Nyck de Vries wereldkampioen Formule E

heywoodu

Op het voormalig vliegveld Tempelhof in Berlijn is het zevende seizoen in de Formule E afgesloten, tevens het allereerste seizoen waarin het kampioenschap een officieel wereldkampioenschap was.

Mercedes-coureur Stoffel Vandoorne vertrok van poleposition, met Oliver Rowland naast hem en Mitch Evans en Alexander Sims op rij twee - kampioenschapsleider Nyck de Vries vertrok van de dertiende plek, Robin Frijns startte als 21e en maar liefst dertien coureurs konden de titel in theorie nog pakken.

Evans stond vierde in de titelstrijd en had gezien zijn sterke startpositie én de matige plekken van de concurrentie een prima titelkans, maar dat duurde hooguit een seconde of drie: bij de start bleef hij staan, waarna hij van achteren hard werd aangereden door Edoardo Mortara, nota bene de nummer twee in het kampioenschap en voor beiden was het gelijk einde verhaal.

De rode vlag werd gezwaaid om de boel op te ruimen - Evans en Mortara waren beiden in orde. Jake Dennis, derde in de titelstrijd, was op plek acht ineens de man met de beste papieren, hoewel ook De Vries er zo weer prima bij stond. Na een onderbreking van bijna een half uur konden we weer door, met een herstart van achter de safety car.

Virtueel stonden Dennis en De Vries op gelijke hoogte in de strijd om de titel, maar dat duurde niet lang: al bij de eerste bocht ging Dennis zwaar in de fout achter Sebastien Buemi, waarbij hij de muur raakte en zijn race - en titelaspiraties - tot een einde zag komen. Vandoorne, Rowland en Sims reden nog gewoon voorop, De Vries reed zo rond op de tiende plek.

Met behulp van Attack Mode kwamen Sims, Norman Nato en Rowland voorbij Vandoorne, die deze modus nog wel moest activeren. Dat leverde de Belg echter geen winst op en nadat iedereen de eerste vier minuten Attack Mode achter de rug had, reed Nato op kop, voor Sims, Rowland, Vandoorne en André Lotterer - De Vries reed op de zesde plek.

Een dik kwartier voor het einde stond Antonio Felix da Costa tegen de muur, terwijl De Vries teamgenoot Vandoorne passeerde voor inmiddels plek vier. De safety car kwam de baan op om Da Costa's auto weg te halen, waarmee het overzichtelijk werd: iedereen behalve Vandoorne had z'n tweede Attack Mode gebruikt en Nato reed voorop, voor Rowland, Sims, De Vries, Lotterer en Vandoorne.

Met minder dan tien minuten te gaan mengde De Vries zich in stevige gevechten om de vierde plek, waarbij hij terugviel naar plek zeven. Belangrijker was dat hij zijn auto in orde hield, want plek zeven was ruimschoots voldoende voor de titel. In de slotronde kwam Sam Bird ineens nog langszij en was het billenknijpen voor De Vries, met name om te zorgen dat hij geen schade op zou lopen.

Nato reed ondertussen naar de winst, Rowland en Vandoorne compleeterden het podium, voor Lotterer, Sims, Wehrlein, Bird en...Nyck de Vries, waarmee de 27-jarige Nederlander zich kroonde tot allereerste wereldkampioen in de Formule E. Frijns finishte als twaalfde na een degelijke race.