Jan Versteegh heeft ADHD, al heel lang
Televisiepresentator Jan Versteegh kreeg al op zijn vierde het etiket ADHD. "Ik was een moeilijk ventje. Driftig, druk, onhandelbaar, lastig", vertelt Jan Versteegh in het julinummer van het maandblad JAN.
"In een restaurant klom ik in de gordijnen, dat vond ik te gek. Er waren winkels waar mijn moeder niet meer mocht komen, in elk geval niet met mij. Omdat ik daar als een wervelwind doorheen rende en per ongeluk wel eens een kledingrek omver gooide." Hij slikte op jonge leeftijd Ritalin. 'Jan heeft weer een bui' was thuis een gevleugelde uitspraak. "Ik werd woest als mijn ouders zeiden: 'Heb je je pilletje wel genomen?'"
Op school had Jan het niet gemakkelijk. "Zo'n wild kind hoort nergens bij, hè. Als nieuweling in een groep was ik heel druk. Aandacht trekken, grapjes maken - in de hoop dat de anderen mij zouden accepteren. Wat gebeurt er dan? Precies het tegenovergestelde. Kinderen moesten niks van mij hebben. Dan ga je nog meer je best doen, nog meer afwijzing... Ik werd heel onzeker."
"In de brugklas viel ik weer overal buiten", vervolgt Jan. "Ik werd genegeerd en gepest." Een voorstelling van Acda en De Munnik in de schouwburg van Gouda bood Versteegh hoop. "Ik dacht: elke avond een volle zaal vermaken, wat moeten zij een geweldig leven hebben... Dat wilde ik ook. Het gaf mij hoop, gek genoeg. Al die mensen die mij pesten of negeren, vergissen zich. Straks gaan ze mij zien. Niet op een podium, maar voor de camera, op televisie. In dat optreden van Acda en de Munnik ligt de kiem, de oorsprong van mijn droom om in de spotlights te staan. Ik wist: later is deze ellende voorbij. Dan wordt het leven leuk. En het wérd leuk."
Jan Versteegh kreeg op z'n vierde etiket ADHD (Foto: BuzzE)
