Europa gaat naar de maan

MarcusViridis

Het is meer dan veertig jaar geleden sinds we de laatste keer onze natuurlijke satelliet bezochten. De ESA (European Space Agency) is echter van plan daar verandering in te brengen. Op de maan zou een permanente basis moeten komen. Jan Wörner, het Duitse opperhoofd van de organisatie, rept zelfs over een 'Moon Village'.

In het 'dorp' komt geen bordje 'slegs Europeanen' te hangen. Naast astronauten zijn kosmonauten, taikonauten en andere 'nauten' van de hele planeet welkom. Geen racisme bij de buren. Het is de bedoeling dat men binnen en buiten de gemeentegrenzen wetenschappelijke experimenten gaat doen, grondstoffen verzamelen, onze eigen planeet van een afstandje bestuderen en er wordt een nieuwe radiotelescoop neergezet die de geheimen van de kosmos moet helpen doorgronden.

Volgens Wörner moeten we 'Moon Village' niet zozeer zien als een losstaand dorpje, maar meer als deel van een groter geheel dat hij 'Space 4.0' noemt. Wörner verwijst hierbij naar de geschiedenis van de verkenning van het heelal. Hij deelt dit op in 4 periodes. 'Space 1.0' is dan het observeren van de sterren en andere hemellichamen zoals men dit voor de industriële revolutie deed. De klassieke astronomie. Daarna begon het tijdperk van de ruimtevaart. Alles tussen de Spoetnik en het Apollo-project omschrijft de baas van de ESA als 'Space 2.0'.

De verwezenlijking van het internationale permanente ruimtestation ISS zou dan 'Space 3.0' zijn. Dit ruimteschip cirkelt al zo'n 16 jaar rond de aarde. Wörner noemt dit het een lichtend voorbeeld van een succesvolle, langdurende en vredige internationale coöperatie, zoals nooit eerder is voorgekomen in de geschiedenis van de mensheid.

Met de maanbasis wil men aan een nieuw hoofdstuk beginnen. Maar, hoe doe je dat?

De oplossing klinkt simpel: een maanbasis print je gewoon even. Met een 3D-printer. Hiervoor worden inmiddels testen gedaan. Er wordt gekeken of het mogelijk is om de grond van de maan te gebruiken als printmateriaal. Dit onderzoek moet ruimte maken voor geprint gereedschap en mogelijk zelfs onderkomens op onze nabije buur. Een andere mogelijkheid is om woonruimtes op te blazen. Niet zoals de gemiddelde moslimterrorist dit zou doen, maar opblazen zoals je een rubberboot opblaast. Een opblaastent zou bescherming moeten bieden tegen ruimteafval en straling.

De blauwdruk van 'Space 4.0' lag al eerder in ruwe vorm op de tekentafel, alleen was het grote probleem weer eens geld. De Duitsers, die 45 procent van de kosten voor hun rekening nemen, hadden grote moeite de andere landen ervan te overtuigen met de overige 55 procent over de brug te komen. Dat obstakel lijkt nu achter de rug te zijn.

Ook andere landen hebben hun oog laten vallen op de maan. Zowel India als Japan zijn van plan er een paar leuke voertuigjes neer te zetten. Dit zou al voor 2020 moeten gebeuren. China wil ook een paar keer heen en weer, waarbij het de bedoeling is dat ze voor het einde van dit decennium een keertje op de 'donkere kant' hebben gekeken. Europa, Japan, China en Rusland hebben allen het voornemen om opnieuw mensen op de maan te laten wandelen. Hopelijk breken ze geen been.