Voor Beter OV: 'Toegangsapp voor OV is slecht idee'
Voor Beter OV neemt afstand van de suggestie dat een speciale app een middel zou kunnen zijn om drukte in het OV tegen te gaan. Deze app is niets meer dan een technische uitwerking van een eerder geopperde OV-vergunningspas, waar ook branche-organisatie OVNL al afstand van nam..
Naast grote privacyproblemen die aan deze app kleven, en de slechte reputatie die het OV heeft op het vlak van privacy (denk aan het tegen de beloften in delen van OV-chipkaartgegevens met de overheid) zijn er meerdere redenen te noemen waarom zo’n app een slecht idee is.
Allereerst moet worden geconstateerd dat het nog nooit is gelukt om een serieuze app te lanceren die vlekkeloos werkt in grootschalig OV. Te denken valt aan het fiasco bij pogingen de OV-chipkaart te vervangen door een smartphone. Dus onduidelijk is, hoe zo’n systeem kan worden gebruikt om naast de OV-chipkaart de poortjes op stations te openen. In ieder geval zal het niet lukken om zo’n systeem op korte termijn aan de praat te krijgen.
Daarnaast is lang niet iedere OV-gebruiker in het bezit van een smartphone, terwijl juist veel OV-gebruikers werken in laagbetaalde-maar-wezenlijke beroepen, zoals de schoonmaakbranche of de thuiszorg.
Controle op het juiste gebruik van de app, en het niet reizen zonder zo’n app is ondoenlijk. Passagiers stappen bij tram en bus achterin in, buiten het zicht van de chauffeur. Op de treinen voeren conducteurs hun controletaken niet uit, ze houden zich op in eersteklascoupés of machinistencabines.
Voorts is het ondoenlijk om te komen tot een rigide verdeling van mensen/beroepen die wel of juist niet met het OV zouden mogen reizen. Zo’n verdeling is ook niet nodig: het overgrote deel van de Nederlandse bevolking onthoudt zich nu al van onnodig OV-gebruik. Waar capaciteitsgebrek ontstaat is dat nu telkens het gevolg van de inzet van onnodig korte treinen, niet van een overdaad aan passagiers.
Voor Beter OV ziet wel mogelijkheden om te komen tot tijdvakken per type reiziger, al zal zulks ook niet al te rigide kunnen worden toegepast, denk aan een ziekenhuisafspraak in een tijdvak dat is gereserveerd voor woon-werkverkeer. Maar een moreel beroep op reizigers -een soort gentleman’s agreement tussen reizigers en vervoerbedrijven- zou kunnen werken, net zoals nu reeds het geval is.
