Hamilton over honderdste pole: "Kan het niet geloven"
Vanmiddag schreef Lewis Hamilton geschiedenis met het behalen van zijn honderdste pole position, geen enkele coureur komt ook maar in de buurt bij die prestatie. Maar heel gemakkelijk verliep de kwalificatie niet, zo vertelde de Brit.
"We zijn het hele weekend al erg sterk, maar ik had toch wel wat angst voor de veranderingen die we voor de kwalificatie mogelijk door zouden voeren. We proberen de auto altijd beter te maken, maar het blijft een beetje een gok omdat je ook aan de race moet denken. Uiteindelijk hadden we de veranderingen gemaakt, maar zodra ik naar buiten ging voelde ik dat het verkeerd zat. Uiteindelijk was het mijn besluit, maar het viel echt niet mee. Daarom liep ik de hele kwalificatie ook achter de feiten aan en maakte ik hier en daar wat aanpassingen om de snelheid nog wat op te krikken", aldus Hamilton, zo lezen we op Motorsport.com.
In Q3 viel dan toch alles op zijn plaats voor de wereldkampioen en bleef hij Max Verstappen een fractie voor. "Die eerste ronde was het beste rondje van de hele sessie, wat natuurlijk geweldig is. Ik probeerde me in de ronde erna nog te verbeteren, maar ik zat er toen volgens mij anderhalve tiende boven en kon mijn tijd niet meer aanscherpen."
Hamilton legde na afloop uit wat er allemaal aan schortte bij zijn Mercedes. "De afstelling die ik had zorgde voor zoveel onderstuur. De auto was echt lui, hij wilde gewoon niet de bocht om zoals ik het wilde. Dan ben je maar aan het wachten en wachten en wachten. Ik maakte wat kleine aanpassingen, binnenin de voorschriften wat we kunnen veranderen, om de auto beter in te laten sturen. Dat is een combinatie van een hoop dingen, daarna is het gewoon een kwestie van elke milliseconde bij elkaar schrapen. Zoals ik al zei was dit mijn beste rondje, ik zal het altijd blijven herinneren."
Na het behalen van zijn honderdste pole waren er natuurlijk de nodige stichtelijke woorden voor zijn team. "Ik kan niet geloven dat we de honderd hebben aangetikt. Dit heb ik allemaal te danken aan de mannen en vrouwen in de fabriek die voortdurend de lat hoger leggen en nooit opgeven. De steun die ik heb... Het is echt een droom om met deze mensen te mogen werken. De reis die we samen al hebben gemaakt, is echt immens. Wie had eind 2012 – toen we het besluit namen om met elkaar in zee te gaan – gedacht dat ik honderd pole-positions zou halen. Ik voel me erg nederig en erg dankbaar. Het voelt echt alsof het mijn eerste is."
