Vrijdagochtend vroeg kans op meteorenstorm

Vrijdagochtend vroeg rond 05:50 uur zijn in minder dan een uur tijd waarschijnlijk zo’n 100-200 vallende sterren te zien. De aarde beweegt door een wolk met gruis die de naam Alpha Monocerotiden heeft. Dit veroorzaakt een ware meteorenstorm. Deze meteorenzwerm is geen jaarlijks terugkerend fenomeen en laat zich lastiger dan jaarlijks terugkerende zwermen verwachten.

Er wordt voor vrijdagochtend vroeg een mix van wolkenvelden en opklaringen verwacht. Geen ideale condities dus om vallende sterren te kijken, maar er is genoeg reden om te hopen op opklaringen tijdens het piekmoment.

Meerdere vallende sterren tegelijk
Het piekmoment wordt verwacht rond 05:50 uur. De piekperiode begint waarschijnlijk rond 05:25 uur en zal om 06:15 uur eindigen. Aan het begin en eind van de piekperiode is er eens in de twee of drie minuten een vallende ster te zien en op het hoogtepunt zijn er drie tot vier per minuut te zien. Daarbij kunnen ook meerdere vallende sterren tegelijk te zien zijn.

In werkelijkheid loopt het aantal vallende sterren mogelijk nog veel verder op naar zo’n 400 meteoren per uur. Doordat het niet mogelijk is om naar alle kanten tegelijk te kijken en doordat de maan een beetje kan storen is het onmogelijk om ze allemaal te zien. Daarnaast kunnen zwakke meteoren door lichtvervuiling niet te zien zijn.

Omdat dit een lastig te verwachten meteorenzwerm is moet rekening gehouden worden met een grote onzekerheid in het aantal vallende sterren dat te zien zal zijn. Daarnaast kan ook de piekperiode gemakkelijk een half uur eerder of later vallen. Wie het hoogtepunt niet wil missen kan het beste gaan kijken van 05:20-06:20 uur.

Van ruimtepuin naar vallende ster
De Alpha Monocerotiden zijn stukjes ruimtepuin (meteoroïden), die oplichten wanneer ze de dampkring binnendringen. Ze heten Alpha Monocerotiden, omdat ze uit het sterrenbeeld Monoceros lijken te komen. De Alpha Monocerotiden hebben een snelheid van 63 km/s, dat is meer dan 200.000 km/uur! Door de hoge valsnelheid wordt het pad van de meteoroïde elektrisch geladen (ionisatie) en bij het opheffen van het landingsverschil komt straling (licht) vrij. Vanaf dat moment wordt het een meteoor of in de volksmond een vallende ster genoemd.

Afbeelding ter illustratie (Foto: Pixabay)
Afbeelding ter illustratie (Foto: Pixabay)