Ericsson wint chaotische IndyCar-race in Nashville's straten
De IndyCar Series streek zondagavond voor de eerste keer in de straten van Nashville. In de Music City duurde het allemaal behoorlijk lang, met name omdat de gelevlagzwaaier van dienst het nogal druk had, maar het was zeker een vermakelijke race.
We gingen van start met Colton Herta op poleposition, Scott Dixon naast hem en Alex Palou, Alexander Rossi, Felix Rosenqvist en Romain Grosjean achter de eerste rij - Rinus van Kalmthout vertrok vanaf de 22e plek. Herta behield de leiding bij de start, Rossi ging voorbij aan Dixon en na een rondje volgde de eerste neutralisatie: Dalton Kellett kwam in het achterveld stil te staan.
Echt lekker ging de herstart achterin niet: Marcus Ericsson ramde vol op de achterkant van Sebastien Bourdais' auto, weer een neutralisatie. Na de herstart behielden Herta, Rossi en Dixon hun posities, met Grosjean achter hen en Van Kalmthout inmiddels op de vijftiende plek. Het duurde weer niet lang: Will Power kwam veel te enthousiast bij Simon Pagenaud binnendoor, waardoor de Fransman stil kwam te staan, Van Kalmthout geen kant op kon en de race met rood op stil werd gezet.
Na de onderbreking konden we weer door met Herta, Rossi en Dixon weer voorop en achteraan onder meer Palou en een paar andere mannen die tijdens de caution hun pitstop hadden gemaakt. Een paar ronden na de herstart ging het fout voor Van Kalmthout, die door werkzaamheden al op een forse achterstand reed: de Nederlander ging rechtdoor tegen de bandenstapel en dit keer was zijn dramatische race toch echt klaar.
Tijdens de neutralisatie kwam de kop van het veld naar binnen, maar ze sloten vlak achter de nieuwe leiders Ericsson, Ryan Hunter-Reay en James Hinchcliffe - die eerder waren gestopt - weer aan. Herta ging bij de herstart gelijk langs Hinchcliffe en opende volle bak de aanval op Hunter-Reay, met succes. Niet veel later lag de boel echter wéér even stil, want Power en Scott McLaughlin kwamen met elkaar in de clinch.
Ericsson, Rossi en Hinchcliffe kwamen binnen voor nieuwe banden en brandstof, Herta en Josef Newgarden hadden zo de kop bij de herstart, dertig ronden voor het einde. In de strijd om plek acht ging het dit keer fout: Pato O'Ward en Rossi lagen in de clinch en O'Ward's auto sloeg af, waardoor de volgende neutralisatie alweer een feit was. Bij deze caution kwam de rest - inclusief leider Herta - dan toch maar naar binnen, waardoor ineens Romain Grosjean op kop reed, voor Ericsson en Hinchcliffe.
Dit keer reed men toch al gauw een hele ronde onder groen, alvorens Cody Ware in het achterveld spinde: caution, en voor Grosjean eindelijk het moment om ook te stoppen. Na de herstart werkte Herta zich weer vrij rap terug naar plek drie, achter Ericsson en Dixon. Hij nam Dixon soepel te grazen en opende de aanval op Ericsson, aanvankelijk zonder succes. Met vijf ronden te gaan was hij flink aan het pushen voor een tweede poging, maar dat ging niet goed: Herta verremde zich en stootte de muur in, einde verhaal.
Na een kortstondige onderbreking kon er nog heel even geracet worden, met Ericsson, Dixon, Hinchcliffe en Hunter-Reay voorop. Daar gebeurde verder weinig meer, er werd zowaar twee ronden lang onder groen naar de finish gereden en Ericsson pakte zijn tweede IndyCar-zege.
