'Politici moeten Kinderen van Juf Kiet zien'
Het compliment dat ze nu een filmster is, wuift de Brabantse schooljuf Kiet snel weg. De kinderen moeten voorop staan, niet alleen in de documentaire die over haar klas is gemaakt, maar óók in een gesprek over de film. De makers van De Kinderen van Juf Kiet, die nu met succes in de bioscopen draait, keken een jaar mee terwijl zij haar migrantenkinderen met alle geduld klaarstoomde voor de Nederlandse samenleving.
"Ik heb vooral ja gezegd omdat er te weinig aandacht is voor deze groep, en omdat maar heel weinig mensen een idee hebben van de problemen én de potentie van deze groep", stelt juf Kiet Engels. "In de media overheersen toch de negatieve verhalen over de vluchtelingen. Deze kinderen doen het ontzettend goed, als je maar de ruimte krijgt een beetje tijd en energie in ze te steken."
Kiet leidt een speciale migrantenklas op haar school, die de kinderen voorbereidt op een plek in een meer gemêleerde klas. "Deze leerlingen hebben er net zoveel recht op gezien en gehoord te worden als kinderen die in Nederland zijn geboren. Ze willen ook niets liever dan gewoon doen wat hun leeftijdsgenootjes doen en meespelen en leren met de andere kinderen. We moeten er echt voor waken dat het geen verloren generatie wordt."
Enorme ontwikkeling
Op veel scholen worden de vluchtelingenkinderen die in Nederland mogen blijven, vaak meteen in een gewone klas gestopt. "Dan is het voor leerkrachten heel moeilijk om wat extra aandacht aan ze te besteden", legt de Brabantse docente uit. "Je ziet in de film echt hoe ze in ons klasje opbloeien en een enorme ontwikkeling doormaken." De aanwezigheid van een camera in de klas, ervoeren de kinderen trouwens niet als een probleem. "Dit zijn kinderen die voor hun leeftijd al veel te veel mee gemaakt hebben. Gefilmd worden is niet iets waar ze nerveus van worden."
Een van de aangrijpendste scènes is het moment waarop het Syrische jongetje George vertelt waarom hij slecht slaapt: hij moet vaak terugdenken aan de bombardementen in zijn land. 'Buiten boem boem, niet goed', vertrouwt hij Juf Kiet toe. Het zou heel goed zijn als beleidsmakers of politici de film zouden zien. "Als ik die mensen over het onderwijs hoor praten, heb ik toch het gevoel dat ze niet goed begrijpen wat er in de dagelijkse praktijk allemaal bij ons werk komt kijken."
Water bij de wijn
Behalve van de kinderen houdt de kijker van de documentaire ook binnen een paar minuten van Juf Kiet zelf, die heel praktisch alle problemen, ruzies en dilemma's van haar leerlingen oplost. "De klas is een mini-maatschappijtje", legt ze uit. "Wat er in de klas gebeurt, gebeurt ook in de wereld. Je moet kinderen leren dat je naar elkaar moet luisteren, dat je soms water bij de wijn moet doen, dat je elkaar kan proberen te overtuigen door met elkaar te praten."
Over de impact op haar eigen leven kan ze kort zijn. "Het was heel leuk dat deze kans op mijn pad kwam. Maar de school gaat gewoon door, er is verder niets veranderd." Het zien van de documentaire heeft Kiet na veertig jaar als docent nog wel nieuwe inzichten geboden. "Je moet altijd heel goed blijven observeren in een klas: bepaalde situaties waar ik op moest anticiperen zag ik te laat. Wat dat betreft was het vooral heel leerzaam om mijzelf op deze manier eens voor de klas terug te zien."
'Politici moeten Kinderen van Juf Kiet zien' (Foto: BuzzE)
