidro Guity uit Costa Rica.